Hatıra ormanı...

‘HATIRA ormanı kuralım’ dediklerinde, Vali ‘Fevkalade güzel ve isabetli bir fikir’ dedi ve elinde bir çam fidanı ile gazetelerde güzel gözükeceğini düşündü.İşe koyuldular.Bir alanı telle çevirip, üzerine çok büyük bir sacdan tabela diktiler, iri harflerle yazdırdılar:‘....... Hatıra Ormanı.’Görkemli bir tören yapıldı, öğrenciler, veliler, tapu müdürü, nüfus müdürü, emniyet müdürü ve elbette medya geldi.Vali’nin ekeceği fidan hazırdı ve Vali hafifçe sordu:‘Nasıl dikilecek bu?..’Ziraat Müdürü kulağına ‘Yeşil tarafı yukarı gelecek’ dedi.Vali kurulan ses düzeninden güzel bir konuşma yaptı, söze ‘Aziz vatandaşlar...’ diye başladı ve ‘Türk milletinin ne kadar çevreci, doğasever’ olduğunu anlattı.Özellikle ‘Çanakkale’de, Gelibolu’da, Yemen’de şehit olanların aziz torunları...’ dediğinde, sesi titredi.‘Ekonomik kalkınma’ konusuna da girmeyi düşündüyse de ‘Girsem çıkamam’ diyerek vazgeçti, parmağını ileri uzatarak ormana döndü:‘Ormanlarımızı koruyalım... Şu ormanlarrrrr....’Herkes etrafa bakındı.Değil orman, bir tek ağaç yoktu etrafta.Vali, ‘Şu ekmekte olduğumuz ormanlarrrr...’ diye düzeltti ve içinden ‘Yeşil tarafı yukarı gelecek’ diye geçirdi.*Güzel bir törendi.‘Bu hangi hatıra ormanı?’ diye soracak olursanız, tümü aynıdır, fark etmez. Etrafı tellerle çevrili, ortasında kurumuş sarı dikenler olan ve dikenlerin arasında bir kocaman ‘...... Hatıra Ormanı’ yazan, bir tek dal yeşermemiş bir yer görürseniz...İşte orasıdır...Törenden sonra bayrakları, kürsüyü, mikrofonu alıp giderler.Bir daha gelen olmaz.‘Türk gibi başla, ama Türk gibi bitirme’ sözünün en iyi kanıtıdır o yolların sağında-solunda gördüğünüz bir yeşil dalı dahi olmayan sarı hatıra ormanları...Fidanlar, bir damla su vermeye gelecekleri boşuna beklerler.O gördüğünüz hatıra ormanları; çevreciliğimizin-doğa sevgisinin değil, sahtekárlığımızın ve sevgisizliğimizin birer kanıtıdır yol kenarlarında.Çocuklara hatıra olarak...