EN SON NE ZAMAN BABANIZLA BIR RAKI Ä°ÇTÄ°NÄ°Z? Babam... Canım babacım... Kendinden emin, bilge, mütevazı ve bir o kadar da yalnız... Onu çok iyi tanıyorum,

EN SON NE ZAMAN BABANIZLA BIR RAKI İÇTÄ°NÄ°Z? Babam... Canım babacım... Kendinden emin, bilge, mütevazı ve bir o kadar da yalnız... Onu çok iyi tanıyorum, kimbilir belki de ona benzediÄŸimdendir. Ben 2-3 yaÅŸlarındayken baÅŸladı ayrılık günlerimiz. Bu zorunlu bir ayrılık veya terkediÅŸ deÄŸildi. Babam görevi gereÄŸi sık sık tayin edilirdi ve benim eÄŸitimimin aksamaması için anneannemin yanında kalmamın iyi olacağını düşünmüşlerdi. Yalnız ve mutsuz bir çocukluk geçirmediÄŸimi itiraf etmeliyim. Fakat o zamanlar hissetmediÄŸim, beni ÅŸimdilerde ezen bir duyguyu yıllar sonra, ev bark sahibi bir adam olarak hissetmem ne kadar garip! ÇocukluÄŸumun puslu günlerinden kalan hatıralarım arasında babamların senede birkaçkez beni görmeye geliÅŸlerini ÅŸimdi hüzünle hatırlıyorum. Dönüş hazırlıkları yapılırken benim yatakodasındaki ceviz elbise dolabına saklanışlarım, sımsıkı yumduÄŸum gözlerimden dökülen yaÅŸlar... Yıllar yılları kovaladı... Åžimdi kocaman bir adam oldum... Anlıyorum ki babama olan hasretim bitmemiÅŸ... Bir evhama kapıldım. Ya babama birÅŸey olursa ve ben onunla doyasıya yaÅŸayamadığım günlere "hep" hasret kalırsam diye... Ä°ÅŸte bu yüzden geçenlerde Ä°zmir'e gittim ve babamı alıp Ä°stanbul'a getirdim. Birkaç gün sonra, bir akÅŸam Çiçek Pasajı'ndaki Cumhuriyet meyhanesine gittik. En sevdiÄŸi mezeleri, en sevdiÄŸi balığı ve asla vazgeçemediÄŸi rakısını ısmarladım. Fonda eski ÅŸarkılar çalarken baba-oÄŸul yaÅŸayamadıklarımızın acısını kadehlerden çıkarmaya baÅŸladık. Ve babam yıllardır beklediÄŸim o soruyu o akÅŸam sordu: -Seni küçükken bıraktığım için bana kırgın mısın? 'Hayır' sözcüğü çıkıverdi aÄŸzımdan, telaÅŸla! Bu konuyu çok fazla düşünmeme, ona çok kırılmama raÄŸmen "hayır" deyiverdim!.. Belki de onu çok sevdiÄŸimden, üzülmesini istemediÄŸimdendir kimbilir... Rakımı yudumlarken "sana hep hasrettim babacım, bu meyhaneye daha önce gelmeli çok rakılar içmeliydik seninle" diye geçirdim içimden. O akÅŸam beraber ÅŸarkılar söyledik. Zeki MÃœREN'ler Münir NURETTÄ°N'ler...Ve birbirimize söz verdik. Artık daha çok rakı içeceÄŸiz bundan sonra. Babam kenarları yırtık, siyah beyaz fotoÄŸraflarda bir anı olarak kalmayacak... GökÅŸin KABAPALAMUT - 14 Ocak 2000, Cuma Â