Hande Yener ve Serdar Ortaç bir araya böyle gelmemeliydi!

Hande Yener ve Serdar Ortaç düeti olarak piyasaya sunulan ‘II Deli’, aslında karmakarışık bir Hande Yener albümü. Evet, Serdar Ortaç ile yapılmış ‘İki Deli’yi (ve üç mix’ini) ihtiva etmesine ediyor ama bu bir Ortaç-Yener single’ı ya da albümü değil. Yener’in yeni işlerle desteklenmiş bir toplama/derleme albümü bu.

Daha önce single olarak da çıkarılmış olan ‘Kış Kışşş’ ve ‘Ya Ya Ya Ya’, ‘Kraliçe’ albümünün yeni bir baskısına eklenmiş ‘Sebastian’, birkaç başka şarkı ve nihayet ‘İki Deli’nin bir araya getirilmesinden imal edilmiş, olmasa daha iyi olacak çok zorlama bir albüm bu. Her şey, çok bel bağlanılmış ‘Kraliçe’ albümünün umulan ve beklenen gürültüyü koparmamış olmasıyla ilgili. Yener ve firması albümü ortada bırakmamak için çok çabaladı; ilaveler, ikramiyeler ve hatta dikişler, yamalarla eserlerini ortada tutmak ve görünür kılmak istediler ama olmadı.

‘İki Deli’ye gelirsek. Ortada düetlik bir şarkı yok. Şarkı, bırakın Hande Yener’i, Serdar Ortaç’ın dahi daha önce yaptıklarının civarından geçmiyor. Mert Ekren’in şarkısı, herhangi bir popçunun, herhangi bir albümüne, olsa olsa dolgu malzemesi olacak cinsten.

Halbuki popüler müziğimizin iki büyük yıldızının yan yana düşmesi her anlamda mühim bir hadiseydi ve yan yana düşmelerini taşıyacak bir şarkı, daha sıkı bir biçimde aranıp bulunmalıydı.

BU KADAR SEVMEMELİYDİK

Yazının başlığı bu şarkıdan. Özet gibi neredeyse. Yener ve Ortaç vasıtasıyla dile gelen iki sevgili, “Bir araya gelmemeliydik, bu kadar sevmemeliydik” diyor kısaca. Şarkının yapısı, kurgusu düete özellikle ihtiyaç duyan bir yapı ya da kurgu değil. Madem Yener ve Ortaç birlikte söyleyecek, neden düet olmazsa olmaz bir şarkı ayarlanmadı ki onlara? Neden vokallerinde bir farklılaştırmaya gidilmedi? Neden her şey, her zamankinin aynısı?
‘İki Deli’yle de olmayacak. Çünkü Yener’in kariyeri dikiş tutmuyor artık. Bir zamanlar Ajda Pekkan’ın yerine oynuyordu, şimdi Ortaç’tan koltuk değneği rica eden bir yıldız.

BİLİNÇ AKIŞI VE ŞARKILAR
Brisa De Amor, Melbreeze, MCC Music/Love: A Reality in Blue Major, Melbreeze MCC Music/Solitude A Dream In Green Minor, Melbreeze, MCC Music
3/5

Bizden bir ses Melbreeze. Ama ilk iki albümü bizde henüz yayımlanabiliyor, üçüncü albümü ‘Brisa De Amor’ ile birlikte. Albümler dışarda, isimleri kendi alanlarında iyiler arasında anılan müzisyen takımıyla kaydedilmiş. Üç albümde de hiç Türkçe şarkı yok. İlk iki albüm tamamiyle İngilizce; yenisinde de bir İngilizce şarkı mevcut, kalanıysa İspanyolca... Solitude...’un repertuvarı caz standartları. Solistin arkasında çok iyi bir orkestra var. Düzenlemeler de Grammy ödüllü Bill Cunliffe’in. İkinci albüm ‘Love...’daki düzenlemeler ise, Bob Dylan ve Santana ile de çalışmış Alan Pasqua’nın. Son albüm ‘Brisa...’da, ‘Historia De Un Amor’ dahil, İspanyolcanın  öne çıkmış, hemen hemen dünyanın her yerinde, hemen hemen her kulağın yakınlık kurabileceği şarkılar mevcut. Düzenlemeleri Javier Limon yapmış. Her üç albüm de klasik cazdan fazla uzaklaşmadan ama muhtelif ses ve dokunuşlarla tazelik katılarak yapılmış. Melbreeze’in cesareti, direnci ve arkadaşlarıyla birlikte sabrı, çabası, saygı duyulacak cinsten.