"Tavladan haftada 12-13 ayakkabı kazanıyorum"

Çoluk çocuk dinlemem!
*Tavla bir oyun ve ben bir oyun manyağıyım. Elimde telefon, gece yarılarına kadar kelimelik oynuyorum. Böyle bir sevgi yok! Aslında bir doktora mı gitsem? Çok seviyorum ve çok başarılıyım. Tavlada haftada minimum 12-13 ayakkabı kazanıyordum, şimdi ekonomik kriz var diye 3-4'e düştü. Rakiplerimi aramıyorum çünkü çok meraklı var, arkadaşlarımdan yenilen pehlivanlar falan var. Tabii ki yenildiğim zamanlar da oluyor ama 365 günde 5 gün yenilirim, geri kalan 360 gün benimdir, formüllerim var. Mesela eşim “çocukla oynuyorsun, o seni yensin” derdi “hayır asla yenilmem” derdim “çocuk mocuk, o da yenmeyi öğrensin” derdim.
Evde tek başıma kalamam, bunu yenemedim hala
*Hayatımda hiç boş bir eve anahtarla açıp tek girmedim, bana birinin kapıyı açması lazım, içeride birilerinin olması lazım. Evde tek başıma kalamam, bunu yenemedim hala. Mesele merdiven fobim vardı; ben yukarı çıkarken arkamdan birinin gelmesinden çok rahatsız olup bir kenarda kalabilirim.
*Dünyanın en kıskanç insanıydım, insan yaratılırken bu kadar mı kıskançlık tohumları serpilebilir içine, o derece kıskanç birisiydim. Üçüncü kişilerle arkadaşlık ilişkilerim bile olamazdı; ikili arkadaşlıklarımda araya üçüncü kişi girdiğinde onlarla bile hır çıkarırdım. Her konuda sonsuz kıskançtım ama kötülük yapmazdım. Aslında kıskançlık insanı o kadar hırpalayan ve harap eden bir duygu ki, insanların önce bu duygudan kurtulması gerekiyor hayatta.