Müzik

*****
BLACK SABBATH
13
Vertigo / Universal / Avrupa Müzik
Bayanlar, baylar... Heavy metal’in yaratıcılarından Black Sabbath, orijinal vokalisti Ozzy Osbourne ile 35 yıl aradan sonra kaydettiği yeni stüdyo albümüyle karşımızda... Çok açık söylüyorum, bu albüm ‘70’li yıllarda çıksaydı şu an gelmiş geçmiş en büyük heavy metal albümleri arasında sayılırdı. Rif tanrısı Iommi’nin önünde secdeye durmamızı sağlayacak muhteşem gitar işçiliği, 64 yaşındaki Ozzy’nin harikulade vokal performansı, albüm boyunca yer yer direksiyona geçen ustalıklı davul-bas uyumu ve müthiş melodileriyle ‘13’, adeta kutsal bir sanat eseri. Ölüm, var olma, korku ve tanrı kavramlarını sorgulayan sözleriyle basçı Geezer Butler döktürüyor ve albüm, prodüktör Rick Rubin’in fikriyle ilk Sabbath albümünün başındaki gök gürültüsü ve yağmur sesiyle sonlanıyor. Açıkçası kariyerleri boyunca yaptıklarını bir kenara bırakarak, sadece bu muhteşem albüm için bile hayat boyu müteşekkir kalacağım bu tanrılara. İyi ki varsın Black Sabbath...

***
MEGADETH
SUPER COLLIDER
Tradecraft / Universal / Avrupa Müzik
Mustaine’in 2004’te müziğe geri dönme kararı almasından sonra çıkan Megadeth albümlerinin hepsinde ‘Bakın ne kadar thrash’çiyim ben!’ kompleksi hissediliyordu. Evet, bu süreç içinde ‘The System Has Failed’ (2004) gibi müthiş bir albüm, ‘Sleepwalker’, ‘Head Crusher’, ‘The Hardest Part of Letting Go...’, ‘Public Enemy No. 1’ ve ‘Black Swan’ gibi harikulade şarkılar da çıktı ama Mustaine’in teknik rif cambazlığı ısrarı birçok besteyi çıkmazlara soktu, akılda kalıcılıktan etti. Fakat bu sefer ortada farklı bir albüm var. Adını ve kapak görselini CERN deneyindeki süper çarpıştırıcıdan alan albüm, Megadeth’in ‘90’lardaki ‘ille de thrash olsun’ kasıntısından kurtulduğu dönemine tekabül eden albümlerindeki havayı yakalamış. Tempo düşürülmüş, sound zenginleştirilmiş, besteler çeşitlilik kazanmış, nakaratlar öne çıkmış, Mustaine’in vokal partisyonları güçlenmiş ve sonuç itibariyle son 3 albüme göre daha rahat dinlenen bir albüm ortaya çıkmış.

****
ORPHANED LAND
ALL IS ONE
Nuclear Blast
Orphaned Land, orta doğu kültürü ile metal müziği dünya üzerinde en iyi harmanlayan grup. 2004 çıkışlı muhteşem albüm ‘Mabool’ ile İsrail dışına da sesini duyurmaya başlayan grup, 6 yıl yeni bir albüm yapamamıştı. Bu da kariyerlerinin en büyük handikabı oldu. 2010’daki geri dönüş albümü ‘The Never Ending Way of ORWarriOR’ grubun hâlâ iyi melodiler bulabildiğinin kanıtı olsa da, ‘Mabool’ kadar içine giremediğim bir albümdü. Ama beşinci albümleri ‘All Is One’, ilk birkaç turda bile ‘Mabool’ kadar iyi olduğunu hissettirebiliyor. Bir kere albüme adını veren şarkı (Deluxe edisyonda Türkçe versiyonu da var!) bence grubun bugüne kadar yazdığı en iyi şarkı. Albüm hem oryantal estetikten kopmuyor hem de grubun metal kimliğine sekte vurmuyor. Kobi’nin brutal vokalleri azaltması ise grubun artık daha çok insana ulaşma amacını ortaya koyuyor. Dinler üzerinden insanları ayırmaya çalışanlara ‘hepimizin bir’ olduğunu vurgulayan konsept de şahane.