İki örnek baba öyküsü

Artık tüm okurlarım biliyor, ben babamı tanımadım.

Haberin Devamı

Daha doğrusu onu tanıyabilecek yaşta değildim, bir başka kadını sevip annem ve beni, terk edip gittiğinde...
Bu nedenle baba duygusunu sadece üvey babamda, o da sadece 5 yıl süreyle tattım.
Bugün sizlerle 16 Haziran Babalar Günü’nü için gelen iki özel mektubu paylaşmak istedim.
Herkesin Babalar Günü’nü kutlarım.

Senden aldığım güç beni dünyaya bağladı

Babacığım benim, dünyaya gelmeye karar verdiğimde, annemle bir anlaşma yaptık seni denemek için. Her gece annemin midesi bulanıyordu, sen ona yardımcı olmak için uykundan fedakarlık ediyor, onun için koşuşturuyordun.
Biliyordum benim dünyaya gelmemi çok istiyordun.
O erikleri, karpuzları, şeftalileri az aratmadık sana...  İlk dünyaya gözlerimi açtığımda annemden önce seni gördüm, saatlerce gözümü senden ayıramamıştım.
Oradaki teyzeler “cin gibi baksana, gözlerini kapatmıyor” demişlerdi. Oysa ben seni daha iyi tanımaya çalışıyordum.
Küçücük bedenim 2 ameliyata nasıl dayandı biliyor musun?.. Hatırlıyor musun ben ameliyat masasında yatarken “Allahım kızımı bana bağışla” diye ettiğin duaları...
Ben ettiğin bütün duaları duyuyordum baba. Beni gene yalnız bırakmamıştın.
Ben yaramazlık yapsam da seni üzsem de, sen beni hep sevdin.  Senin kızın olduğum için çok şanslıyım.
Seni çok seviyorum babacığım sabrın ve sevgin için çok teşekkürler.
İyi ki varsın, iyi ki babamsın... Rumuz: E.Y.

Haberin Devamı

Baba demeyi özledim

Ben babamı, çok acı bir şekilde, 23 Ekim 2011 Van Depremi’nde kaybettim. Günlerce o enkazın altından bir umutla, çıkar diye beklediğim canım babamı bir daha göremedim.
Babasız kalmanın ne demek olduğunu babamı kaybettiğimde anladım. Hani her kızın hayalidir ya babası gibi birisiyle evlenmek, ben “babamın yarısı kadar olsa yeter” derdim.
Babam bizleri annemi öylesine severdi ki ağzımızdan çıkan her şeyi yapmak için canla başla uğraşırdı. Varlığında çok sevdiğim babamın kıymetini yokluğunda çok daha iyi anladım ablacığım.
Babamın nefes sesini bile özledim. İznin olursa okurlarınıza bir tavsiye de ben vermek istiyorum:
Ailenizin kıymetini bilin, hangisi olursa olsun, kaybettiğinizde hiçbir şey eskisi gibi olmuyor. Bir yanın hep boş kalıyor. Ben babamın boşluğunu kiminle doldurabilirim ki? Onun yerini kim alabilir ki?.. Babasız bir Babalar Günü geçiren herkes gibi ben de “baba” demeyi özledim.
Rumuz: Babasız

Yazarın Tüm Yazıları