Kanat Atkaya: Kabakulak

RÖYKSOPPThe Understanding (EMI)NORVEÇLÄ° Svein Berge ve Torbjorn Brundtland’dan oluÅŸan Röyksopp’un ikinci albümü ‘The Understanding’ çıkalı bir ay kadar oldu. Åžimdi bu noktada durup, yukarıdaki cümlenin okuma yazma öğrendiÄŸimden bu yana en fazla vakit harcayarak yazdığım cümlelerden biri olduÄŸu üzerine baÅŸka bir metin hazırlayabilirim size. Grubun adı bile zaten baÅŸlı başına bir maceradır... Neyse, iÅŸimize bakalım. Röyksopp ilk albümünü yani ‘Melody AM’i çıkardığı vakit, GusGus-Air-Basemant Jaxx-Moby gibi hadiseler karşısında heyecan duyan yüreklere ferahlık gelmiÅŸti. ‘Melody AM’ güzel albümdü gerçekten de ve hak ettiÄŸi ilgiyi de görmüştü. Arada Röyksopp’u çeÅŸitli projelerde gördük ama yeni albüm gelmedi. Geçen ay, Roskilde Festival için gidilen Kopenhag’da ikinci el albüm satan bir dükkanın izini Sherlock Holmes ve Watson kıvamında sürüyoruz bir arkadaşımla. Arkadaşımı sizden saklayacak halim yok, Mehmet Tez’le geziyoruz. Adres sormak için girdiÄŸimiz bir müzik markette Röyksopp’un albümünün rafa dizildiÄŸini görüyoruz. Kendi adıma bir heyecan kasırgası yaÅŸadığımı söylersem yalancı olurum. Fakat arkadaşım elleri titreyerek filan kaptı albümü. Ne kadar doÄŸru bir karar verdiÄŸini, edindiÄŸi albümün ‘limited edition’ olduÄŸunu fark edince anladım. Röyksopp’un yeni albümü karşısında titreyip kendime gelemememin cezasını ÅŸimdi normal albümü dinleyerek çekiyorum. Yanlış olmasın, albümü dinlemek ceza deÄŸil, gayet de iyi albüm. Ben bonus CD’yi atladığıma yanıyorum. Ä°kinci albüm Röyksopp’un ilk albümünden daha iyi olmuÅŸ diyebilirim rahatça. Ä°lk albümde de sevdiÄŸim ve hálá dinlemekten zevk aldığım ÅŸeyler var. Fakat ikinci albüm daha iyi iÅŸte. The Knife’tan Karin Dreijer’in söylediÄŸi ‘What Else Is There?’ güzel, ‘Only This Moment’ güzel, ‘Follow My Ruin’ güzel. 80’lerle kısa paslar yapan ikili, ortaya güzel bir ayrılık albümü çıkarmış. Ayrılık albümleri sakattır; malum, Simply Red’in sonu olmuÅŸtu. Fakat Röyksopp bu iÅŸi iyi becermiÅŸ...AUDIOSLAVEOut Of Exile (SONY BMG)BU haftanın temasını, Roskilde Festivali ve ikinci albümler olarak seçtik gördüğünüz gibi. ‘Ne alaka birader?’ diyenlere durumu özetleyeyim. Roskilde’de dinleme ÅŸansını yakaladığımız bir gruptu Audioslave. Temple of the Dog’u, Soundgarden’ı, Rage Against the Machine’i seyredemedik ama bir Audioslave konseriyle bir ÅŸekilde hesabı kapatmış olduk gibi geldi bize. Tabii bu mümkün deÄŸil ama hakikaten çok iyilerdi. Neyse, Chris Cornell, Tom Morello, Tim Commerford ve Brad Wilk’ten oluÅŸan kadroyla bir nevi rüya takımı olan Audioslave’in ikinci albümü ‘Out of Exile’ nihayet çıktı. ‘İlk albümü hem Chris Cornell hem de Rage Against the Machine tayfası bir arada, vaaaaaaay!’ diyerek karşılamış ve albümden de çok memnun kalmıştık. Ä°kincinin de çok iyi olacağını düşünüyordum. 12 ÅŸarkılık albüme kötü diyen taÅŸ olur o ayrı. Fakat ben mi beklentiyi fazla yüksek tutmuÅŸum, yoksa Audioslave mi biraz frene basmış anlayamadım; çok memnun kalmadım ‘Out Of Exile’dan. HoÅŸ ÅŸimdi bir parmak hesabı yaptım, 14 ÅŸarkıdan 5 tanesini beÄŸenmiÅŸim. HoÅŸ, normalde albümleri bir, bilemediniz iki kez dinleyip yazıyorum. Bu albümü dört kez üst üste (Kabul, itiraf ediyorum, bazı ÅŸarkıları 20’nci saniyede filan atladım ikinci dinleyiÅŸten sonra) dinledim. Ama bu arada mesela bulaşık yıkarken de dinledim, o sayılmaz di mi? Neyse ya, kötü diyemedim, dilim varmadı. Bir de o ‘Man Or Animal’ nedir öyle?..Â