Zirveden hiç inmedi Hamza Yerlikaya

Hamza Yerlikaya iki hafta önce Varna’da bir kez daha Avrupa Åžampiyonu oldu ve omuzlara alındı. 1993’ten beri güreÅŸ dünyasının hep zirvesinde dolaÅŸan Yerlikaya güreÅŸe meraklı bir babanın altı çocuÄŸundan birisi.Sivas’ta umduÄŸunu bulamayıp Ä°stanbul’a göç eden Mustafa Yerlikaya iki oÄŸlunun güreÅŸe teÅŸvik etti. Ama sonra da onların baÅŸarılarını hep uzaktan izledi. Hamza bitmek tükenmek bilmeyen çalışma aÅŸkı ve hırsıyla 15 yaşından beri ÅŸampiyonlukları topladı. Hatta 17 yaşında dünya ÅŸampiyonu olunca FILA ona ‘Asrın Güreşçisi’ unvanını verdi. Ama tüm bu ÅŸampiyonluklar karşısında mütevazı tavrını korudu. Zorda kalan dostlarının yardımına koÅŸtu. Hele küçük kardeÅŸi Mikail’in saÄŸlığı uÄŸruna vaktini, parasını ve itibarını sonuna kadar kullandı. Åžimdi 96 kiloda yeni bir Olimpiyat ÅŸampiyonluÄŸu hayali kuruyor. 2008’de Pekin’de kürsünün en üst basamağına çıkmak için ÅŸevkle çalışıyor. Bir yandan da Isparta’da okuluna gidip diplomalı bir hoca olmaya çalışıyor.Ä°ki hafta önce yedinci Avrupa altınını boynuna takan Hamza Yerlikaya’yı ÅŸu cümleyle özetliyor ilk antrenörü Salih Bora: ‘Hamza çalışmaktan hiç bıkmaz. Antrenman biter, o çalışmaya devam eder. Ama daha da önemlisi hırsıdır. Minderdeyken gözü hiçbir ÅŸeyi görmez. Maçı kazanmak için her ÅŸeyi yapar.’ Bu büyük ÅŸampiyon güreşçi kimliÄŸini ailesinden alır. Babası Mustafa Yerlikaya Sivas yakınındaki Demiryazı Köyü’nde çiftçilikle uÄŸraÅŸmaktadır. Bir yandan tüm akranları gibi güreÅŸe tutkuludur. Ama köyde kalırsa güreÅŸte çok yol alamayacağının farkındadır. 27 yaşında kararını verir: Altı aylık hamile eÅŸi Emine’yi ve üç çocuÄŸunu kapıp Ä°stanbul’un yolunu tutar. BoÄŸazı geçmeden durur ve Kadıköy’e yerleÅŸirler. Ä°ÅŸte bu koÅŸuÅŸturma içinde 3 Haziran 1976’da Yerlikaya ailesinin dördüncü ferdi Hamza dünyaya gelir.Mustafa Yerlikaya bir yandan Fenerbahçe’nin güreÅŸ ÅŸubesinde güreÅŸirken bir yandan da inÅŸaatlarda çalışır. Ama ekmek kavgası yüzünden kısa bir süre sonra güreÅŸ kariyerine nokta koyar. GüreÅŸ minderinde daha iyisini yapamayınca iki oÄŸlu Muttalip ve Hamza’yı güreÅŸe teÅŸvik eder. EÄžLENCE OLSUN DÄ°YE BAÅžLADIÖnce aÄŸabey Muttalip, Ä°stanbul Demirspor Kulübü’nde güreÅŸe baÅŸlar. Bu arada küçük Hamza futbola meraklıdır. Babası bu hevesine karşı gelemez ve Hamza’yı ilkokulda Fenerbahçe’nin altyapısına yazdırır. Hamza vücudu güçlensin diye aÄŸabeyinin yanında 1986’da güreÅŸe baÅŸlar. Bu ilk yıllarda güreÅŸ okul arkadaÅŸlarıyla gidilen bir eÄŸlenceden öte deÄŸildir. Ancak kendini gösterince futbolu bir kenara bırakır ve sadece güreÅŸe verir kendini. 1988’den itibaren Avrupa ve dünya ÅŸampiyonlarında boy gösteren Muttalip eve ilk madalyaları getirir. Hamza için dönüm yılı 1991’dir. Ä°ki antrenörü Muzaffer Aydın ve Salih Bora’nın da çabalarıyla kısa zamanda kendini gösterir. 15 yaşında Yıldız Milli Takım’a seçilir. Kanada’daki Dünya Åžampiyonası’na gider. Sudan çıkmış balığa döner bu 10 günlük seyahatte. Yeni bir dönem baÅŸlar artık: ‘İlkokul ve ortaokul yıllarında hiçbir geceyi ev dışında geçirmedim. 1991’den sonra kamplar ve ÅŸampiyonalar derken adeta evin yolunu unuttum. Yılın neredeyse yarısını ailemden uzakta geçirdim.’ Quebec’teki ÅŸampiyonada dördüncü olur ve kürsüye çıkamaz ama çocuk denebilecek yaÅŸta ilk defa dünya sahnesine çıkmıştır. Bundan sonra yıldızlar ve gençler düzeyinde dünya minderlerinde yaşıtlarının tozunu atar. Milli takımdaki askeri disiplinin de bunda payı vardır. Milli takım sorumlularından bir emekli albay her sabah çocukları erken uyandırıp içtima alır. TARÄ°HÄ°N EN GENÇ DÃœNYA ÅžAMPÄ°YONUTürkiye’deki yaşıtlarından çok üstündür. Kendinden yaşça büyük ve tecrübeli rakiplerle baÅŸetmektedir. 1993’teki Türkiye Åžampiyonası’na yaşı küçük gerekçesiyle kabul edilmez. Halbuki büyüklerle güreÅŸebilsin diye doktor raporu bile almıştır. Ä°stanbul’da, Bulgaristan’da ve Almanya’daki uluslararası turnuvalarda en iyi dereceyi 17 yaşındaki Hamza alır. Buna karşın milli takım sorumluları onu Avrupa Åžampiyonası’na götürmek istemez. ‘Abim de milli takım kampındaydı. Kampa gizlice katılyordum. Geceleri birinci kat camından aÄŸabeyimin odasına giriyordum. Ãœstelik bundan antrenörlerin haberi bile yoktu.’ Ä°stanbul’da kampta umutsuzca beklerken kaderi birden deÄŸiÅŸir. Sporcular saunadayken zamanın federasyon baÅŸkanı Sadettin Tantan gelir. Antrenörler orada olduÄŸu halde Hamza’nın derecelerini tek tek sorar. ‘KardeÅŸim bu çocuk herkesi yenmedi mi? O zaman milli takıma Hamza gidecek’ diye ağırlığını koyar. Ä°stanbul’daki Avrupa Åžampiyonası’na Elvan Mert’in yerine gider ve gümüş madalyayı boynuna takar. Bir ay sonra Ä°sveç’teki Dünya Grekoromen Åžampiyonası’nda müthiÅŸ maçlar çıkarır. 17 yaşın tecrübesizliÄŸine karşın tüm rakiplerini yenip 76 kiloda ÅŸampiyon olur. Dünya güreÅŸ tarihinin en genç dünya ÅŸampiyonudur. Havadaki ters taklası unutulmayacak bir kare olarak zihinlere kazınır. Türkiye’ye dönüşü rüya gibidir. Kortej eÅŸliÄŸinde Ä°stanbul turu atar. BaÄŸdat Caddesi’nde halkın coÅŸkulu desteÄŸiyle karşılaşır. KARDEŞİNÄ°N TEDAVÄ°SÄ°YLE 10 YIL UÄžRAÅžTIMahallesine döndüğünde akrabaların ve komÅŸuların kendisini kutlamak için eve doluÅŸtuÄŸunu görür. Ãœstelik bu baÅŸarı sadece manevi yönüyle kalmaz. Devletten baÅŸarının karşılığı bir apartman dairesi ve bir miktar para ödülü alır. ÇocukluÄŸundan beri mütevazı bir yaÅŸam sürmüş, tatil nedir bilmemiÅŸ Hamza için daha rahat bir yaÅŸam saÄŸlayacaktır bu ödüller. Ancak, acı bir haber bu mutluluÄŸu doya doya yaÅŸamasına izin vermez. Yapılan tetkikler sonunda henüz üç yaşındaki en küçük kardeÅŸi Mikail’in lösemiye yakalandığı anlaşılır. Bu, Yerlikaya ailesi için hastanelerde geçecek 10 yıllık bir dönemin baÅŸlangıcıdır. Türkiye’de hastane hastane, doktor doktor dolaşırlar. Hamza Yerlikaya kardeÅŸine duyduÄŸu sevgiyle varını yoÄŸunu tedavi uÄŸruna harcamaktan çekinmez. Bitkisel ilaçları bile denerler. Ama Mikail bir türlü iyileÅŸmez. ‘1997 sonuydu. Bir kampta takım arkadaşım Ercan Yıldız’la konuÅŸurken ‘neden yurtdışını denemeyelim?’ dedim. Hemen Spordan Sorumlu Devlet Bakanı Bahattin Åžeker’e gittim.’ Åžeker, hemen bütçeden ödenek çıkararak Mikail ve annesinin Ä°ngiltere’ye gitmesini saÄŸlar. Londra büyükelçiliÄŸi de ana-oÄŸul için seferber olur. Mikail yaklaşık yedi ay Royal Free Hospital’da tedavi görür. Hamza da sık sık ziyarete gider. Türkiye’de de devam eden tedavi sonuç verir. Ä°ki yıl önce saÄŸlığına kavuÅŸan Mikail ÅŸimdi 8. sınıf öğrencisi. Åžimdi Hamza’nın tek dileÄŸi löseminin tekrarlamaması.1995’teki ikinci dünya ÅŸampiyonluÄŸundan sonra askere alınır ÅŸampiyon güreşçi. Ortak kamp yaptıkları Karagücü takımında görevli bir üsteÄŸmen 1996 başında ‘Hamza hadi seni askere alalım’ dediÄŸinde önce ÅŸaka zanneder. Ama bir ay sonra askerlik ÅŸubesinden gelen mektupla ÅŸaşırır. Aynı yılın ÅŸubat ayında birliÄŸinin yolunu tutar. O yıl Atlanta’daki Olimpiyatlar için özel izin alır. Ama beklentiyi boÅŸ çıkarmaz. Ä°lk turdan itibaren fırtına gibi eser. Hiçbir rakibine puan vermeden 82 kiloda grekoromen stilde ilk kez Olimpiyat ÅŸampiyonu olur. Olimpiyat dönüşü yine ödüllere ve övgülere boÄŸulur. Olimpiyat ÅŸampiyonu bir asker olarak Genelkurmay BaÅŸkanı Ä°smail Hakkı Karadayı’nın huzuruna çıkar. Uluslararası GüreÅŸ Federasyonu FILA da en genç ÅŸampiyon olması dolayısıyla ona yüzyılın güreşçisi unvanını verir.FILA ONU YÃœZYILIN EN BÃœYÜĞÜ SEÇTÄ°Avrupa ÅŸampiyonluklarına da abonedir. 1996, 1997, 1998 ve 1999’da dört kez Avrupa’nın en iyisidir. Türkiye’de yolda her gören kendisini çevirip tebrik etmekte, kucaklamaktadır. Hatta hemen güreÅŸ tutmak isteyenler bile çıkar. Bu tablo yurtdışındaki büyük ÅŸampiyonalarda yaÅŸanır. Tribünlerdeki hayranları imza alabilmek birbirleriyle yarışır. ‘Rakip güreşçiler bile sık sık Hamza’nın maç sırasındaki fotoÄŸrafını çekip imza istemeye gelirlerdi’ diye o günleri hatırlıyor antrenörü Salih Bora. AskerliÄŸi bittikten sonra imkanları kısıtlı Demirspor’dan ayrılır. Ä°stanbul BüyükÅŸehir Belediye BaÅŸkanı Tayyip ErdoÄŸan’ın transfer teklifini kabul eder. Tüm baÅŸarıları nedeniyle 2000’de Sydney Olimpiyatları’nda Türk bayrağını taşıma görevi Hamza’ya verilir. Avustralyalı Türklerin alkışlarıyla ikinci kez Olimpiyat kürsüsünün en üst basamağına çıkar. Ama bu kez dört yıl öncenin rahatlığı yoktur. Ãœstelik tüm rakipleri de kendisini çok iyi tanımıştır. Final maçından sonra medyaya tepkilidir. ‘Sadece dört yılda bir hatırlıyorlar bizi. BoÅŸuna mı güreÅŸiyoruz’ diye feryat eder.2000’den sonra yılların yorgunluÄŸuyla performansında bir düşüş yaÅŸar. Avrupa’da yine zirvededir. Ama dünya ÅŸampiyonasında aynı baÅŸarıyı gösteremez. Hakem hatalarından yakınır: ‘Şimdi Ermeni’yle güreÅŸiyorum. Hakem de Bulgar ama Ermeni asıllı. Tabii onu tutuyor.’ Bir de büyük ÅŸampiyonalar öncesi kilo vermekte zorlanır. Geçen yıl Olimpiyatlar öncesi 87 kiloya düşme çabasıyla 11-12 kilo verdiÄŸi için maçlarda gözleri kararır, halsiz düşer. Bunun da etkisiyle çok istediÄŸi üçüncü olimpiyat altınını alamaz. 2005’e yeni bir ÅŸevkle baÅŸlar. Bu hırsla yeni sıkletini 96 kilo olarak belirler. Artık saunalarda saatlerce vakit geçirip kilo verme derdi yoktur. Varna’daki Avrupa Åžampiyonası’nda eski Hamza olup çıkar. Estonyalı, Litvanyalı, Çek ve Ä°sveçli rakiplerini yenip kariyerinin yedinci Avrupa ÅŸampiyonluÄŸunu kazandı.BÄ°LGÄ°M TÃœRKÄ°YE’DE KALSIN MÄ°LLÄ°YETÇİSÄ°Åžimdi bu ÅŸampiyonluÄŸunu huzuruyla yeniden doÄŸmuÅŸ gibi. ‘İşim bu benim. Gücüm elverdiÄŸince güreÅŸeceÄŸim. Åžimdi Pekin’e yani 2008 Olimpiyatlarına hazırlanıyorum. Olimpiyatı düşünmesem niye güreÅŸeyim.’ Hamza artık ailesiyle birlikte oturmaz. Zaten babası da Ä°stanbul’dan bıkmış olacak ki inÅŸası süren yeni evine göz kulak olmak için yılın yarısını köyünde geçirir. Annesi ise oÄŸlunun baÅŸarılarının ardından gazete kupürü kesmekten hiç bıkmaz. Son Avrupa ÅŸampiyonluÄŸuyla kupürler daha da kabarır. Ä°stanbul AtaÅŸehir’de kendisine yeni bir hayat kurar. Ama sadece güreÅŸle yetinmek istemez. Yerlikaya geçen yıl YÖK’ün Olimpiyat ve Dünya Åžampiyonu sporculara tanıdığı haktan yararlanarak Isparta Süleyman Demirel Ãœniversitesi Beden EÄŸitimi ve Spor ÖğretmenliÄŸi Bölümü’ne kaydını yaptırır. Sporu bıraktıktan sonra antrenörlüğe baÅŸlarsa bunu diplomasıyla yapmak ister. Ama bilgisini sadece Türkiye’de kullanmak ister. Avrupa’dan gelen seminer ve hocalık tekliflerini hiç düşünmeden reddeder. Tüm baÅŸarılarla gelen şöhreti nedeniye sokakta zor yürür. Antrenman sonrası spor salonundan çıkarken hayranları etrafını sarmaya devam eder. Kimi tebrik eder, kimi eski bir anısını anlatır. ‘Halkın içinden geldim. GeçmiÅŸimi biliyorum. Öyle lüksü sevmem. Otomobile ve sürate meraklıyım ama bazen vapura biner sohbet ede ede geçerim. Kimi zaman bundan zevklisi de yok.’AVRUPA VE DÃœNYA ÅžAMPÄ°YONALARI KARNESÄ° YIL AVRUPA DÃœNYA1993 2. 1.1994 5. 12.1995 7. 1.1996 1. 1. *1997 1. 2.1998 1. 5.1999 1. 21.2000 - 1. *2001 1. 9.2002 1. 6.2003 - 7.2004 - 4. *2005 1. EylüldeÂ