Müzik televizyonculuÄŸu

Popüler müzik endüstrisinin tüketici olarak asıl hedefi genç nüfustur.Tüm dünyada yüksek satış rakamlarına ulaÅŸan pop müzik starlarının tüketicisi genç insanlardır. DiÄŸer bir deyiÅŸle genç insanlar bu albümleri tükettiÄŸi için, yüksek satış rakamları söz konusu olur.MTV gibi dünyanın birçok yerinde yayın yapabilen, isim hakkı verebilen, mecrasını müzik ve baÄŸlı kültürler olarak belirleyen bir televizyon kanalı bu nedenle büyük bir medya gücüdür.Elbette 'neden Türkiye'nin de bir MTV'si olmasın' türünde bir beklentim yok. Ancak, 'genç olma'nın kudretine iliÅŸkin bunca kliÅŸeye sahip bir memleketin reklamverenlerinin de, televizyon yayıncılarının da genç insanlar ve onların potansiyel tüketim güçlerinden bihaber oluÅŸlarını aklım almıyor.Bugün reklamverenlerin, gençlik ve müzik kanallarına para verirken kullandıkları birkaç yöntem var. Bunlardan ilki uzun vadeli anlaÅŸmalarla gerçekleÅŸen program sponsorlukları. Ä°kincisi kuÅŸak reklamlar. Üçüncüsü de barter çerçevesinde ürün karşılığı aldıkları reklam hakları. Ortada dönen rakamlar televizyonculuk gibi pahalı bir uÄŸraşıyı döndürecek kadar da önemli deÄŸil üstelik.Bu noktada hem müzik ve gençlik televizyonculuÄŸu yapanların, hem de bu kanallarda reklam bütçesi kullananların bir vizyon sorunu olduÄŸunu düşünüyorum.Televizyoncular, kurumsallaşıp, saygınlık ve güven kazanmak yerine, kalite standartlarını yükseltip uzun vadede büyük reklam gelirleri hedeflemek yerine kısa vadede vurabilecekleri kadarını vurup dükkanı döndürmeye çalışıyorlar.Reklamverenler ise yaratıcı projeler üretip, hatırı sayılır bütçeleri bu kanallarda kullanmak yerine, saniye hesabı yapıp ucuza televizyonda göründükleri için gururlanıyorlar.Parayı bastıranın klibini döndürdüğü, ÅŸarkısını listeye soktuÄŸu içerik ve vizyon fukarası gençlik ve müzik kanallarının ne yayıncılara ne reklamverenlere bir faydası var aslında.Türk popüler müzik sektörünün büyümesinin önündeki en önemli açmazlardan biri de ne yazık ki bugünün müzik televizyonculuÄŸu anlayışı.Â