İki ile üç

BU gece takvimlerimizin sonundan silinecek olan o ‘‘2’’ rakamına bakıyorum, aslında insanoğlu ‘‘iki’’ rakamı üzerine kurulmuştur:İki ayak, iki bacak.İki göz, iki kulak.İki el.İnsanı var eden aşkta asgari şart; iki kişi.‘‘İki gönül’’ arası sevdalar, ‘‘iki tanık’’ huzurunda bir nikáh, ‘‘iki dudak’’ arasından dökülen sözcük:‘‘İki gözüm...’’Hedef her zaman ‘‘iki’’dir; yazlık-kışlık iki ev, iki araba, iki çocuk, iki televizyon.Altı-üstü iki günlük ömür.*Elbette yaşam da ikiyüzlüdür.Daha ‘‘Dün bir, bugün iki’’ derken, bir de bakarsınız ki bir araya gelemeyen ‘‘iki yaka’’ yüzünden.Tatsız iki söz.İki dırdır.Kader denilen şey, iki heceli celp káğıdını kesmiştir:‘‘İkinci sulh hukuk da, ikinci kat...’’Ve...Akşam iki tek.İki göz, iki çeşme.*Doğrusunu isterseniz ben iki rakamını severim.Peltek dilimle ‘‘iti’’yi ‘‘iki’’ gibi söylemem için çok şeker yediğimden mi?..Yoksa iki kere iki, bildiğim tek kerat cetveli olduğu için mi?..Ama ‘‘üç’’ öyle değil.Adı-sanı yok.Tarihi dahi araştırdım sayılır. Üç olarak ‘‘Üçüncü Selim’’den başka bir ‘‘üç’’ bulmuş değilim.Bir de, bildiğim tek dans tangoda, yapabildiğim tek bölüm; üç ileri.Üç, aslında hınzır.Aklıma en çok takılan ve ulus olarak bizlere en çok acı çektiren şeyde yine üç var:Üçkáğıtçılık...*Bu gece takvimin sonundaki iki yerine üç gelecek.Olsun... Takvimlere ve rakamlara anlam veren, değer kazandıran insanlardır.Size mutlu yıllar.