Sigara

Tiryaki’ye “içme şu zıkkımı”?demek, bekâra karı boşamak gibidir.

Ben sigarayı 20 yıl evvel, şak diye bıraktım. Saniyede bıraktım. Kimse beni zorlamadı.

Ama çevremdekilere “sen de bırak” demedim.

Diyemem. Çünkü sigara içenler, zararını bile bile içiyorlar? Benden mi öğrenecekler?

Bu bakımdan kanunu“şık” bulmuyorum.

Yine de caydırıcıdır.

Pekâla.

***

Kanundan daha etkilisi, sigara içenleri bir köşeye tıkmaktır, bir odaya doldurmak, bir bölmeye hapsetmektir.

Ve bu zaten yaygın bir yöntemdir.

Öyle ya.

İkinci sınıf insan muamelesi’ne muhatap olursanız, zaten mahcubiyet duyarsınız.

Söyleyin bakalım.

Fiyakalı bir restoranda, sizi götürüp en kuytu yere oturturlarsa, o sigaranın keyfi mi kalır?

Kapının önüne çıkıp içerseniz kendinizi cezalı hissetmez misiniz?

İş yerlerinizde zırt pırt sigara

içmeye çıkmak için zaten zahmete katlanmıyor musunuz?

Diyorum ki:

- Bütün bunlar için kanun gerekmezdi.

***

Yine de kanun hayırlı olsun.

Alıştıra alıştıra değil, güm diye geldi.

Ne yapalım?

Ayıp başka, suç başka.

Ve de kanunlar, ayıpları değil, suçları önlemek için çıkıyor.?İtalyanlar bile az çok hizaya geldiğine göre, Türkler de sigarayı azaltacaklardır sanırım.

Son bir not:

Yukarıda dedim ki:

Sigarayı 20 yıl evvel bıraktım.

Evet bıraktım.

Ama itiraf edeyim: Tütünü bırakmadım.?Kullanırken de kimseye ayıp etmiyorum.?Edecek gibiysem, zaten o an onu da kullanmıyorum. Şeytan azapta gerek.

Yani, bu kanun beni hiç ilgilendirmiyor.