Ich habe genug! (Bendeki bana yeter)

Bunu ilk duyduğumda “I had enough” (Bendeki bana yetti) demek sanmıştım.

Ama olamazdı. Müzikte o kırışık karanlık yoktu. Jim Jarmusch’un filmindeki o yasaklanmış fadoyu söyleyen kadında vardı o.

O kadın derdi bunu. Hepimiz tozdan geldik diyen ve böbürlenenleri toz olmakla tehdit eden oydu.

Ich habe genug’sa tam tersini diyormuş. “Bendeki bana yeter” demekmiş. Fiildeki bir zaman farkıyla, geçmişten ve pişmanlıklardan uzaklaşıp şimdiyi kutlamaya geçmek nasıl da mümkün.

Ah kelimeler, perişanız peşinizde. Düşüncemiz sınırlanıyor, dediklerinizle!Bendeki bana yeter, bir modern hayat diyet reçetesi gibi. Şehirde yaşarken, işe güce koşuştururken, ancak tüketerek öcümüzü alabiliyoruz kaybolan zamanlardan. Ya da öyle kaçabiliyoruz sıkıntımızdan. Trafikten.

‘Daha çok’ bizim mottomuz. Daha çok ‘şey’. Ney? Şey işte. Neylerse başkalarındaki. Ev, araba, ayakkabı fark etmez. Bendeki bana yetmez. Yenisi gerek bana.

Hatta yenisi bile eskimeye başlıyor onu aldığımda. Her şeyden bir tane olsa olmaz diyor modern hayat.

Şehir sana TV’den, yan komşunun camından, duvarlarındaki renkli posterlerden bağırıyor: Bunu da al!Halbuki ne güzel, bendeki bana yeter demek. Mesela eminim bu yazıyı okuyan çoğu insan şu an itibariyle, ekmek su gibi elzem şeyler dışında bir şey almayı kesse, sahip olduklarıyla bir yıl rahat yaşar.

Ama konu sadece maddiyatla sınırlı değil.

Sevgimi verdiğim ve sevgi aldığım bütün insanlara kadar uzanıyor. Sevilmek için çırpınmam gerekmiyor. Beni seven seviyor zaten. Ben de sevdiklerimi seviyorum. Şu andaki bu nüfus kaç kişi olursa olsun, üç de olabilir otuz üç de, bana yeter.

Ben şu anda maddi manevi çevrelendiğim her şeyin içinde, onların bana yettiğini düşündüğüm ölçüde özgürüm.

Yetmiyor dediğim oranda, tutsağıyım lazım gördüğüm şeyin. Ich habe genug. Sanki hep Almanca konuşurmuşum gibi yakın bana.

Elbiselerime işlemek istiyorum onu şimdi. Yazıp önüme koymak, kopya gibi avucuma yazmak istiyorum.

Şükür cümlemin o olmasını istiyorum artık. Bendeki bana yeter. Benim evim bana yeter, benim kıyafetlerim bana yeter, benim sevdiğim bana yeter. 

Vallahi de billahi de yeter.