Kanat Atkaya: Kabakulak
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Kasım 07, 2008 00:00
METALLICA
Death Magnetic
(Vertigo/Topkapı)
METALLICA’nın 2003’te çıkan albümü "St. Anger", öncesinde ve sonrasında belirsizlikler içeren bir dönemin yansımasıydı.
Karizma Savaşları, Hetfield’ın alkol sorunu, kadro değişikliği... Metallica hayranları "malum" belgesel sayesinde hadiseye tamamen hakim oldu zaten, uzatmayalım.
2005’te Roskilde Festival’de Metallica performansını izlerken yaşadığım hayal kırıklığından sonra umutlarım tükenmese de epeyce azalmıştı.
*
Fakat arkadaşlar "büyük grup" diye bir hakikat de var müzik dünyasında. Ve Metallica çok büyük grup.
2003’ten sonra egolarını bileyleyip, gerekirse birbirleriyle görüşmeyip, gerekirse topluluğun "merkez üssü"nde bir araya gelerek çalıştılar.
Laf olsun diye değil, sıkı çalıştılar.
"St. Anger"dan materyal arttığını biliyorduk zaten. Onları modifiye ettiler, yeni riff’ler ve ritimler ürettiler.
Sızan dedikodular, topluluğun bir nevi zaman içinde yolculuğa çıkacağına ve 20 yıl önceye, "Siyah Kapaklı Albüm"den de önceye, "...And Justice For All" devr-i saadetine dönecekleri yolundaydı.
Yeni bir bas gitarist vardı stüdyoda: Marifetlerini birkaç ay önce Ali Sami Yen konserinde ağzımız açık seyrettiğimiz Robert Trujillo.
Prodüktör tam işe uygun elemandı: Rick Rubin.
*
Detay tıraşını kesip "mal"a gelelim. "Death Magnetic" 10 adet nükleer başlıklı füze ihtiva ediyor. Uzun menzilli füzelerden bahsediyoruz burada: 7’şer, 8’er dakikalık.
Cayır cayır, gayet saldırgan.
Çiğ ve diri. Tam olması gerektiği gibi.
Gönlümde 1 numarada "Master of Puppets"ın bulunduğu bir Metallica listesi vardır. O listede beşinci sıraya koyduğumu söyleyeyim. Listenin sıralamasını vermeyeyim, herkesin gönül listesi ayrıdır.
Metallica iyi bir iş çıkartarak güven tazelemiş oldu.
İyi oldu, güzel oldu.
(Not: Albümün müzik dergilerindeki eleştirileri iyi yönde. Rolling Stone’daki eleştiride enteresan bir benzetme vardı. Dergi albümü Rusya’nın Gürcistan’a saldırısına benzetmiş: Uyuyan bir devin silkinişi ve aşırı güç kullanımı... Kıskanmadım desem büyük yalan olur. Hasta fakat doğru bir tespit!)
Death Magnetic
(Vertigo/Topkapı)
METALLICA’nın 2003’te çıkan albümü "St. Anger", öncesinde ve sonrasında belirsizlikler içeren bir dönemin yansımasıydı.
Karizma Savaşları, Hetfield’ın alkol sorunu, kadro değişikliği... Metallica hayranları "malum" belgesel sayesinde hadiseye tamamen hakim oldu zaten, uzatmayalım.
2005’te Roskilde Festival’de Metallica performansını izlerken yaşadığım hayal kırıklığından sonra umutlarım tükenmese de epeyce azalmıştı.
*
Fakat arkadaşlar "büyük grup" diye bir hakikat de var müzik dünyasında. Ve Metallica çok büyük grup.
2003’ten sonra egolarını bileyleyip, gerekirse birbirleriyle görüşmeyip, gerekirse topluluğun "merkez üssü"nde bir araya gelerek çalıştılar.
Laf olsun diye değil, sıkı çalıştılar.
"St. Anger"dan materyal arttığını biliyorduk zaten. Onları modifiye ettiler, yeni riff’ler ve ritimler ürettiler.
Sızan dedikodular, topluluğun bir nevi zaman içinde yolculuğa çıkacağına ve 20 yıl önceye, "Siyah Kapaklı Albüm"den de önceye, "...And Justice For All" devr-i saadetine dönecekleri yolundaydı.
Yeni bir bas gitarist vardı stüdyoda: Marifetlerini birkaç ay önce Ali Sami Yen konserinde ağzımız açık seyrettiğimiz Robert Trujillo.
Prodüktör tam işe uygun elemandı: Rick Rubin.
*
Detay tıraşını kesip "mal"a gelelim. "Death Magnetic" 10 adet nükleer başlıklı füze ihtiva ediyor. Uzun menzilli füzelerden bahsediyoruz burada: 7’şer, 8’er dakikalık.
Cayır cayır, gayet saldırgan.
Çiğ ve diri. Tam olması gerektiği gibi.
Gönlümde 1 numarada "Master of Puppets"ın bulunduğu bir Metallica listesi vardır. O listede beşinci sıraya koyduğumu söyleyeyim. Listenin sıralamasını vermeyeyim, herkesin gönül listesi ayrıdır.
Metallica iyi bir iş çıkartarak güven tazelemiş oldu.
İyi oldu, güzel oldu.
(Not: Albümün müzik dergilerindeki eleştirileri iyi yönde. Rolling Stone’daki eleştiride enteresan bir benzetme vardı. Dergi albümü Rusya’nın Gürcistan’a saldırısına benzetmiş: Uyuyan bir devin silkinişi ve aşırı güç kullanımı... Kıskanmadım desem büyük yalan olur. Hasta fakat doğru bir tespit!)