Arkamdan ağlamayın

Ünlü müzisyen Paul McCartney'in geçtiğimiz günlerde kansere yenik düşen eşi Linda, ölmeden iki gün önce kızına ‘‘Beni böyle hatırlayın’’ diyerek fotoğraflarını çektirdi.

Son kez aynayı eline aldı, makyajını özenle yaptı. Acının yüzünde bıraktığı derin izleri kimse görsün istemedi. Pudrayı kat kat sürdü, dudaklarını boyadı, yanaklarına biraz renk kondurdu. Artık hazırdı...

Son kez çiftliğindeki en sevdiği atın sırtına bindi. Elveda demenin hüznünün omuzlarına bindirdiği yükü hiç hissettirmeden kameraya gülümsedi. Sonra tıpkı çocukluğundaki gibi köpekleriyle son kez oynadı, çimenlerde yuvarlandı ve yine kameraya bir tebessüm gönderdi. Kırlardan toplanan çiçeklerdeki son bahar havasını, ciğerlerine doldurdu ve gülümseme maskesini yüzüne takarak yine objektife döndü...

Bunlar, geçtiğimiz günlerde kansere yenik düşen 56 yaşındaki Linda McCartney'in ölmeden iki gün önce çektirdiği son fotoğraflarıydı. Öleceğini, Azrail'in her zamankinden daha yakın olduğunu biliyordu. Ölüme bile bile gülümsedi. Fotoğrafları 28 yaşındaki kızı Mary çekiyordu. Mary bile annesinin bu inanılmaz gücü ve cesareti karşısında, deklanşörüne basarken gözyaşlarını dışa vurmaya utandı.

Herkes ona moral vermeye çalıştı, ama o bu dünyadan ayrılırken, kimsenin arkasından ağlamasını istemedi. Ne acı vardı suratında, ne çaresizlik. Sevenlerinin kendisini hep bu fotoğraflardaki gibi hatırlamasını istedi. Bunun için de kızına döndü ve ‘‘ Üzgünüm, gitmek zorundayım bebeğim... Bu fotoğraflara baktığınızda beni görür gibi olun. Ama asla arkamdan ağlamayın’’ dedi.

Linda, kendisini sevdikleriyle ve yaşamla birleştiren son dakikalarında kocası Paul McCartney'in ellerini son kez tutuyordu. Ölümden, hızlı ayrılıktan hiç söz etmediler. Paul, güneşin kemikleri ısıttığı taze bir ilkbahar gününde, baharların açtığı çimlerin üzerinde, masmavi bir göğün altında ata binişlerini anlattı...