Şevval Sam: İçindeki çocukla teması kesmemeli

◊ “Nanninom” albümünü çıkarma sebebinizi sizden dinleyelim mi? Geçmişten beri hayaliniz miydi?
- Şimdiye kadar hiçbir projeyi hesap kitap yaparak hayata geçirmedim. Bir dönem içimde bir his gelişiyor, müzikte bir tarza yaklaşmaya başlıyorum. İyice yoğunlaştıkça onu bir albüme dönüştürme ve paylaşma ihtiyacı geliyor. Bu albüm biraz da içinde bulunduğumuz sıkıntılı dönemin etkilerinden çocukları ruhsal anlamda koruma arzusundan doğdu... Sadece bu topraklar değil dünya da zor ve sıkıntılı bir süreç geçiriyor. Bundan en çok etkilenen de çocuklar oluyor. Onlara karşı kendimi sorumlu hissediyorum. Aslında ben bu dünyaya karşı kendimi sorumlu hissediyorum.

◊ Şarkı söylemek de giderek zorlaşıyor sanki...
- Evet, öyle bir dönemdeyiz ki mutlu şarkılar söylemekten suçluluk duymaya başladık. Oysa çocukların mutlu şarkılar dinlemeye, söylemeye hakları var, onların hiçbir günahları yok. Masum ve mahzunlar. Başlarına gelen ne varsa yetişkinlerden geliyor. O yetişkinler belki çocukluklarında mutlu şarkılar söylememiştir diye düşündüm. Hatta albümdeki giriş yazımda da buna değindim: “Küçükken mutlu şarkılar söylemiş çocuklar büyüdüklerinde başka çocukların mutluluklarından çalmazlar.” Albüme dair tüm beklentim, çocukların paylaşımcı, mutlu, huzurlu olmasına, güzel rüyalar görmesine vesile olması. Mutluluğu bilen insanlar ömürlerinin sonuna kadar mutluluğu doğru yerde arayacaklar.

◊ Albümde yer alan ninniler size ait. Ne kadar sürede yazıldılar?
- Benim bir ya da iki senedir kafamda vardı. Geçirdiğimiz sıkıntılı süreçte en büyük bedeli çocukların ödüyor olması ve son dönemde çocukların daha fazla şiddet içerikli bilgiye maruz kalmaları beni hızlandırdı.

HAYATIN İÇİNDE MÜZİKLE AKMAK BENİ ÖZGÜR KILIYOR

◊ Albümle ilgili nasıl tepkiler geliyor?
- Daha dumanı üstünde ve o kadar yeni ki... Birkaç gün oldu çıkalı. Yakın çevremde dinleyen herkes çok beğendi. Tabii ki bu proje sırtını profesyonel bir ekibe dayamadan hayata geçemezdi. “Nanninom”u bilinçsizce ve sadece içimdeki duygulardan ibaret bir biçimle çocuklara sunamazdım. Çünkü, çocuklar deneme tahtası değil. Proje danışmanımız Dr. Ahmet Kasım Han, psikolojik eğitim danışmanımız Dr. Oktay Aydın, düzenlemelerle ve müzikleriyle Sarp Maden’in desteğiyle hayata geçti “Nanninom”. Özellikle 0-6 yaş grubunu çok önemsiyorum. Çocukların ilk 6 yaşı tüm ömrünü belirliyor aslında. Okul öncesi çocuklara hayal kurmaya, sevgiye, paylaşmaya dair ne kadar çok hikaye anlatır ve şarkı söylersek o kadar iyi. Çünkü onlar geleceği inşa edecekler.

◊ Ninni albümü çıkarmanıza şaşıranlar oldu mu?
- Tabii, kimse benden ninni albümü beklemiyordu. Ben hayatı deneyimleyerek yaşarım. Buna bu albüm de dahil. Bir akışın içindeyim, müzikle birlikte akıyorum hayatın içinde. Bu da beni özgür kılıyor. Nasıl ki sınıf farkına duyduğum tepkiden dolayı arabesk, içimizdeki zarafeti unutmamak için alaturka, Karadeniz hep hayatımın bir köşesinde olduğu için Karadeniz, dans tutkusunu yaşamak için tango albümü yaptıysam öyle... Bunların hepsi içimden geldiği içindi. Müzik benim için bir ifade biçimi ve şimdi de içimde oluşan enerji çocuklar için açığa çıktı. “Nanninom”la çocukluğuma döndüm. Hatta resimlemeleri yaparken bile çok eğlendim. İçimde eteğimden çekiştiren bir kız çocuğu varmış meğer, anca duymuşum sesini. Kendimi çocukluğumda gibi hissettim. Bunların dışında ben bir anneyim. İlham kaynağım da oğlum tabii.

ÇOK DİLE GETİRMESE DE ANNEM ÇİLEKEŞ BİR KADINDI

◊ Biraz da sizin çocukluğunuza dönelim o halde... Nasıl bir çocukluk geçirdiniz?
- Çok konforlu bir çocukluk yaşadığımı söyleyemem. Annem bunu çok fazla dile getirmese de çilekeş bir kadındı. Bizi belli bir yaşa getirene kadar ciddi bir yaşam mücadelesi verdik. Böyle zor dönemlerden en çok çocuklar etkileniyor. Beni bütün bu travmatik süreçlerden kurtaran şey hayal kurmaktı. Eğer hayallerim olmasaydı bugün bu albümü yapamazdım. O hayallerim olmasaydı daha problemli bir yetişkin olacaktım belki de. Mutluluğun kanallarına ulaşamayacaktım.

◊ İçinizdeki çocuğu hiç kaybetmemişsiniz...
- Şimdi bana ait olmayan bir cümle söyleyeceğim: “Aşk iki insanın içindeki çocukların iyi anlaşmasıdır...” İçimizdeki çocukla temasımızı kestiğimiz zaman yaşam sevincimizi de kaybedebiliriz. Bu herkes için geçerli.

◊ Peki, siz çocuğunuzu yetiştirirken bilinçli bir anne miydiniz?
- Çok bilinçli değildim ama ben de çocuk olduğum için onunla çok oyun oynadım. Tarık Emir’in hayallerini özgür bıraktım daima. Durup dururken “Bak pembe karlar yağıyor” diye eğlenirdik.

◊ Sizce mutlu çocuk var mı, gözlem yaptınız mı?
- Anne babalara karışmak olmaz ama hayal kurmalarına izin verilmeyen, şiddet gören çocukların acısını kalbimde hissediyorum. Çok üzülüyorum. Bu albüm sadece çocuklara değil, anne ve babalara da iyi gelecek.

◊ Albümdeki resimler de size ait değil mi?
- Evet, Marmara Güzel Sanatlar Fakültesi Grafik Bölümü mezunuyum. Ama neredeyse 20 yıldır resim yapmıyorum. Üniversitedeyken de çocuk kitaplarına kendimi yakın hissederdim. Bu resimler bende terapi etkisi yaptı. Neşeli ve eğlenceli karakterler yaratmak hayatıma da neşe kattı.

İKİNCİ ÇOCUĞU HİÇ DÜŞÜNMEDİM

◊ “Bodrum Masalı”ndan sonra tamamen Bodrum’a yerleştiniz mi?
- Evet. Çok özlemişim oyunculuğu. 8 yıldan sonra tekrar bıraktığım yerde ve olmak istediğim bir projedeyim. Şahane bir kadroyla çalışıyorum. Yönetmen, prodüksiyon her şey dört dörtlük. Şanslıyım. Timuçin (Esen) çok iyi oyuncu. Genç kadroyu da çok seviyorum. Hepsi gerçek çocuklarım gibi... Kendi çocuğumu özlüyorum, o İngiltere’deyken setteki çocuklarıma sarılıp özlem gideriyorum.

◊ Tekrar çocuk sahibi olmak istediniz mi hiç?
- İkinci çocuk düşünmedim. Başka çocuklar için bir şeyler yapmak bani daha mutlu ediyor. İnsan kendine benzeyen bir varlık görmek istiyor ama binlerce anneye muhtaç çocuk var.