Hostesliği bıraktı hayalindeki hayatı yaşıyor

Antalya'nın gözde turistik merkezlerinden Kaş'ta, atmosferi ve dekoruyla sizi kucaklayan "Aylak" isimli cafenin işletmeciliğini üstlenen Pelin Akgönenç, baştan sona heyecan ve başarı ve duygu dolu hikayesini anlattı. Son 5 yıldır bir havayolu şirketinde 2 yıl kabin görevlisi ve 3 yıl kabin amiri olmak üzere görev yaptığını dile getiren Akgönenç şöye devam etti:

 

SERÃœVEN BAÅžLIYOR

İşimi seviyordum fakat çalışma koşulları ve insanlar beni oldukça yordu. Çoğu insanin hayalindeki iş olsa da içinde olduğunda zorluklarını fark ediyor insan. Geçtiğimiz seneden beri sakin bir sahil kasabasına taşınma planım vardı. Senelik iznimde Kaş'ta yasayan bir arkadaşımla beraber bir kaç günlük tatil için Kaş'a geldim ve burada arkadaşımın yanında çalıştığı, 12 senedir Kaş'ta yasayan, gecen seneye kadar Cafe işleten Guest House 7 sahibesi Neco ile tanıştım. Onların aracılığı ile bu sevimli kafenin devir edildiğini öğrendim ve serüvenim başladı.

(soldan sağa: Meltem, Pelin Akgönenç, Neco)

 

"MACERAYA ATILIYORSUN DEDÄ°LER"

İzmir’e döndüğümde tek düşünebildiğim bu fikirdi ve ilk önce ailemle konuyu paylaştım. Başta her ebeveynin vereceği tepkiyi verdiler ve kendine göre düzenli ama düzensiz ve iyi gelir elde ettiğim işimi bırakıp, böyle radikal ve hızlı bir kararla taşınmama ''Maceraya atılıyorsun'' şeklinde bir tepki verdiler. daha sonra çok bunaldığımı ve mutsuz olduğumu anladıklarında ise beni her şekilde desteklediler.

Daha sonra işyerime bu kararımı bildirdim ve 1 ay ihbar sürem olması sebebiyle bir yandan uçuşlara devam edip, boş günlerimde de Kaş'a gelip giderek devir işlemlerini tamamladım. Bu süre zarfında her şey bunu yapmamın doğru olduğunu işaret ediyordu bana ya da ben öyle görüyordum.
İş için 3 günlüğüne Ankara'ya gittiğimde, Kızılay tarafında Olgunlar adında kitapçıların olduğu bir yerde, aldığım kitap için satıcı bir ayraç verdi. Ayracın üstünde yazan yazı beni çok etkiledi. 

Yavaş yavaş ölürler seyahat etmeyenler,
Yavaş yavaş ölürler okumayanlar,
Müzik dinlemeyenler,
Vicdanlarında hoşgörmeyi barındıramayanlar.
Yavaş yavaş ölürler!
Alışkanlıklarına esir olanlar,
Her gün ayni yolları yürüyenler,
Ufuklarını genişletmeyen, değiştirmeyenler veya bir yabancı ile konuşmayanlar.
Yavaş yavaş ölürler!
Askta veya iste bedbaht olup istikamet deÄŸiÅŸtirmeyenler,
Rüyalarını gerçekleştirmek için risk almayanlar,
Hayatlarında bir kez dahi mantıklı tavsiyelerin dışına çıkmamış olanlar
Yavaş yavaş ölürler!..

(Pablo Neruda)

Â

Bunu denemeseydim hep pişman olacak ve merak edecektim. Dostlarım, ailem, çevremdeki bir çok insan çok acele karar verdiğimi söyledi ama öyle inandım ki buradayım ve bir an bile pişman olmadım. Olacağımı da düşünmüyorum. Hayatta aldığım kararlar çoğunlukla duygularımla aldığım kararlardı. Mantıklı bir insan olmayı beceremedim hiç ama şanslı bir insan olduğuma inanıyorum çünkü hep güzel insanlarla karşılaştırdı hayat beni. Başta ailem ve dostlarım daima yanımda oldular. Bu en büyük ödül bence hayatta.

İstediğin yerde ve istediğin insanlarla birlikte olmak, mutlu ve sağlıklı olmanın ön koşulu bence. Umarım herkes bu şekilde yaşama şansını elde eder...
Hikayemi daha uzun uzadıya dinlemek isteyenleri kafemize bekliyoruz...