Şehitlikte hüzün ve lanet

Kimi oğlunu, kimi eşini, kimi kardeşini yitirmişti. Bayram namazından sonra Edirnekapı Şehitliği'nin yolunu tuttular. Gözlerindan süzülen yaşları gizlemeye çalışıyorlardı. Ellerinde birer demet çiçek, şehitliğe geldiler. Artık birer akraba gibi olan şehit aileleri birbirleriyle ve şehitleriyle bayramlaştı. Edirnekapı Şehitliği'nde bayramın 1'nci gününde yine gözyaşı, yine hüzün ve teröre lanet vardı. Önce kabirler temizlendi, eskiyen bayraklar değiştirildi. Binbir çeşit çiçeklerle süslendi şehitlerin mezarları. Ardından dualar okundu gözyaşları içinde. Şehit aileleri kimi zaman geçmişe yolculuk yaparak dalıp gittiler yakınlarının mezarı başında. Tek dilekleri vardı: ‘‘Bizim canımız çok yandı. Bundan sonra genç insanlarımız ölmesin. Analar, babalar acı çekmesin.’’