Neyin var?..

Sokaklar kalabalıklaştı, sanki o büzülmüş-kapanmış toplum biraz olsun canlandı mı ne?..

Hani hastanın kendini iyi hissedip, biraz kapının önüne çıkması gibi...

Neyin var?..

Neyin var Türkiye?..

Başın ağrıyordur...

Miden bulanmıştır, sancın var...

Ayaklarında takat mı yok, güzel yurdum...

Bak 2002...

*

Yepyeni, pırıl pırıl, taptaze, ışıl ışıl...

Daha bir saniyesi bile harcanmamış bir gün... Daha bir dakikası bile boşa gitmemiş bir zaman...

Güneşli-ılık bir başlangıç...

Ne ilk saatlerinde kötü bir haber var... Ne daha postacı ağır bir fatura getirmiş değil...

Çocuklar sokakta henüz kavga etmediler...

Soğan-patatesçinin gürültüsü şimdilik yok...

Radyolar-televizyonlar ilk haberlerini vermediler...

Güzel-yeni bir gündür...

Kalk bak...

*

Neyin var güzel ülkem...

Yürümen gerek...

Bak 2002...

Rengin soluk, ayaklarında fer yok, yüzün çökmüş, sırtında battaniye, ellerin güçsüz...

Belin bükülmüş...

Ayakların gitmez...

Neyin var, neyin?..

Biliyorum; kanına girmiş virüsler, damarlarında dolaşan o habis mikroplar, bedenindeki hastalık...

Seni yiyip bitiriyordur bir tanem...

Ama kalkmalısın...

Biz sensiz yaşayamayız...

Sen çökersen biz yokuz...

Yüzünü doğan güneşe ver...

Toparlan...

Başını kaldır...

Neyin var, neyin var güzel yurdum...

Kalk, kalk...

Bak 2002...