Hayata dair "zarif" acılar

Güncelleme Tarihi:

Hayata dair zarif acılar
OluÅŸturulma Tarihi: Temmuz 19, 2001 00:00

Ä°lk kitabı Hanene Ay DoÄŸacak ile 1993 yılında Yunus Nadi Öykü Ödülü'nü kazanan Åžebnem Ä°ÅŸigüzel, daha sonra da Öykümü Kim Anlatacak ile ilk romanı olan Eski Dostum Kertenkele'yi çıkardı. Åžimdi de öykülerini Kaderimin Efendisi adlı kitapta topladı. Ä°ÅŸigüzel, kitabını ve yazım serüvenini anlatıyor."Yazarlık benim kaderim ve ben yavaÅŸ yavaÅŸ kaderimin, yazma güdümün efendisi oluyorum" diyor yazar Åžebnem Ä°ÅŸigüzel. Ä°lk kitabı Hanene Ay DoÄŸacak ile 1993 yılında Yunus Nadi Öykü Ödülü'nü kazanan Ä°ÅŸigüzel, daha sonra da Öykümü Kim Anlatacak ile ilk romanı olan Eski Dostum Kertenkele'yi çıkaran Ä°ÅŸigüzel, bu kez öykülerini Kaderimin Efendisi adlı kitapta topladı. Gül ile Fikri, kitaba adını veren Kaderimin Efendisi,  Ä°stanbul YemiÅŸ Onu, Paris Dalgası, DoÄŸuramayan Emine, Dimitri'nin PapaÄŸanı'nın da aralarında bulunduÄŸu 15 öykü yeralıyor kitapta. Hayata dair sıradan, küçük 'ÅŸeyleri' anlatma derdinde Ä°ÅŸigüzel. Aslında küçük gibi görünüp de bütün hayatı etkileyen... Ä°ÅŸigüzel bu öykülerinde insanın kaderine ne kadar hükmedebileceÄŸini tartışıyor. Bütün bunları tıpkı acı bir ilacı hastasına vermeye çalışan 'eli hafif' bir hemÅŸirenin duyarlılığında yavaÅŸ yavaÅŸ yapıyor. Enjeksiyon sırasında canınız yanmasa da, ilaç, damarlarınızda dolaÅŸmaya baÅŸladığında hayata dair ince sızıları ya da büyük acıları  yavaÅŸ yavaÅŸ hissetmeye baÅŸlıyorsunuz. - Bütün öykücülere ne zaman roman yazacağı sorulur. Siz en son EskiDostum Kertenkele isimli bir roman yazdınız. Bunun ardından da öykü kitabınız Kaderimin Efendisi geldi. Neden öyküye dönüş yaptınız? -Benim için öykü bir sıçrama taşı deÄŸildir. Eski Dostum Kertenkele kafamda bir roman olarak oluÅŸmuÅŸtu ve öyle yazıldı. Her ne kadar sonrasında yine bir romana oturduysam da sonraki kitap yine öykü olacaktı. Öykünün papucunu dama atmaya niyetim yoktu. -Kaderimin Efendisi'ndeki öyküler, diÄŸer iki kitap, Hanene Ay DoÄŸacak ve Öykümü Kim Anlatacak'taki kimi öykülerle kıyaslandığında daha kısa, daha sade. Öykülerinizin yeni kimliÄŸi nasıl oluÅŸtu? -Daha önceki öykü kitaplarımda, Hanene Ay DoÄŸacak ve Öykümü Kim Anlatacak'da abartılı öykülerin sayısı fazlaydı.  Yine de diÄŸer iki öykü kitabımın ruhunda ince bir duygu gizlidir. Sonra o öyküler uzundur. Çogunluk ustalığı kısalmakta ve sadeleÅŸmekte görür zaman zaman ben de bu tuzaÄŸa düşüp öyle düşünürüm ama doÄŸrusu öykünün bir ruhu olması.Yazarının içinden geldiÄŸi gibi yazması, hiç bir çıkıntıya takılmadan son hızla...-Kaderimin Efendisi'ndeki öyküler okurun ruh durumunu etkiliyor...-Ben Kaderimin Efendisi'ndeki öyküleri kendimi kaptırarak yazdım. Hissettim ve her zamanki gibi gördüm. O güçlü baÄŸ kurulduÄŸunda zaten öykünün ruhu üflenmiÅŸ oluyor. Iyi öykü okuyucuyu kolundan tutar içine çeker. O kahramanlar kadar üzülüp sevinirseniz, kin duyarsanız, nefret ederseniz okuduÄŸunuz metin o zaman deÄŸer kazanır. Okuyucunun ruh halini deÄŸiÅŸtirebilmek yazarın en büyük gücüdür. -Kitapta hem yoksul insanların hem de daha varlıklı kesimden insanların öyküleri var... Bu konuda bir tür denge kurmaya çalışmışsınız sanki.  -Eski Dostum Kertenkele'den sonra yoksulları anlatmaya doyamayacağımdan korktum. Bu dengeyi özellikle kurdum. Bütün öyküler yoksulların dünyasinda da geliÅŸebilirdi. Bunu istemediÄŸim için de çok baÅŸka kesitlerde, statülerde olan ama diÄŸer öyküdeki kahramanlarla ortak duyguları paylaÅŸanlari yazdım. Sanırım herkesi kaderde eÅŸitledim.- Kader zaten kitabın ana teması. Sanki bu eksene oturuyor gibi. BaÅŸka neler var kitabın ana ekseninde?  -Kader, aÅŸk ve hayatı burnumuzdan getiren küçük ÅŸeyler, dayatmalar, kabullenmek zorunda kalmalar, sevilmemeler, dikkate alınmamalar var kitaptaki öykülerde. En önemlisi hep kaderi oluÅŸturan, aÅŸkı bozan baÅŸkaları var, hayatın tesadüfleri ve silinmesi çok zor anlar var. -Nasıl yazıyorsunuz ve bundan sonra neler yazmayı planlıyorsunuz? -Uzunca bir dönem kapanıp yazıyordum. Åžimdi her gün düzenli yazmayı iş  edindim. Yazmaktan baÅŸka yaptığım bir iÅŸ yok. Ama ÅŸunu çok isterdim keÅŸke bir mahalle terzisi olsaydım muhteÅŸem bir tek kitap yazıp hayatıma kaldığım yerden teÄŸelledigim elbiselerden devam etseydim. Bundan sonra sanırım bir aÅŸk romanı yazacağı. Çok kısa olmasını arzu ettiÄŸim bir aÅŸk romanı. Â
Haberle ilgili daha fazlası:

BAKMADAN GEÇME!