Şiddetin panzehiri eğitim

Kadın Siyasetçiler Derneği’nin (KASİDE) kadın platformunda gerçekleştirilen ‘‘Şiddet ve Kadın’’ konulu panelde konuşan DTP Kadın Kolları Genel Başkanı Müjgan Dericioğlu, şiddetin panzehirinin eğitim olduğunu vurguladı.

Müjgan Dericioğlu, kadının iyi bir eğitim alarak ekonomik özgürlüğünü kazanmasının şart olduğunu belirterek başladığı konuşmasında şiddetin sözcük olarak negatif anlamlar çağrıştırdığını söyledi: ‘‘Şiddet sözcüğü, korku kavramı ile iç içedir. İnsan hakları beyannamesi, şiddeti uygar olmayan bir davranış olarak tespit etmiştir. Son yıllarda şiddetin bütün dünya ülkelerine hâkim olduğunu görüyoruz. Şiddet insani bir davranış değildir. Eğitim noksanlığından gelen bir davranış tarzıdır. Şiddetin frekansı en yüksek olan gösterisi toplumsal olaylarda dikkatimizi çekiyor. Son yıllarda Batı ve Doğu ülkelerinde terörizm faaliyetleri büyük boyutlara ulaşmıştır. Kadına karşı şiddet eylemi denince aklıma ilk gelen aile içindeki davranışlardır. Bu onur kırıcıdır.’’

Şiddetin egemen olma isteğinden ortaya çıktığını belirten Dericioğlu, sadece fiziksel olmadığını vurguluyor; ‘‘Eğer bir kadın, aile içinde herhangi bir şekilde fikren ve ruhen rahat değilse, düşündüğünü söyleyemiyorsa bu da manevi bir şiddettir. Aile içinde bu tür şiddete çok rastlıyoruz. Erkekle kadın arasında tartışmasız bir eşitlik olmalıdır. Eğer kadın çalışıyorsa aile içi kararlarda mutlaka söz sahibi olmalıdır. Erkek de kadının ev içindeki yükünü hafifletmelidir. Bu da eğitim ve süreç meselesidir. Eğitilmedikçe verici bir ruha sahip olunmaz. Eğitim şiddetin panzehiridir.’’

Tarihsel gelişim içinde aile yapılarının değiştiğini, bu değişimin de şiddeti farklı biçimde oluşturduğunu söyleyen Dericioğlu, bu anlamda şiddeti ailesel boyutu ile irdelemek gerektiğini belirtiyor: ‘‘Osmanlıdan bu yana, birçok yapı değişiklikleri oldu. Bu da kadına karşı şiddetin frekansını ve dozunu ya arttırmış ya da sindirmiştir. Bu çerçevede üç tür aile yapısı gözlüyoruz. Anaerkil, ataerkil ve modern demokrat aile yapısı vardır. Modern demokratik aile, aile tipinin en beğenileni ve istenilenidir. Aile içi şiddetin önlenmesinde en önemli faktör, modern demokratik aile biçiminin uygulanmasıdır. Anaerkil aile sistemi, tarihin ilk dönemlerinde kalmıştır. Ancak ataerkil aile sistemini Osmanlı dönemine kadar yaşamış ve kabul etmiş bir toplumuz. Ama cumhuriyetin ilanından sonra medeni kanunun çıkışıyla beraber, ataerkil aile sistemi, bizde de yavaş yavaş terk edilmiş ve modern demokratik aile sistemine geçilmiştir.’’