Müjde Ar: Åžarkı Teoman Alpay’ın

"Samanyolu" ÅŸarkısının kime ait olduÄŸu tartışmasına son noktayı Müjde Ar koydu: Annem Aysel Gürel ve Teoman Alpay’la beraber oturuyorduk. Teoman AÄŸabey ÅŸarkıyı bizim evde yazdı.‘Annem Aysel Gürel ve annemin arkadaşı olan Teoman Alpay’la Fatih’teki evde beraber oturuyorduk. Teoman AÄŸabey ÅŸarkıyı bu evde yazdı. Samanyolu’nun notasını da bir gün peçeteye yazıp Metin Bükey’e vermiÅŸ. Bükey, ÅŸarkının yıllar sonra Avrupa’da da meÅŸhur olması üzerine vicdan azabı çektiÄŸinden olacak, Teoman AÄŸabey’e arada bir üç kuruÅŸ para gönderirdi.’GÃœNLERDEN beri devam eden ‘Samanyolu’ ÅŸarkısının kime ait olduÄŸu tartışmasına son noktayı Müjde Ar koydu. Samanyolu’nun, annesi Aysel Gürel’in erkek arkadaşı olan Teoman Alpay’ın olduÄŸunu söyleyen Müjde Ar, ‘Şarkının 1960’lı yıllarda bestelenmesinin bizzat tanığıyım’ dedi.Samanyolu’nun bestecisi konusunun tartışılması üzerine ‘Bana yıllar boyunca babam kadar yakın olan Teoman AÄŸabey’e vicdani borcumu ödemem gerektiÄŸini hissettim’ diyen Müjde Ar, Samanyolu’nun Teoman Alpay tarafından Fatih Atikali’deki KurtaÄŸa ÇeÅŸmesi 28 numaralı evlerinde Vezüv marka bir gaz sobasının önünde bestelendiÄŸini söyledi ve bestelenme öyküsünü şöyle anlattı:‘Annem ve annemin arkadaşı olan Teoman Alpay’la Fatih’teki evde beraber oturuyorduk. Teoman AÄŸabey bir gün bir Ä°zlanda ÅŸarkısı getirdi ve Türkçe söz yazması için anneme okudu. Annem, ÅŸarkıya hatırımda kaldığı kadarıyla ‘Sarı Güneş’ gibisinden bir söz yazdı ama Teoman AÄŸabey beÄŸenmedi. Sonra oturdu, kendisi bir söz yazdı ama bu sözleri Ä°zlanda ÅŸarkısına koymaktan vazgeçti ve baÅŸka bir eser olarak besteledi. Samanyolu, böyle doÄŸdu. Teoman AÄŸabey’in ÅŸarkıyı, Vezüv marka gaz sobasının önüne taburesini çekerek elindeki udla ve çıplak ayakla bestelemesi hálá gözümün önündedir. Annem, o sırada güftedeki bazı kelimelere karşı çıktı ve ilk mısradaki ‘güneş’i zorla koydurttu’.Samanyolu’nu ilk dinleyen müzisyenin 1970’lerin sonunda vefat eden ünlü besteci Åžekip Ayhan Özışık olduÄŸunu da söyleyen Müjde Ar, ÅŸarkının Metin Bükey’in eseri olarak tanınmasının öyküsünü de şöyle anlattı:‘O yıllarda çok sıkıntı çekiyorduk. Teoman AÄŸabey, devamlı olarak içiyordu. Teoman AÄŸabey’in bestelerini bir ÅŸiÅŸe içki parasına verdiÄŸi günler olurdu. Hatta, bazı bestelerinin notasını döverek elinden almışlardı. Annemle bestelerini böyle dağıtması yüzünden sürekli münakaÅŸa ederler, annem akÅŸamları ‘Notalar nerede?’ diye sorardı. Annemle ayrılmalarının sebebi de zaten içkisiydi. Samanyolu’nun notasını da bir gün peçeteye yazıp Metin Bükey’e vermiÅŸ. Bükey, ÅŸarkının yıllar sonra Avrupa’da da meÅŸhur olması üzerine vicdan azabı çektiÄŸinden olacak, Teoman AÄŸabey’e arada bir üç kuruÅŸ para gönderirdi.’Â