On bin anne arasında tek

ODADAN içeri girerken ayağı eşiğe takılıyor ve yere kapaklanıyor. Çünkü, gözleri görmüyor artık!..Yere kapaklandığında, çaresiz!.. Yerde sürünüyor ve görmeyen gözleriyle önce annesini arıyor. Annesine yalvarıyor, ‘Anne, yardım et bana!..’O anda, annesi bütün bu sahneyi en ince ayrıntısına kadar, iliklerine işleyen duygularıyla, izliyor. Ama, ne yerinden kıpırdıyor, ne de öz oğluna en ufak bir ses veriyor.7-8 yaşlarındaki çocuk annesine yalvarmaya devam ediyor: ‘Anne, biliyorum oradasın!.. Yardım et bana!..’Annesi taş gibi!.. Bütün iradesini kullanarak, kılını bile kıpırdatmadan, oğlunun kendi gücüyle, yardıma muhtaç olmadan, kendi kendine ayağa kalkmasını bekliyor. O anda, oğlu odanın bir ucunda bir ses duyuyor. ‘Anne orada bir ses duyuyorum, galiba bir böcek’ diyor ve el yordamıyla, böceği yakalıyor. Oysa, annesi böceğin farkında değil.Annesi, gözlerini yitiren oğlunda, diğer duyuların harekete geçtiğini, o duyularla, oğlunun kendini ayakta tutabileceğini görüyor. Mesele, o yere düştüğünde, onun ayağa kalkmasına yardım etmeden, hayatta ayakta kalmasını öğretebilmek!.. O anda, bir anne olarak, o iradeyi gösterebilmek!.. Bunun çok ötesinde, aşıladığı o unutulmaz eğitim!..*GEÇENLERDE izlediğim Ray filminde bana göre, en önemli sahne!..Ray Robinson Charles, göz tansiyonu sonucunda, 7-8 yaşlarında gözlerini kaybediyor. Ama, içinde müthiş bir müzik yeteneği var. Belki de, gözlerini yitirmesi, ondaki müzik yeteneğini ön plana taşıyor.Ray Charles’ın yaşamını konu alan filmde, Ray’i oynayan Jamie Foxx, muhteşem bir performans sergileyerek, bu yılın Oscar ödülünü kazanıyor. Ray’i bütün gücü ve zaaflarıyla, kusursuz bir biçimde perdeye aktarıyor.Aldanmak ve aldatmak!.. Ray’in yaşamı bu iki çizgide gidip geliyor. Hem meslek yaşamında, hem özel yaşamında aldanma ve aldatmacalarla geçen bir serüven. Bu arada uyuşturucu alışkanlığı. Hile, yalan, doğruluk, geçmişin onda bıraktığı acı izlerin olmadık yerde kendini göstermesi, insafsızlık, onun yaşamında hep içiçe.Uyuşturucu kullanmanın faturasını fena halde ödüyor. Sadece sağlığına verdiği zarar değil, aynı zamanda mahkeme karşısında da. Tutuklanmalar, davalar birbirini izliyor. Bundan kurtulması gerek!.. Müthiş bir iradeyle, titreme nöbetleri içinde, bu zehri başından atmayı beceriyor.Tek evlilik, çok kadın, evlilik dışı çocuklar, mesleğinde kendisini yönlendiren firmalarla karşılıklı kandırmalar, onlarla pazarlıklar, reklam şirketlerinin isteği aksine kendi inandığı doğrultuda müzik türünde inadı, filmin her sahnesine ayrı bir heyecan katıyor. Ve bilinen müthiş başarısı.Ama, annesi!.. Yaşamındaki büyük kadın!..*FİLMDEN çıktıktan sonra düşünüyorum. Acaba on bin anneden kaçı böyle bir irade gösterebilir?.. Herhalde 9999’u, çocuğu yere kapaklandığında, yerinden fırlar ve ‘yavrum’ diye onu bağrına basar!.. Ve o anda da, çocuğuna karşı en büyük kötülüğü işlemiş olur!..Elbette, çocukların yaptığı hatalar affedilebilir. İçine düştükleri güç durumlarda, elbette onlara yardım edilebilir. Ama, öğreterek ve hatayı göstererek!.. Yanlışın ve güçlüğün tekrarını önleyerek!..Annelik duygusu ile çocuk eğitimini ele alan binlerce pedagoji kitabı var. Binlerce kitabın binlercesi, zaten bu nedenle, çocuk eğitiminde sevgiye dayalı eğitimi öneriyor. Ama, yer ve zaman ve ancak öyle eğitim!..Bu pedagoji kitaplarından birinde, bir Amerikalı kadın pedagog bunun tam tersini savunuyor. Tıpkı, filmdeki anne gibi, kitabında çocuklara karşı sağlam durmaktan yana olduğunu yazıyor. Aksini, annenin zaafı olarak niteliyor.Garip, ama gerçek!.. Aynı Amerikalı kadın pedagog, evleniyor, çocuk sahibi oluyor ve ‘Eskiden yazdıklarım yanlışmış, doğrusu, çocuklara sevgiye dayalı eğitimmiş’ diye, yeni bir kitap yazıyor!.. Çocuk sevgisi karşısında yenilgiyi kabul ediyor!..Ne var ki, Ray’in annesi bütün bu teorileri çürütüyor!..Gözleri görmeyen, küçük Ray Robinson Charles’tan dünya çapında Ray Charles yaratan, annesinin o anki tavrı!..