Ne yazık ki sergi yoktu!

Gerek gitmeden öven sanatseverler (!), gerek sanatı savunan (!) bir kısım medya.

Zaman Gazetesi’nde Jülide Karahan’ın "Olmayan sergiye ilgi büyüktü!" (11 Kasım 2006) haberini okuyunca hem güldüm, hem üzüldüm.

Fatih Balcı, gerek basın bülteni, gerek internet aracılığıyla Hacet isimli bir sergi açacağını cümle áleme bildiriyor. Sergide yer alacağını belirttiği yerli ve yabancı 11 sanatçının adını da ilan ediyor.

Bir de adres veriyor: Şair Eşref Sokak, Tenha Çıkmazı. No: 13-Galata. Açılış tarihi de 15 Ekim 2006. Sergi haberi 15 gazete, dergi ve internet sitesinde yayınlanıyor. Küratöre 70 kadar kutlama mesajı da ulaşıyor.

Anlayacağınız, bir sergi açılışında yapılan her şey, buraya kadar doğal seyrinde gidiyor.

Jülide Karahan, durumu şöyle özetliyor: "Her şey normal ve olması gerektiği gibiydi. Normal olmayan tek şey vardı: Gerçekte böyle bir sergi yoktu!

Sergiyi gezmeye gidenler, verilen adreste inşaat malzemesi satan firmaların barındığı bir işhanı ve tostçu dükkánıyla karşılaştı."

BİR ŞARKIYI ÇAĞRIŞTIRDI

HABERİ okuduğumda Ajda Pekkan’ın Boş Sokak şarkısından bir dizeyi anımsadım: "Fakat ne yazık ki sokak boştu!"

Oraya gidenler -gitmeden haber yapanlara sözümüz yok- sanırım bu dizeyi, "Ne yazık ki sergi yoktu!" biçiminde telaffuz etmişlerdir.

hacet.org sitesiyle yetinenler, hayali bir serginin haberini yaptılar, okurlarına, seyircilerine tavsiyede bulundular. Gidip dönenler durumu ilettiler mi, bilinmiyor. Ancak sadece Karahan, nedir bu diye sormuş, gerçeği öğrenmiş.

Balcı, "bir silkinme olur" kanısında ve sergilerin durumu hakkında şöyle düşünüyor: "Sergilerin gezildiğine inanmıyorum. Sponsorlar, süslü davetiyeler, açılış kokteylleri, yazılı ve görsel basında yazılıp çizilenlerden ibaret her şey."

Bazı sergiler için geçerli bir iddia. Ama büyük kurumların, yeni müzelerin sergileri için geçerli değil hiç kuşkusuz. Yalnız yine de, sergiler kimin içindir, sorusunu sorduruyor.

* * *

NE var ki bu herkese, özellikle meslektaşlarımıza tatlı/tatsız bir uyarı. İnternette gördüğünüz her şey doğru değildir. Gidip görmeden masa başı çalışmaların tuzağına düşmek de var...