Onunla röportaj yapmamızın nedeni A-Poc yani a piece of cloth (bir parça kumaş) markası. A-Poc koleksiyonunda her giysi bir parça kumaştan oluşuyor. Müşteri beğendiği elbiseyi seçmiyor, beğendiği kumaştan bir parça kestiriyor. Böylece modanın son ve en önemli adımına katılmış, önerilen tasarımları kendine göre yorumlamış, neredeyse tekrar tasarlamış oluyor. Üstelik kalan kumaş parçalarına da istediği gibi şekil verip, aksesuvar olarak kullanabiliyor. A-Poc’un fikri Issey Miyake’ye ait. Efsanevi tasarımcı 1970’lerden beri bu fikrin üzerinde çalışıyordu. 1994’te ekibine genç bir mühendis katıldı: Dai Fujiwara. İkisi 1998’de A-Poc için çalışmaya başladılar. 2000’de A-Poc ile moda dünyasının büyük ödüllerinden Good Design Grand Prize’ı aldılar, 2003’te Mainichi Design Ödülü’ne aday gösterildiler. A-Poc koleksiyonları şu anda Issey Miyake markasının olduğu her yerde satılıyor. Türkiye’ye ise Doğuş Grubu tarafından getirildi. Bu vesileyle Dai Fujiwara ile röportaj yaptık.
Tama Sanat Üniversitesi’nde tekstil mühendisliği okudunuz. Mühendis tasarımcı olmanın avantajları nelerdir? - Tasarım ve mühendislik bir arada lezzetlidir. Tasarımda yeni alanlar keşfetmek isterseniz, mutlaka mühendisliğe, onun kesinliğine ve teknolojilerine başvurmalısınız.
Issey Miyake ile İlk karşılaştığınız anı hatırlıyor musunuz? - Onu ilk televizyonda görmüştüm, viski içiyor, tasarımı anlatıyordu. Gözümü kırpmadan izlemiştim. Mühendislik
okulunu bitirince Miyake Design Stüdyosu’na başvurdum ve işe alındım. Mr. Miyake’yle konuşmak, beraber vakit geçirmek büyük zevk. Onun merakı ve keşfetme arzusu hiç kimsede yok.
Sizce moda dünyasına getirdiği en önemli yenilik nedir?- Düşünülmeyeni bulması ve gerçekleştirmesi bakımından bir devrimci. Moda dünyası bir noktada Miyake’nin koleksiyonlarında var olanları bulacaktı. Ama Miyake öncü bir düşünür olduğu için hızlı davrandı. Örneğin Pleats Please koleksiyonu giyim alışkanlarını değiştirdi. Hafif, taşıması, bakımı çok kolay, zarif ve modern tasarımlar yaptı.
Birlikte yarattığınız A-Poc markasına gelirsek... Öncelikle ana fikir neydi? - Tüm bir kıyafeti, sadece bir parça kumaştan oluşturmak Miyake’nin 1970’lerdeki ana fikriydi. Ancak o zamanki teknolojilerle bunu gerçekleştirmek mümkün değildi. A-POC’un en kolay tasviri, bireye özgü kıyafetleri mümkün olan en basit şekilde, bir parça kumaşla yapmak. Bunu yaparken bilgisayar teknolojileri kullandık.
A-Poc için modada zirve noktası diyorlar. Neden? - A-Poc teknolojinin son örneği, moda dünyasında dönüm noktası. Baş parmağa benziyor, geleceği ulaşmanızı, onu tutmanızı sağlıyor. Bir evrimin başlangıcı olarak görüyoruz. Bu nedenle kimilerine göre zirve; ama bize göre daha ilk tepe.
A-Poc’tan kıyafet alan alıcı da tasarıma dahil oluyor. Tek parça kumaşı istediği gibi sarıp sarmalıyor. Ama böyle olunca tasarımcının işi azalmıyor mu? Uzun vadede yaratıcılığına ket vurmaz mı? - Olabilir! Ama eğer müşterinin yaratıcılığı benim üretimimi, düşüncemi yavaşlatacak kadar artarsa işte o zaman ben mutlu bir adam olurum!
A-Poc’tan alınan ürünlerin eşi benzeri yok. Her şeyden bir tane. Sizce lüks sektörünün geleceği kişiye özel ürünlerde mi saklı? - Bireysel, sadece bize özgü, bize özel gereksinimleri sağlamak bence lüksün gerçek tanımı.
Issey Miyake Japon kültürünün etkilerini fazlasıyla taşıyan bir markaydı, A-Poc daha mı dünyalı? - Günlük yaşantımın tüm detayları beni etkiliyor, dolayısıyla Japonya ve Japon kültürünün etkileri her zaman koleksiyonlarımda yoğun.
Sistem nasıl işliyor? Japonya’da A-Poc’dan giysi almak isteyenler mağazada bilgisayarın karşısına geçiyor. Tasarıma ve kumaşa karar veriyor, enter tuşuna bastığında kumaş karar verdiği şekilde kesiliyor, elbise oluyor. Türkiye’de durum farklı. Bilgisayar teknolojisi henüz A-Poc koleksiyonunun satıldığı In-Formal mağazasına gelmedi. A-Poc elbiseler mağazaya kesilmiş halde geliyor. Ancak müşteri son haline müdahale edebiliyor. Diyelim ki, elbisenin kapüşonu var ve siz o kapüşonu istemiyorsunuz. Mağazada bulunan Miyake’nin geliştirdiği pizza bıçağına benzeyen özel bir makasla o kapüşon yok ediliyor.<ımg>
