Hayvanları Koruma Günü’nü kutluyoruz

15 Ekim 1978’de Paris UNESCO evinde ilan edilen Hayvan Hakları Evrensel Bildirisi ile onların da hakları oldu. İlk Hayvanları Koruma Derneği’ni 1825’de İngilizler kurdular.
Daha sonra birçok ülke de kurulan dernekler, 1931 yılında toplanarak 4 Ekim gününü “Hayvanları Koruma Günü” olarak kabul etti.
Bizde ilk Hayvanları Koruma Derneği, 1955 tarihinde HAYKOD adıyla Ankara’da kuruldu. Benim de üyesi olduğum bu dernek, yıllardır dostlarımız için her türlü çabayı göstermekte.
Hayvan Hakları Evrensel Bildirgesi metni, Uluslararası Hayvan Hakları Birliği ve ona bağlı ulusal birlikler tarafından 21-23 Eylül 1977 tarihinde Londra’da hayvan hakları konusunda yapılan üçüncü uluslararası toplantıda kabul edildi.
Hayvan Hakları Evrensel Bildirgesi ise Paris’te UNESCO Sarayı’nda 15 Ekim 1978 tarihinde törenle ilan edildi.
Bizde de 4 Ekim çeşitli hayvan hakları savunucuları, hayvan korumacı dernekler ve kuruluşlar tarafından her yıl kutlanmakta.
Türkiye’de 2004’te 5199 no’lu Hayvan Hakları Yasası kabul edildiyse de, bu yasanın yetersizliği yıllardır tartışılıyor. Umarım hükümet tarafından bu konu ilk fırsatta ele alınır. Beklentilere uygun bir yasa bir an önce çıkarılır.
Hayvan haklarıyla ilgili daha ayrıntılı bir yazıyı cuma gününe saklıyorum.

Uzun süreli ayrılık beni korkutuyor

Merhaba Güzin Abla, benim beş senelik güzel bir ilişkim var. Allah nazardan saklasın, aramız çok iyi. Ama ne zaman ayrı kalsak kendimi çok kötü hissediyorum.
Bu sene o Uluslararası Ortak Lisans Programı’nı (UOLP) kazandı. Bir sene sonra, bir yıllığına ABD’ye gidecek.
Bu kadar uzun süre ayrı kalınca kendimi nasıl toparlayacağım, bu duruma nasıl alışacağım? Sizce de döndüğünde aramızdaki her şey bozulmuş olmayacak mı?
Biz beş senedir her günümüzü birlikte geçirdik. Aynı okuldaydık, aynı sokakta oturuyoruz. Tatillere bile hep birlikte çıktık. Şimdi bu ayrılık düşüncesi beni kahrediyor.
Ben de kendi okulumdan aynı şekilde bir yıllığına yurtdışına gidebilir miyim diye araştırdım ama oldukça fazla ayrıntı isteniyor. Kısacası çok zor.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Şimdiden bir sene sonrasını düşünmekten ne uyku uyuyabiliyorum ne de yemek yiyebiliyorum. Ne olur bana bir akıl ver ablacığım.
Rumuz: Pembe inci

Sanırım seni endişelendiren, bu uzun ayrılıktan çok erkek arkadaşının ABD’deki eğitim sürecinde bir başkasına yakınlık duyması.
Genç bir erkeğin, sevdiğinden ve çevresinden uzakta yaramazlık yapma olasılığı uykularını kaçırıyor besbelli.
Ancak sana şunu da hatırlatmalıyım ki, bir insan eğer çapkınlık yapacaksa, o kadar uzağa gitmesine gerek yok. Sana ihanet etmek isterse, bunu burnunun dibinde de yapabilir.
Senin ondan uzakta yaşayamayacağın konusuna gelince...
Onsuz yapamayacağını söylüyor, bu duruma nasıl alışabileceğini soruyorsun. Kısacası sadece kendini düşünüyorsun. Bu eğitimin sevdiğin adamın geleceğiyle ilgili çok önemli bir adım olduğunu görmezden geliyorsun.
Onu gerçekten seviyorsan, onsuz nasıl yaşayabileceğini düşünmek yerine, ona bu zorlu sınavda destek olmayı düşünmelisin.
Uzakta da olsan, şimdi internet var, telefon var. Onu yanında hissedebilmen için her türlü olasılık var.
Bir yıl, biraz umut ve sevgiyle çabucak geçer.