Rafet'i sevdim

Lale Barçın İMERÖyle çok iddialı bir biçimde çıkmamıştı Rafet El Roman'ın ikinci albümü... Aylar önce dinlediğim albüm, o sıralar bana ilk anda ilkinden daha durağan gelmişti. O hareketli, ‘‘piyasa başarısı'' yüzde yüz garantili pop albümlerine alışmış olduğumdan mıdır nedir, bu grubun aksi tarzda bir albüm beni ilk anda etkileyememişti. Ama araya izin günlerim girip de El Roman'ı sakin bir kafayla dinleme imkanı bulduğumda albümün asıl değeri ortaya çıktı. Her şeyden önce adamın ta bu piyasaya adım attığından beri bir tarzı vardı, ne istediğini biliyordu ve benimsediği bu tarza sadık kalmayı başarıyordu. Ama bu arada müzik ufkunu ve müzik kalitesini bir, iki adım ileriye götürmeyi de bilmişti. Her ne kadar belirli çevrelerin boy hedefi olsa da bu albüm Rafet El Roman tarzının tescillendiğinin göstergesiydi. ‘‘En Güzel Günler Senin Olsun'' isimli albümde ‘‘Affetmem'', ‘‘Bu Nasıl Sevgi'', ve ‘‘Yokluğun Bir Felaket'' değerli şarkılar bence... Hele ‘‘Aşk Değilse'' muhteşem bir parça... Daha önce Ajda Pekkan 'a verdiği ‘‘Seni Sevmiyorum'' da şu günlerde dilimden düşmüyor. Çok melodik ve insanı hemen saran bir şarkı. ‘‘En Güzel Günler Senin Olsun'' ise albümün ‘‘baba şarkısı''... Ve bence, Rafet El Roman işini kesinlikle bilen biri. Bu kez slov ağırlıklı olan bu albümün altyapsında gitar ve saksafon partları çok başarılı. Ancaak... O ‘‘İsyan Ediyorum'' isimli şarkı var ya, işte onu hiç sevmedim. Çünkü ‘‘ağlayan, yalvaran'' şarkılardan oldum olası hoşlanmıyorum...Sadede gelince; Rafet beni yine yanıltmadı ve detaycı, yenilikçi, samimi tavrını sürdürdü. Kaset kapağından şarkı sözlerine kadar olgun, bilge, duyarlı, sımsıcak ve ‘‘yumuşak'' bir çalışma Rafet El Roman'ın yeni albümü... Bunaltıcı yaz akşamlarında yüzünüzü rahatlatan hafif serin bir rüzgar etkisi yaratıyor insanda... Dinledikçe hissediyorsunuz.