ESKÄ° "YENÄ° TÜRKÜ"YÜ DÄ°NLERKEN Dönmek; mümkün mü artık dönmek, onca yollardan sonra yeniden yollara düÅŸmek? Neresi sıla bize, neresi gurbet; niçin sordunuz,

ESKÄ° "YENÄ° TÃœRKÃœ"YÃœ DÄ°NLERKEN Dönmek; mümkün mü artık dönmek, onca yollardan sonra yeniden yollara düşmek? Neresi sıla bize, neresi gurbet; niçin sordunuz, sorduttunuz bu soruları bize, tüm bir nesile? Bir gün karşılıklı ucuz kaprislerle birbirinize düşüp dağılmanız, "Yepyeni Türkü"ler kurmaya çalışmanız için mi? Yarınlarımızı eksik bırakmak, eski aÅŸkları hatırlatmak için mi?Vira vira'yla demir aldırtırken, hiç düşünmediniz mi artık dağılmanızın yasak olduÄŸunu, küsmenizin, kopmanızın bu kadar ucuz olamayacağını, buna artık hakkınızın kalmadığını?Ä°spat etmeniz ÅŸart mıydı bizim büyüdüğümüzü ve dünyanın kirlendiÄŸini. Hani çocuklardık, parlak yıldızlardık, dünyaya kanat açardık? Yoksa açmaz, açar gibi mi yapardık?Günebakan düşlerimiz yaÄŸmur sesiyle çoÄŸalsın diye, boÅŸuna mı açık bırakıp yattık pencerelerimizi yaÄŸmur yaÄŸan gecelerde?Hani istediÄŸiniz baÅŸka türlü bir ÅŸeydi, ne aÄŸaca ne de buluta benzerdi? Bu muydu aslında istediÄŸiniz; öfke, küslük, bölünmüşlük? Tutmayınca evdeki hesaplar çıkınca çarşıya; darmadağın olmanız, birbirinizi darmadağın etmeniz mi gerekiyordu? Yoksa biz mi yanlış anlamıştık hep sizi, dinlerken YaÄŸmur'un ellerini, kapatıp gözlerimizi? "Sarıl bana" derken kasdettiÄŸiniz kimdi? "Küs bana"nın yolları mıydı; "bir kuÅŸu ellerinden kaçırır gibi bazen, kaçarım kendi ellerimden" demeniz?Olmasa ÅŸarkılarınız, yazdıklarınız olmasa...Sanmayın unutulur kalp aÄŸrısı zamanla. HerÅŸeyi unutarak yaÅŸanır sanmayın. Neydi bir arada tutan ÅŸey hepinizi, birleÅŸtiren neydi ellerinizi? Bırakın bana anlatmayın imkansız sevginizi; sevmek bir çok ÅŸeyi göze almaktır. "Telli telli" müthiÅŸ popüler olunca ne kadar üzülmüştüm. Sanki bana ait, benim keÅŸfettiÄŸim bir ÅŸey, birden ben hariç, herkesin malı oluvermiÅŸti. Arabalardan "çıs-tak telli telli"ler taverna aÄŸzıyla yankılanırken cafe önlerinde, içimi hüzün kaplardı. Unutulmasını, yeniden benim olmasını bekledim "Telli telli"nin yıllarca.Siz ayrılmakla, sinemizde bir yare oldunuz. Hayata bakınca, kimseyi takmadığını ispat ettiniz; geçmiÅŸi artık hiçbirÅŸeyin diriltmeyeceÄŸini de. Tak mı etti canınıza, o maskeli balo ve onun sahte yüzleri? Hiç mi uyaranınız olmadı "bakın iÅŸte yaklaşıyor fırtına, yine yükseliyor dalgalar" diye?Biz öyle sevdik, öyle sevdik ki sizi, hiç birÅŸey döndüremez bizi. İçimizde yanan bir külsünüz ÅŸimdi, yüzümüzde gülen çocuk düşleri. Sevgilere en ağır cezayı siz verdiniz, kendini yok eden korkunç bir dünyada.Kıvrılıp giden yollarda eski "Yeni Türkü"yü dinliyorum. Topluma malolmuÅŸ insanların birbirlerine küsmeye hakkı olmadığını; "Al sana Yılmaz PeÅŸrev" diyen bir ekibin "hadi bize eyvallah, biz ÅŸu parasal nedenden, ÅŸu yan bakıştan, ÅŸunun karısı yüzünden birbirimizi görmek dahi istemiyoruz" diyemeyeceÄŸini düşünerek."Bitti artık bu son" derken, karanlıkta bir gül açarken; aÅŸk yeniden bir masal gibi gülümseyebilir mi? Yıldızlar gecelerin ÅŸehvetinden tutuÅŸurken, sizleri Akdeniz'in tuzu gibi yeniden bir arada görüp, kendimizden taÅŸabilir miyiz?Biz sevmedik ayrılmanın, küsmenin, selamı sabahı kesmenin üzerine kurulan yeni türküleri.Biz; o kadar sevdiÄŸimiz resmi yeniden görebilmek, yeniden aÅŸka inanabilmek, gönlümüzün yeniden kuÅŸ gibi olabilmesini diliyoruz.Ne geçmiÅŸin, ne de yarınlarımızın tükenmesini; çocukların yıllardan sonra, yollardan sonra yeniden ÅŸarkılar söylemesini, yeniden yanyana olmanızı istiyoruz.Kıvrılıp giden yollarda, denizini arayan akarsular gibi, eski "Yeni Türkü" mü arıyorum.Ne güzel, yollarda olmak ÅŸimdi...Yalçın ERGÄ°R - 16 Ekim 2000, Pazartesi Â