İpe un sermek

MALİYE Bakanımız Kemal Unakıtan biliyorsunuz çok uyanık...Anladığımız yanlış değilse, hani şu ‘tavukları için yurtdışından düşük gümrük tarifesiyle 4 bin ton yemlik mısır ithal eden’ oğlu Abdullah Unakıtan vardı ya... Onun ve sahibi olduğu şirketlerin kazançları ve ödediği vergileri soran CHP Diyarbakır Milletvekili Mesut Değer’e: Vergi Usul Kanunu’nun ‘Vergi Mahremiyeti’ bölümüne dayanarak, (Maliye makamları) ‘Mükellefin ve mükellefle ilgili kimselerin şahıslarına, hesap durumlarına, işlerine, servetlerine (ilişkin bilgileri) veya sırları ya da gizli kalması gereken konuları ifşa edemezler’ demiş.Gördünüz mü devletinin yasalarına saygılı bakanı?Bu kadar dikkatli ve saygılı bakanın ‘Vergi Barışı’ başlığıyla getirdiği aftan yararlanarak, yasaya aykırı eylemleri nedeniyle hesap vermekten kurtulan bir kişi olduğunu bilmeseniz, gururdan gözleriniz yaşarabilir.Nedense çıkan yasalar ikide bir Sayın Bakan’ı mutlu ediyor. Örneğin orman niteliğini kaybetmiş yerlerin satışını öngören bir yasa kabul ediliyor, bakıyorsunuz Sayın Bakan’ın da bu gruba giren arsası varmış.Kıbrıs Türk Hava Yolları Yönetim Kurulu’na ve Genel Müdürlüğe yakınlarını tayin ediyor... Derken her birinin kalktığı yerden öyle kokular geliyor ki kimse o muhite yaklaşamıyor.Sonra mahdum beyin tavukları gündeme geliyor. Çünkü mahdum bey (Abdullah Unakıtan) tavukların ihtiyacı diye, yüzde 20 gümrük vergisi ödeyerek 4 Ağustos 2003 tarihinde 4 bin ton mısır ithal ettikten sadece 4 gün sonra, yani 8 Ağustos 2003 tarihinde gümrük vergisi önce yüzde 35’e, daha sonra da yüzde 70’e yükseltiliveriyor.Tamam mahdum beyin ticari zekásını takdir etmemek mümkün değil. Çünkü belli ki geleceği başkalarından önce görüvermiş. Lakin bugüne kadar Sayın Bakan (veya mahdum bey veya isteyince gazetecilere aile hakkında demeç veren Bayan Ahsen Unakıtan) örneğin;‘Abdullah Unakıtan sadece 2003 yılında değil, 2002; 2001; 2000 yıllarında da, şu tarihte şu gümrük oranı üzerinden şu kadar mısır ithal etmişti. O nedenle 2003 ithalatı bir uyanıklık (bunun asıl adı nüfuz suiistimalidir) söz konusu değildir’ demediler.Görülüyor ki Sayın Unakıtan kendisiyle veya yakınlarıyla ilgili gerçeklerin pek de su yüzüne çıkmasını istemiyor. Nitekim bu son örnekte de Sayın Bakan, ‘vergi mahremiyeti’ ilkesine aynı nedenle sığınıyor. Sanki istese (veya saklayacak bir şey olmasa) mahdum bey, ‘Benim kazancım bu vergim şu’ diyemezmiş gibi.Doktorları, avukatları, işyerlerini ödedikleri yıllık vergiyi duvara asılacak tabelalarla herkese açıklama mecburiyetini getiren de yasa değil mi?Sayın Unakıtan hiç boşuna ‘ipe un sermeye’ çalışmasın. Yasaların başkalarını korumak için koyduğu hükümlere bir bakan olarak sığınmaya hakkı olmadığını da unutmasın.Hesap vermekten çekinen Maliye Bakanı, bakanların her zaman en kötüsüdür.