PKK ile Kürt sorununu ayıramadıkça…

Artık seçim tahmini yapmak veya Cumhurbaşkanlığı konusunda hergün değişen senaryolar üstünde fikir yürütmek yerine, seçim sonrasını düşünmeye başlamamız gerekiyor. Zira, birbirinden önemli sorunları, seçim sonrasına erteledik. Ertelenenlerin başında da, öncelik sırasına göre, (Cumhurbaşkanlığını saymıyorum. Onu, genel seçim paketi içinde görüyorum) PKK-KÜRT SORUNU ve hemen arkasından da AB PROJESİ geliyor.

 

PKK-Kürt Sorunu, can aldığı, kan döktüğü için bence hepsinden öncelikli. Ayrıca, önümüzdeki seçimlerden DTP çıkacak ve TBMM’de yerlerini alacaklar. Bu, son derece önemli bir gelişme olacak. Öylesine önemli ki, DTP’li TBMM, Kürt sorununda büyük adımlar atabilabileceği gibi, duyarlı davranılmaz ve hoyratça bir tutum takınılırsa, gerilim daha da yaygınlaşabilir.

 

22 Temmuz seçimleri sonrasında ülkemiz, işte bu açıdan, yeniden tarihi bir dönemece girecek. İyi kullanabilirsek, hepimiz kazanacağız. Popülist heyecanların kurbanı olursak, hepimiz kaybedeğiz.

 

Bu süreçte en önemli unsur, PKK ile Kürt sorununu birbirinden ayırıp ayırmamaktan geçecek. BaÅŸka birÂdeyiÅŸle, DTP’yi nereye konumlandıracağımıza baÄŸlı.

 

DTP’yi, PKK’nın bir uzantısı olarak mı göreceğiz? Yoksa DTP’yi Kürt sorununun çözümüne katkıda bulunacak, bu sorunla ilgili olarak bölgenin şikayetlerini TBMM’ne getirecek ve tartıştıracak siyasi bir araç olarak mı algılayacağız?

 

Gayet tabii, her konuda olduğu gibi bu noktada da, sorumluluk her iki tarafa da düşüyor. Aynı soruları DTP’nin de kendi kendine sorması gerekiyor.

 

DTP, meclis çalışmaları sırasında, PKK’nın  siyasal uzantısı ve temsilcisi gibi mi davranacak? Yoksa, Kürt sorununu genelde çözebilecek, ülkenin bölünmesi için değil, bölünmemesi için mi çalışacak?

 

Bu denge hesapları içinde, diÄŸer en önemli unsur PKK olacak. PKK’nın tutumu, DTP’yi etkileyecek; DTP’nin yaklaşımı, baÅŸtaÂMHP olmak üzere, TBMM’deki diÄŸer partilerin tutumunu ÅŸekillendirecek.

 

Anlayacağınız, bu sürece ince bir denge üzerine kurulmuş son derece ince bir süreçten geçeceğiz.

Olaya bakışımızda, bizim de değişikliklere gitmemiz gerekecek. DTP’nin PKK temsilcisi gibi davranmasını istemiyorsak, bizler de DTP’yi PKK’nın kucağına itmemeye, PKK ile Kürt sorununu birbirinden ayırmaya çalışmamız daha yararlı olacaktır. Bu yaklaşımı gösteremezsek, bir süre sonra PKK’yı kendi ellerimizle Kürt sorununun tek muhatabı konumuna getiririz. Zaten şimdiden durum bu yönde gelişirken, aşa su katmış oluruz. Hepimizin çıkarı, DTP’nin Kürt sorununda tek muhatap konumuna girmesi, PKK’nın ise, terör örgütü olarak kalmasıdır. PKK’da bu tehlikeyi gördüğünden dolayı, DTP’nin meclise girmesine dahi pek olumlu bakmıyor. Anahtarı hep elinde tutmak istiyor.

 

Sonuçta, önümüzdeki dönemde üç aktör karşı karşıya gelecek: Biri terör gücünü gösteren PKK, diÄŸeri yeterli siyasi olgunluÄŸa ve seçmen bağımlılığına kavuÅŸamamış cılız bir DTP ve ne yapacağına karar verememiÅŸ her kurumu farklıÂdüşünen bir Türkiye.

 

Türkiye, bu üç aktör arasında en güçlü olanı. Ancak, bu muazzam yaptırım gücüne karşılık, politikasızlığından dolayı zayıf noktaları olan bir dev. Bu nedenle, önümüzdeki dönemde Türkiye’nin en hayati sorunu olarak gördüğüm bu konuda bir görüş birliği ve global bir politika, koordinasyon içinde yürütülecek bir mekanizma oluşturmak şarttır. Aksi halde, bu mücadele kaybedilir. Kendimizi aldatmayalım...

                                             Â

*                               Â*                               Â*

 

BÖLGE HALKI PKK’YI BİZDEN FARKLI GÖRÜYOR...

 

EÄŸer gerçekleri doÄŸru saptarÂve korkmadan kendimizden saklamadan ortaya koyarsak, çözüm bulmamız çok daha kolaylaşır.

 

Bizim açımızdan PKK, terörist bir gruptur.

 

Bu konuda kimselerin kuÅŸkusu olmamalı. Masum insanları öldürmekte,ÂTürkiye’de ya federatif veya bağımsız bir Kürdistan yaratmaya çalışmaktadır. Bizlerin açısından kabul edilmesi imkansız bir olgudur.

 

Peki, PKK’yı Kürt kökenli vatandaşlarımız nasıl görüyorlar?

 

Bu gruba dahil vatandaÅŸlarımızdan bir bölümü, birbirinden farklı gerekçelerle, PKK’yı terör örgütü gibi görmüyorlar. Kimi korkudan, ancak büyük bölümü içtenlikle PKK’yı kendilerinin bir parçası olarak görüyorlar. Bir katilÂgüruhu, cinayet ÅŸebekesi gibi görmüyorlar. Aralarında PKK’yı farklı yüzüyle görenler de var tabii. Hangi bölüm çoÄŸunluÄŸu oluÅŸturuyor, bilemiyoruz. Ancak gerçekler bunlar...

 

İşte bu gerçekten hareket edersek, sanırım atacağımız adımlar çok daha etkili olur.

 

PKK ile bölge halkı arasındaki bağı koparamadıkça, PKK’yı yanlızlaştıramadıkça bu mücadeleden sonuç alamayız.

 

Bunu gerçekleştirmenin yolu da, bölgeye sadece asker yığmak veya Kuzey Irak’a silahlı müdaheleden geçmemektedir. Yıllardır silahla mücadele ediyoruz, ancak sonuç alabilmiş değiliz. PKK’da amacına ulaşamıyor, ancak ülkeyi kanatmayı sürdürüyor.

 

GeliÅŸmeleri kontrol edilebilir (sorunu çözmekten söz etmiyorum) durumdaÂtutabilmemizin en hayati yöntemi, bataklığı biraz olsun kurutabilmekten geçmektedir. Ãœstelik bu konuda, Asker’i de, MÄ°T’i de, Polis’i de hemfikirdir. Oysa bir türlü harekete geçilememektedir.

 

Sonuç olarak;

 

1. PKK’nın ne olduğunu, nereden ne destek aldığını kendi kendimizi aldatmadan saptayalım
2. Boşlukları doldurmak için harekete geçelim.

 

Yani, bölge halkını zenginleştirecek önlemler alalım. Güvenliği daha farklı yöntemlerle yeniden düzenleyelim.

 

En önemlisi de, ezberlerimizi bozalım ve cesur davranalım. Sadece dış güçleri suçlamakla işin içinden sıyrılmayı bırakalım...