Tanpınar ruhu, Atay üslubu

Saruhan Doğan’ın Türk romanını çok sevdiği aşikâr. Yazdığı satırlarda, bu sevginin izlerini, seçtiği sözcüklerde Tanpınar gölgesini, biçimde Oğuz Atay kalemini görmek mümkün. Bu bir taklit işi değil elbette. Yepyeni bir hikâye var ortada, yalnızca ses tonu o ustalara benzeyen bir anlatıcı tarafından anlatılıyor bu hikâye...
Eski bankacı, çağdaş sanat koleksiyoncusu Saruhan Doğan’ın ilk romanı bu. İlk romanı deyince, daha evvel başka türde eserler vermiş olduğu sanılmasın. Hayır, yazarın ilk kitabı bu. Okurken bir ilk kitap için hayli iyi bir dil ve kurgu olduğunu görecek ve şaşıracak okur gibi ben de yazarın demek ki uzunca süredir çok iyi bir okur, bir vakittir de yazıişleri ile münasebette olduğunu düşündüm. Öyle pat diye yazılacak bir şey değil çünkü.
Sanıyorum çok kısa bir süre içinde bu kitap keşfedilir, edebiyat dergileri kendisi ile alakadar olur ve röportajları yayımlanır, o zaman öğreniriz bu soruların cevaplarını. Neden böyle yazdığını, nasıl böyle yazdığını...
‘Hodbinler’, Mekteb-i Sultani’den iki arkadaşın, Halis ve Sadık’ın romanı. Ama aynı zamanda Efgan’ın, Taci’nin, R.’nin... Halis ve Sadık’ın büyürken, âşık olurken, sıkılırken, heyecanlanırken yaşadıklarının düşük hızda izlenen bir tenis maçı misali akışı. Bir onun ağzından, bir öbürünün gözünden dünyanın hali, insanın durumu... Ve tabii aslında bir romanın, roman içinde romanın nakış gibi işlenişi...
‘Hodbinler’ sadece roman okumayı değil, romanı bir bütün olarak ele almayı, romanların nasıl şeyler olduklarını, roman kahramanlarını ve bu kahramanlar üzerine düşünmeyi seven okurun çok hoşuna gidecektir.
Bir de eski üslubu sevenlerin, rüyalardan, hayallerden, buğulu düşlerden hoşlananların...

Hodbinler
Saruhan Doğan
Hayykitap, 2018
392 sayfa, 26 TL.