Kabakulak

SANDRA

My Favourites

(Virgin)

Albümü görünce gayrıihtiyari ‘‘Hiiii!’’ demişim, arkadaşlar öyle söylüyor. İnsan hatırlamak istemediği bazı şeylere hiç olmamış gibi muamele eder ya; Sandra da onlardan biri. Kimdir Sandra tanıyalım. İnsan tanımadığı, bilmediği şeyden tırsar. Biz düşmanımızı tanıyalım. Sandra, 1980'lerin 'Euro-trash' olarak anılan baygın pop müziğinin ünlü isimlerindendir. Çetenin orijinal bir elemanıydı. Modern Talking veya Bad Boys Blue kadar olmasa da pek çok insanı harap etmiştir. Baygın bir sesi vardır. Şarkılarını 'yılanın başı' olarak anılan kocası Michel Cretu yazar genellikle. Cretu, aynı zamanda korkunç Enigma'nın da fikir babasıdır. Yani yapılmadık kötülük bırakmamış fena bir insan işte. Her neyse, Sandra şimdi iki albümlük bir tür best-of çıkardı. Berbat diyemem ama yeterince kötü. Yine de dinlemek isteyenler varsa buyursunlar, ben almayacağım...

MIKE OLDFIELD

Guitars

(Warner Bros)

Mike Oldfield hayatta dinlediğim en enteresan müzisyenlerden biri. Hiçbir zaman favorim olmadı ama müziğine ve kendisine karşı bir saygı duydum. Adam kabul edelim ki; çok iyi bir müzisyen. Yeni albümü ‘‘Guitars’’, adından da açık bir şekilde anlaşılacağı üzere (Anlamadım diyenler buradan sonrasını okumasın) bir gitar albümü yapmış. Ama öyle eline gitarı alıp, nalına mıhına vurmamış tellere. Davul seslerini bile gitar seslerinden sample tekniğiyle hazırlamış. Her zaman olduğu gibi her işini kendisi görmüş. Sözüne güvendiğim bir iki hayranı dinledikçe açılan bir albüm dediler. Sanırsın kundura. Bir de bunun hayranları bir tuhaf olur. Mesela sadece Mike Oldfield'in Tubular Bells'ini dinleyen, başka da bir şey dinlemeyen biriyle bile tanışmıştım. Mesleği? Soru mu yani, tabii ki mühendisti. Neyse albüm güzel. Benim sinir yapım sürekli dinlememe engel oluyor. Sıkılıyorum, şarkı türkü mırıldanmaya başlıyorum. Pazar gecesi matematik ödevini yapmamak için ‘‘Kırmızı kalemimimin ucu kırıldı. Örtmen problemleri kırmızı kalemle istiyor’’ gibi irrasyonel bahaneler uyduran çocular gibi kıvırtıyorum. Yine de göğsümü gere gere tavsiye ediyorum. Bu ülkenin akıllı, uygar, vicdan sahibi ve dürüst vatandaşları muhakkak sevecektir.

PRETENDERS

Viva El Amor!

(WEA)

Pretenders'ın best-of'u, en fazla dinlediğim best-of albümüdür. Bir iki tane daha böyle saplantılı albümüm olmuştu ama onlarınki hakikaten aylarca pikabın üzerinde kalmıştı. Chrissie Hynde ve ekibi yine toplanıp ‘‘Viva El Amor’’ adlı yeni bir albüm yaptı. Ruhları aynı ruh. Müzikleri aynı işte. Rafine pop-rock. Hynde'ın soğuk sesini çok severim. Biraz dişlerini sıkıyor gibi söyler ki; bu da en bayıldığım şeylerden biri. Normal olduğumu zaten hiç söylemedim. Böyle sesleri seviyorum işte. 1980'lerin güzel yüzünü hatırlamak isteyenlere ve ortadaki müzik kirliliğinden biraz uzaklaşmak isteyenlere ilaç niyetine önerilir. Şu anda aklımda sadece eve gidip Banu Alkan'ın bikinili özel Zaga'sını seyretmek var sadece. O yüzden daha fazla uzatamıyorum. Hoş ve esen kalın, sağlıcakla kalın, eee bir TRT veda lafı daha vardı ama hatırlayamadım. Güzel kalın.

katkaya@hurriyet.com.tr