Kabakulak

Güncelleme Tarihi:

Kabakulak
Oluşturulma Tarihi: Nisan 14, 2006 00:00

Haberin Devamı

Morrisey raporu

MORISSEY’in geleceğinin kesinleştiğini öğrendiğim gün evdeki tüm The Smiths plaklarını alıp, portatif pikapla birlikte kuytu bir köşeye çekildim. Evde tek başıma olduğum düşünülürse ziyadesiyle saçma bir hareket.

Emektar amfinin, takviye güç olarak bundan yedi yıl önce ekibe katılan ikinci el Jamo kabinlerin ciğeri yettiğince, aslan pikabım döndükçe bangır bangır dinleyebilirdim plakları.

Fakat nedense The Smiths ve Morissey’in solo albümleri iyice kuytuya çekilerek dinlenmeli gibi gelir bana. Kalabalık müziği değildir. Tek kişilik bir müziktir.

Neyse, Morissey ve The Smiths ile ilgili başka bir yazı yazarsam bu durumu daha net anlatırım.

Bu hafta Kabakulak’ta yeni bir hadise deniyoruz. Morissey gelmeden önce, hem solo hem de The Smiths’le birlikte yaptıklarından küçük bir tavsiye listesi sunacağım.

The Smiths’e veya Morissey’e takılmış biri zaten tahminimce tüm diskografiye hakimdir.

Benim sunacağım hizmet daha çok "Morissey diye biri gelecek diye çevremde ayılıp bayılan, sonra hızını alamayıp bir tur daha bayılanlar var. Nedir ki bu?" diyenlere yönelik olacak.

Bu konuda objektif biri değilim. The Smiths ve Morissey plakları bir tür fetiş benim için.

Ama yeni başlayanlara öncelikle The Smiths’in "best of" albümlerini öneririm.

Topluluğa genel manada hakim olmak isteyenlere tek albüm önermem gerekirse o herhalde "The World Won’t Listen" olur.

Ancaaaak, "Tek geçerim" şeklinde tepki vereceğim albüm tabii ki "The Queen Is Dead"dir.

The Smiths’in canlı olarak nasıl çaldığını merak edenlere "Rank"i, kafayı bu işle bozmaya niyetlenenlere "Hatful of Hollow"dan "Brighter Sides To Life"a (Toplam 750 tane mi ne basılmış bir konser kaydı; bende var diyeyim anlayım takıntıyı!)

Morissey’in yakın dönem solo albümleri güzel fakat konserlerde de ağırlığı onlara veriyor maalesef. Yine de Morissey’in en sevdiğim solo albümü "Viva Hate"tir. Bulanlar bu saydıklarımı kaçırmasın.

Son olarak da bombayı patlatayım. Konser tarihinde İstanbul’da olmama ihtimalim yüzde 95. Çok ironik ama böyle... Nedenini artık yazmam farz olan Morissey yazısında açıklarım yarın filan...

Haberle ilgili daha fazlası:

BAKMADAN GEÇME!