Okurunuzun gürültüsünden bıktım!

Güzin Abla

Bakırköy'den B.E. /

Sevgili Güzin Abla, sana komşularımızı şikayet etmek için yazıyorum. Çünkü evin hanımı seni sürekli okuyor; belki okuyup biraz utanır. 15 katlı, 40 daireli bir apartmanda oturuyoruz. Daireler küçük ve içiçe. Duvarlar ses geçiriyor. Eşim, oğlum ve ben çalışıyoruz. Sabah erken çıkıyor, akşam yemeği saatinde eve dönüyor, erken yatıyoruz. Ancak uyumak ne mümkün? Ertesi sabah işe ölmüş, bitmiş bir halde gidiyoruz. Çünkü komşularımız çok gürültücü. TV'nin sesini sonuna kadar açıyorlar, çocukları gürültülü oyunlar oynayıp kavga ediyor. Tatlı dille söyledik olmadı, sert çıktık olmadı. ’’Çocuk laftan anlamıyor’’ diyorlar. Sen şunlara bir çift laf ediver kuzum Güzin Abla.

Güzel Kızım, sizde apartam yöneticisi yok mu? Bana kalırsa durumu, araya tatsızlık sokmadan ona anlatmalısınız. Yalnızca yan komşularınıza değil, tüm daireler için, fazla gürültü olduğunu belirten bir yazı yazabilir, para cezası filan uygulayabilir. Aparman yönetmeliklerinde böyle uygulamalar vardır, mutlaka sizde de olmalı. Tabii ki, insanlar birbirlerine saygılı olmak zorundalar. Komşuluk bunu gerektirir. Üstelik hepiniz aynı şekilde çalışan ve yorgun argın uyumayı bekleyen insanlarsınız. Çocuklarına söz geçirememek ne demek? Her şeyden önce insanlara karşı saygılı olmayı öğretmeli çocuklara. Dostluk ilişkilerinizi bozmadan, dediğin gibi tatlılıkla komşularına gürültüden uyuyamadığnız için çalışma hayatınızı etkilediğini anlatabilirsin. Aksi halde yasal yollara başvuracağınızı söylemelisin. Herkes birbirini düşünmek, saygı duymak zorunda. Hele böyle küçük mekanlarda.