Kabakulak

Kanat ATKAYA

EN VOGUE

Best Of En Vogue

(Elektra - Balet)

EN Vogue için 1990'ların The Supremes'i diyorlar. Bence yazık ediyorlar. Çünkü herkesin birbirini taklit ettiği, inanılmaz kötü şeyler üretilen siyah müzik piyasasında En Vogue kadar sıkı grup çok az. En Vogue, ‘‘Free Your Mind’’, ‘‘My Lovin’’', ‘‘Don't Let Go (Love)’’, ‘‘Whatta Man’’ gibi süpper (özellikle iki p) şarkılara imza attı (Bu lafın da hastasıyım, niye imza atsınlar yahu! Boş laf işte)... 1998 içinde çok başarılı best of'lar dinlemiş ve ‘‘Artık best of filan istemem, fazlası bünyeye zarar’’ demiş biri olarak tükürdüğümü yalıyorum (İğrenç bir insanım, farkındayım) ve En Vogue'un ‘‘best of’’una yıldızlı pekiyi veriyorum. Onlar da bunu öğreniyorlar, çok seviniyorlar, gözyaşlarına boğuluyorlar, bu yazıyı kesip arkadaşlarına gösteriyorlar ve hayat böööyle devam ediyor. Her eve lazım bir albüm. Severek dinleyiniz.

PORTISHEAD

Roseland NYC Live

(PolyGram)

PORTISHEAD hayatta hakikaten önem verdiğimiz, gönül sazımızı titreten topluluklardan biri. Onlar da Massive Attack gibi Bristol'den. Rahatsız ruhlar için gayet uygun bir müzik yapan Portishead, 1997 ve 1998'de ABD'de verdikleri konserlerin kayıtlarından derlenmiş bir albümle karşımıza çıkıyor. Topluluğa bu konserlerde geniş bir orkestra da eşlik ediyor. Arkadaşlar tam beklediğimiz gibi mükemmel bir performans sergiliyor. Karanlık sözleri şahane bir şekilde örten müzik, insanı ister istemez sakinleştiriyor. Ağır bir günün veya gecenin sonunda, uykuya geçmeden hemen önce veya gri havalarda pencerenin kenarında otururken, kafanızdan geçenlere çok iyi eşlik edebilecek bir albüm. Lafı daha fazla uzatmanın manası yok: Şahane bir albüm. Dinlemeyenler üzülsün...

BECK

Mutations

(BMG)

BİRBİRİNDEN güzel özelliklerimden biri de dürüstlüğümdür (offf). Beck'in yeni albümü ‘‘Mutations’’ı yalnızca bir kez dinledim. O da otomobilde bir yandan vırvır konuşurkendi... Niye tekrar dinlemedin derseniz, ona da cevabım var: Kaset söz konusu otomobille birlikte benden uzaklaştı. Bu açıklamadan sonra hatırlayabildiğim kadarıyla albüme geçebiliriz... Beck, bir ‘‘Odelay’’ yapmamış bu kez. Folk müziğe duyduğu ilgiyi gayet iyi bildiğimiz arkadaşımız, ‘‘Mutations’’da mırıl mırıl şarkılar söylemiş. Beck'i tutan biri olarak fazla sakin bulduğumu itiraf etmek durumundayım. Her albümünü beğendirmek gibi bir zorunluluğu yok tabii ki ama ‘‘Odelay’’in ardından fazla kuru geldi. Yanılma payım olabilir. Şunu da belirteyim. Otomobilin sahibi arkadaş, ‘‘Ben beğendim’’ dedi. Sözüne güvenirim... Dr. Huso olayını henüz çözememiş biri olduğumu gözönünde bulunduracağınızı umuyor ve size güzel günler temenni ediyorum.

katkaya@hurriyet.com.tr