'Canlı cenaze' olarak girdi yürüyerek çıktı

Kumluca ilçesinde seracılık yapan evli ve 2 çocuk babası 46 yaşındaki Demirbaş, 10 ay önce çıktığı 4 metrelik zeytin ağacından dalının kırılması sonucu düştü. Götürüldüğü hastanede Demirbaş'ın boynundaki 3 kemiğin kırıldığı ve üst seviyede omurilik felci geçirdiği tespit edildi.

Kentteki özel bir hastanede gerçekleştirilen ameliyatla leğen k emiğinden alınan parçalar boynuna nakledilen Demirbaş, sadece gözlerini oynatabiliyor ve konuşabiliyordu. Hastaneye sedye ile gidebilen ve bütün ihtiyaçlarını eşi Hacer Demirbaş'ın karşıladığı Mehmet Demirbaş, Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Kliniğinde tedavi görmeye başladı.

BİR BEBEK GİBİ OTURMASINI AYAĞA KALKMASINI VE YÜRÜMESİNİ ÖĞRENDİ

Hastaneye 8 ay önce gittiğinde sadece gözlerini hareket ettirebilen Demirbaş'a bir bebek gibi oturması, ayağa kalkması ve yürümesi öğretildi. İlk 2 ay gövde üzerinde durma çalışması yaptırılan Demirbaş, birisinin desteğiyle oturmaya başladı. Eşinin ve hastane personelinin gösterdiği destek ile yürüyeceğine olan inancı artan Demirbaş, diz arkasını destekleyecek cihazlarla ayağa kalkma çalışmaları yaptı.

Egzersizlerle alt ve üst kol ile bacaklarını kuvvetlendiren Demirbaş, tam her şey yolunda gidiyor derken böbrek yetmezliği çekmeye başladı. Bu nedenle fizik tedavi çalışmaları yavaşlayan Demirbaş'ın böbreği, hastanenin nefroloji bölümü uzmanlarının desteğiyle stabil hale getirildi.

İLK ADIMLARINI 2 AY ÖNCE ATTI

Fizik tedaviye kaldığı yerden devam eden ve kısa sürede destekleyici cihazlarla ayağa kalkmaya başlayan Demirbaş, 2 ay önce ilk adımlarını attı. Doktorların yönlendirmesiyle yaptığı hareketler sayesinde ellerinde de hareketlenme başlayan Demirbaş, artık kendi ihtiyaçlarını karşılayabilecek duruma geldi.

Hayata yeniden gülmeye başlayan Demirbaş, kimsenin yardımını almadan yemek yiyebiliyor, yüzünü yıkayabiliyor, dişlerini fırçalıyor ve tıraş olabiliyor. Yaşadığı gelişim ile doktorları bile şaşırtan Demirbaş, sadece gözlerini oynatabilerek girdiği hastaneden yürüyerek taburcu edildi.

"HAYATA ADETA YENİDEN BAŞLIYORUM"

Yaşadığı gelişmeyi "mucize" diye nitelendiren Demirbaş, AA muhabirine yaptığı açıklamada, eski halini "canlı cenaze gibiydim" şeklinde tanımladı. İnsanlarla sadece konuşabildiğini, vücudunun hiçbir yerini hissedemediğini vurgulayan Demirbaş, "Umudumu hiçbir zaman kaybetmedim. Doktorlarıma çok güveniyordum. Onlar ne isterlerse yaptım. Eşim de bu sürede bana hep umut aşıladı. Şu anda çok iyiyim. Canlı cenaze gibi girdiğim hastaneden yürüyerek çıkıyorum. Beni gören herkes çok şaşırıyor. Vücudumdaki gelişmeye inanamıyorlar" dedi.

Demirbaş, çocuklarının elinden tutarak yeniden okula götürebileceği için çok mutlu olduğunu dile getirdi.

"DOKTORLAR BİLE 'BİR DAHA KALKAMAZ' DİYORDU"

Eşi Hacer Demirbaş ise hastaların hiçbir zaman umutlarını kaybetmemeleri gerektiğine işaret etti. Eşinin inanılmaz bir gelişme kaydettiğini anlatan Demirbaş, şunları söyledi:

"Eşim hiçbir şey yapamıyordu. Doktorlar bile 'Bir daha kalkamaz' diyordu ancak Antalya Eğitim Araştırma Hastanesine geldik. Burada umutlandık. Fizik tedavi ile eşimin vücudunda gelişme başladı. Hareketleri yaptığını görünce çok mutlu oluyordum. Eşim umarım daha da iyi olacak."

İYİLEŞMESİNDEKİ EN ÖNEMLİ FAKTÖR "MOTİVASYON"

Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Kliniğinde görevli Uzm. Dr. Başasistan Meral Bilgilisoy Filiz ise hastanın tedavi süresince kendilerine çok yardım ettiğine dikkati çekti. Hastanın motivasyonunun yüksek olmasının işlerini kolaylaştırdığını anlatan Filiz, şöyle konuştu:

"Rehabilitasyon ekip işidir. Bu ekipte doktor, fizyoterepist, hemşire ve hasta yer alır. En önemli katılımcı ise hastadır. Hastanın motivasyonu yeterli değilse diğer uygulamalar ne kadar iyi olursa olsun ulaşabileceğinizin çok altında kalırsınız. Bu hastada çok yüz güldürücü sonuçlar aldık. Hasta bağımsız olarak 50 metre yürüyebilir hale geldi. Bizim için az gibi gelebilir ama tamamen yatağa bağımlı bir insan için çok yüz güldürücü, çok mutlu edici bir sonuç. Bu hastanın gayreti diğer hastalar için de heyecan kaynağı oluyor. Hastanın vücut haraketlerindeki düzelmelerin daha da artacağını düşünüyoruz."