TANRI / Ä°NTERNET? (!) Tanrı… BenliÄŸi bulmak için çıkılan yolda yanıbaşımızdaki yardımcı… Sığınma duygusunun yarattığı boÅŸluÄŸu en kolay dolduran kavram…İnternet…

Güncelleme Tarihi:

TANRI / İNTERNET () Tanrı… Benliği bulmak için çıkılan yolda yanıbaşımızdaki yardımcı… Sığınma duygusunun yarattığı boşluğu en kolay dolduran kavram…İnternet…
Oluşturulma Tarihi: Mayıs 03, 2000 00:00

TANRI / Ä°NTERNET? (!) Tanrı… BenliÄŸi bulmak için çıkılan yolda yanıbaşımızdaki yardımcı… Sığınma duygusunun yarattığı boÅŸluÄŸu en kolay dolduran kavram…İnternet… Tam anlamıyla tanımadığımız ama tanımak için can attığımız dünyayı ararken, belki bilinçaltında diÄŸer kültürlerle kendimizi baÄŸdaÅŸtırdığımız, kısaca benliÄŸimizi aradığımız yolda yanıbaşımızdaki en büyük yardımcı… Kimi zamansa sığınma duygusunun yarattığı boÅŸluÄŸu en kolay dolduran kavram… Tanrı… Yüzyıllar boyunca kimi zaman hayatımızın en önemli parçası olmuÅŸ, kimi zamansa aklımıza bile gelmeyen bir eski dost! Varlığını hep bildiÄŸimiz, ama iÅŸimize geldiÄŸinde görüştüğümüz... Kimi zaman çok ihtiyacını duyduÄŸumuz, kimi zamansa nasılsa kırılmayacağını bilerek hiç aramadığımız, o eski dost!Ä°nternet… Kimileri için yeni olsa da, o yine de eski dost. Arasan da aramasan da senin yanında kalacak olan eski dost. Kimi zaman bütün içini döktüğün, kimi zaman onun görüşleriyle hiç bilmediÄŸin ÅŸeyleri öğrenerek heyecanlandığın, onunla sıkı fıkı olduÄŸun günlerde onun geleceÄŸi için de kaygılandığın, ama uzun süre görüşmediÄŸinde yine unuttuÄŸun eski dost!Tanrı / Ä°nternet… Bir kavram... Somut olmayan, fikirlerimizde yarattığımız, hepimizin enerjisinden doÄŸan güç. O bana hakim, ama ben de ona. Sonsuzluk… Herkes gibi benim de kaderi kafama taktığım ortaokul günlerinde… "Kaderimiz belliyse neden biz burdayız o zaman" ısrarlarıyla din hocasına karşı hep birlikte baÅŸkaldırdığımız günlerin ardından, topluluk psikolojisinden sıyrılıp da tek başıma düşünmeye baÅŸladığımda rahatça çözmüştüm olayı. Ä°ÅŸte bunu çözerken de, ilk öğrendiÄŸim algılayamadığım ÅŸeylerin olabileceÄŸini kabullenmekti. Algı… Her ÅŸeyi algılayamadığım için, çözümünü ıspat edemiyordum; iÅŸte o kadar! Aslında düşünmekten sıkılıp iÅŸin kolayına kaçmaktı belki. Åžimdi de nasıl oluyor da bir netscape ya da explorer oluyor ve alıyor beni her istediÄŸim ÅŸeye ulaÅŸtırıyor? Algılayamıyorum, iÅŸin kolayına kaçıyor, kabul ediyorum sadece. SonsuzluÄŸa götürüyor beni… Küçükken bir de "kıyamet günü" fobisi sarmıştı hepimizi… O gün annelerimiz, babalarımız, kardeÅŸlerimiz… hiçbiri olmayacaktı… Yalnızca sonsuzluk olacaktı… bir de çaresizlik… BilinmezliÄŸin içinde kaybolup gidecektik. Sonra yine düşündüm yalnız kaldığımda… ve tabii biraz büyüdüğümde… Ä°nsan beyninin algılayabilmesi için yaÅŸanmışlardan örnek vermekten baÅŸka çare yoktu… Ä°ÅŸte o yüzden de anne, baba, kardeÅŸ (sığınma, tanıdıklık duygusu) olmayacaktı o gün yanımızda…İnternete ilk girdiÄŸimde koca bir boÅŸluktu hissettiÄŸim… Kıyamet günü gibi… Annem de bilmiyordu interneti, babam da! E tanıdık da yoktu (!) Kıyamet gelmiÅŸti evet! Koca bir sonsuzluk… ve ben tek başıma… Ama ÅŸimdi onun sayesinde… Paris'teki arkadaşıma aÅŸklarımı anlatıyorum, Kıbrıs'takine önümüzdeki ay sendeyim müjdesini veriyorum, 10 yaşındaki kardeÅŸime kesirlerle ilgili alıştırmalar bulabileceÄŸi siteleri forward'lıyorum, çeviri yaparken antik mitolojide kim kimdir bilmem gerekiyor, ilgili kitabı bularak sipariÅŸ veriyorum sabahın 5'inde, hayatımda ilk kez profesyonel iÅŸ hayatına atılıyorum ve sihirli deÄŸneÄŸimle yani internet canavarlığımla çözülemeyen birçok ÅŸeyi hallediyorum, interneti gözlemliyorum -aklıma yeni fikirler geliyor- iÅŸyerimde müdürlerime sunuyorum projemi- kabul ediliyor ve baÅŸlıyorum interneti ayıklamaya, gece gündüz uyumuyorum, akÅŸamları artık Ä°stanbul'u arşınlamak yerine eve geliyorum ve oturuyorum başına-projemi geliÅŸtiriyorum, çeviri yapmak için oturduÄŸumda bilgisayarın başına ÅŸeytan dürtüyor -ÅŸu ünlü proje için internete giriyorum! Fazla içine girersen kaybolursun diyorlar! (Tanrı/Ä°nternet) öyle fazla dalmaya gelmiyor içine! Hayatını en iyi ÅŸekilde yaÅŸayabilmek için bir amaç deÄŸil araç olmalı… fark ediyorum… öyle denir ya hep… Hep çözülemeyen bir ÅŸey olduÄŸu için yeni söylemler doÄŸuyor, yeni fikirler… Daha yabancısıysan… bir o fikir daha iyi geliyor, bir öteki… Ä°nanıyorsun ona… Ne olduÄŸunu tam da bilmeden. Sadece sen olduÄŸunu biliyorsun onun. Senin yönetiminde, ama insanlık var olduÄŸu sürece var olan sonsuzluk… Tüm enerjilerin birleÅŸiminden doÄŸan güç… Tanrı mı? Ä°nternet mi?Hangisinden mi bahsediyorum? Ben de bilmiyorum… Nejla BURNAZOÄžLU - 3 Mayıs 2000, ÇarÅŸamba Â
Haberle ilgili daha fazlası:

BAKMADAN GEÇME!