Kardır yağan üstümüze

Doğan HIZLAN

Mevzimlerle ruh halim arasındaki bağlantıyı bir türlü koparamam.

Kar düşmeye başlayınca birdenbire karla ilgili şiirler okurum, kışı notalaştıran besteleri dinlerim.

Önce Ahmet Muhip Dıranas'ın Kar şiirini okuyun, sonra da Erdal Öz'ün Kardır Yağan Üstümüze öyküsü üzerine yazacaklarımı değerlendirin.

'Kardır yağan üstümüze geceden/ Yağmurlu, karanlık bir düşünceden/ Ormanın uğultusuyla birlikte/ Ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte/ Kar yağıyor üstümüze, inceden.

....

Sesin nerde kaldı, her günkü sesin/ Unutulmuş güzel şarkılar için/ Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan/ Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan/ Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!

.....

Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!/ Uyandırmayın beni, uyanamam./ Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına/ Allah aşkına, gök, deniz aşkına/ Yağsın üstümüze kar buram buram...

......

Buğulandıkça yüzü her aynanın/ Beyaz dokusunda bu saf rüyanın/ Göğe uzanır-tek, tenha-bir kamış/ Sırf unutmak için, unutmak ey kış!/ Büyük yalnızlığını dünyanın.'

***

ERDAL Öz'ün yeni öykü kitabı Sular Ne Güzelse'de (Can Yayınları) çok sevdiğim Kardır Yağan Üstümüze'nin güzelliklerini iletebilmek için bu şiirin tamamını aldım.

Sıkıyönetimin gözaltına aldığı bir adamın hücrede tek yapabileceği şey, önceden bildiği şiirleri ezbere okumaktır. O Dıranas'ın Kar şiirini okumaya başlar ama bir dizeye takılır kalır, hafıza o anda yokolur. Sanki bu dize de şiirden alınıp hücreye konulmuştur.

Ne zaman ki özgürlüğüne kavuşur o dize birden belleğine gelir, onun kurtuluşu ile dizenin kurtuluşu ortak bir kaderi paylaşmaktadır.

Öyküden bir bölümü buraya aldım:

'Burası benim hücrem. Hücremde iki katlı demir bir ranza var.

Bugün kendimi oyalayacak bir oyun buldum. Güzel bir oyun: şiirler mırıldanıyorum.

Dıranas beni çok uğraştırmıştı. O renk cümbüşü içindeki şiirlerinden hatırladığım dizeler, sanki hücremin havasında renk renk çiçekler uçuruyordu.

Kardır yağan üstümüze geceden

Böyle başlıyordu Kar şiiri. Bu güzelim şiirin bir dizesini, kendimi onca zorlamış, ama bir türlü çıkaramamıştım.

Salıverildim cezaevinden.

Kar şiiri bütünüyle özgürdü artık o sıcak bozkır akşamüstünde; Tutuklu tek dizesi kalmamıştı.'

***

KARDIR Yağan Üstümüze öyküsünü mutlaka okuyun, çok iyi bir öykü. İster bunu bir şiir üzerine çeşitleme sayın, ister umudun pırıldadığı bir mahpusluk öyküsü.