Ödlek!

Ödlek oldum en sonunda.

Elimde değil, BEN çok korkuyorum! Ödüm patlıyor hatta!

Neden mi?

SEÇİM’ den...

Gece gündüz SA-DE-CE seçimi düşünüyorum.

Kabus gibi.

Yatıyorum kalkıyorum düşünüyorum.

İşe gidiyorum yine düşünüyorum.

Çalıştığım 7 farklı milletten insanların sorduğu: endişeli, meraklı, çoğu zaman önyargılı, çokça incitici sorulara başım dik cevap vermek için kelimenin gerçek anlamıyla, ter döküp debelenirken de çok korkuyorum!

İçim hiç rahat değil.

Hiç bu kadar huzursuz ve soru işareti dolu olmamıştım.

Hiç içimden gelen sesin bile titrek olduğu da olmamıştı.

“Kızım sen daha küçüksün” diyebilirsiniz.

“Kadın sen ne anlarsın” da diyebilirsiniz.

Demeyin.

Eğer ben bu yaşımda:

Okumuş,

Yurtdışında uzun yıllar çalışmış,  

Hala çalışan,

TÜRKİYE CUMHURİYETİ’ nin kadınlarından bir tanesi olarak, halktan yani, sizden biri olarak böyle hissediyorsam,

1 vatandaşsam,

Tek bir adet bile olsam...

Sizce bu işte bir gariplik yok mu?

Bu duygumun hiç anlam ve önemi yok mu?

Hem peki neden sırtım sıvazlanıp da:

“Korkma kızım, merak edilecek birşey yok” dendiğinde bunu diyen kişiye bile sinir oluyorum?

Neden midem ağrıyor?

Neden sürekli etrafa laf anlatmaya çalışıyorum?

Eğer ben bu durumdaysam, kim bilir başkaları ne durumdadır diyecekken, bakıyorum etrafa, herkes tatilden ve aklını bozduğu selülitlerden bahsediyor.

Başlarım selülitlere!

Size ne elalemin selülitinden?

Bana ne?

Kime ne?

ÇAT-LA-MAK istiyorum.

Ya siz iyi misiniz?

Harbi harbi affınıza sığınıyorum. Dayanamıyorum, SİZE soruyorum...

İyi misiniz?

Yoksa kendinizi mi şaşırdınız?

“Ay şekerim ben oyumu veremiyorum, tatildeyiz, kısmet değilmiş” filan diyenlere, kendileri de biliyor, ağır konuşuyorum: “Çocuklarınız size sorarsa ne cevabınız olacak merak ediyorum” diyorum! “Onlara böyle mi örnek oluyorsunuz?” diyorum.

Yemin ederim tatiliniz kaçmıyor.

Ben ta buradan kalkıp geliyorum ya oy vermeye! Enayi miyim ben?

DE-ĞİL-İM!

İnsanın huzuru olsun, gönlü rahat olsun tatile gitmese de olur.

Huzurun yoksa, Cennet’ e bedava biletin olsa zehir zıkkım olur.

İş bitmeden tatile gidemiyoruz; ama İŞ BAŞA düşmüş “KISMET değil” diyoruz öyle mi?

Vah vah vah halimize!

Bu neye benzer biliyor musunuz?

Türk filmine!

Bir adamla tanışırsın.

Adam aklı başında gibidir. Kanarsın.

Yatarsın adamla.

Sabah bir kalkarsın, adam tüymüş!

Berbat hissedersin kendini.

“Ah ah ah kendim ettim kendim buldum!” dersin, dövünürsün, başını duvarlara vurursun!

Ama çok geçtir. Bir bakmışsın hamilesindir!

E bunun farkı ne?

BEN bir KADIN olarak, kendimi rahatsız hissediyorum diyorum.

Bu kadar.

Gücünüzü fark edin!  

Vakit varken,

Kendinize gelin!

Yonca

“Kızgın”