Kabakulak

Kanat ATKAYA

1999 GRAMMY AWARDS

Çeşitli Sanatçılar (Balet)

Öncelikle bu haftaki durumumuzu şahane bir futbol deyimiyle özetlemek istiyorum; dar alanda mücadele... Ama yerimiz darmış, piyasalar durgunmuş gibi bahanelerin arkasına sığınmak bize yakışmaz. O yüzden kafadan olayımıza giriyoruz. Grammy'yi ABD'de ulusal boyutta faaliyet gösteren NARAS (National Academy of Recording Arts & Science) dağıtıyor. NARAS'ın tek işi bütün sene ense yapıp, king vs. oynayıp, geyik yapıp sonra da Grammy dağıtmak değil elbette. Müzik eğitimi başta olmak üzere pek çok alanda proje üretiyor. Bu işler de tabii parayla oluyor. Para nereden geliyor? Cevaplardan biri de bu albüm. Bu albümde Yılın Plağı, En İyi Yeni Sanatçı ve En İyi Erkek şarkıcı dallarında yarışan eserler (TRT bülteni gibi oluyor, farkındayım) bulunuyor. Radyo gibi bir şey aslında. Ama kötü değil. Hem bu albüm sayesinde Ohio'daki mini minnacık bir çocuğun müzik eğitimine veya Detroit'teki bir gencin keman teline katkıda bulunabilirsiniz. Eğer böyle hakikaten tuhaf bir amacınız varsa buyrun. Rahatça dinleniyor, güzel şarkılar da var ama... Ama işte...

METHOD MAN

Tical 2000: Judgement Day (PolyGram)

Albümü elime alınca ‘‘Hiiii Method Man’’ diye bağırmışım, arkadaşlar öyle diyor. Method Man, ürkütücü bir arkadaş ama çok sıkı rap yapıyor. Wu Tang Clan tayfasının sağlam elemanlarından biri. 'Hip hop mu dedin güzelim, al sana hip hop' şeklinde özetleyebileceğimiz bir tarzı var. Yaptığı müziğin bir gereği olarak sert tabiatlı bir çocuk. Ama mıy mıy rap yapılmıyor zaten. Kararlı bir albüm desem derdimi anlatabilmiş olur muyum bilemem. Takılın işte kafanıza göre. Bir de en sevdiğim şarkılardan biriyle veda etmek istiyorum sizlere nedense: ‘‘Tohumlar fidana/ Fidanlar ağaca/ Ağaçlar ormana/Dönmeli yurdumda’’. Buna ilkel çevre bilinci de deniyor ama olsun... Şarkı güzel. Haydi size iyi pazarlar...