En azından bunu unutmayın

11 Eylül gününden, yani 6 bin masum insanın hayatının alındığı günden bir veya iki gün sonra İstanbul'da bir futbol maçı vardı.Maç başlamadan önce ölenler için saygı duruşu yapılmaya çalışıldı.Ve sesler o anda yükseldi işte.‘‘Kahrolsun Amerika’’ diye bağırıyorlardı.Ölene değil öldürene saygı duyan barbarlardı bunlar. Herkes azınlıkta kalacağını zannediyordu bu zihniyetin.Ancak bunun böyle olmadığı kısa sürede görüldü.Bu toplumda önemli bir kitlenin son derece tehlikeli bir biçimde, üstelik de dini görünüm altında kin ve nefret kusmaya hazır hale gelmiş olması bana sürpriz olmadı.Bunca fakirleşme, umutsuzluk ve geleceği olmadan yaşamaya zorunlu bırakılmanın sonucudur bu. Çoktandır beklemekteydim bu gelişmeyi.Onların içgüdüleriyle böyle bir tepki vermesi normal.Ancak başka bir şey de oluyor bu aralarda.İnsani değerlere, demokrasiye önem verdiğini söyleyen birtakım yazarlar da Batı'ya kin duyan kitleye teorik kılıf hazırlamaya çalışan yazılar yazmaya başladılar birdenbire.New York'ta o gün çöken kulelerin aslında kendi yaşam biçimlerine, inandıkları değerlere saldırı olduğunu unutuyorlar nedense.Zihinsel oyun mu oynuyorlar bilemem ama onlar şunu bilmeliler ki, Türkiye ortamında yaptıkları son derece tehlikeli ve de açıkça söylemek gerekirse bizlerin inandığı Türkiye'nin de geleceğini tehlikeye atan bir iş.Umarım almış oldukları pozisyonu bir daha düşünürler.Ancak bu konuda da fazla umutlu değilim. Çünkü onlar bunu hep yapıyorlar. Fikirlerini gündelik yaşamdan soyutlamışlar.Soyutta yaşıyorlar fikirleri ve yazılarını. Ve sonuçta da bir saldırı doğrudan kendi yaşam biçimlerine yapılmış olsa bile onu anlamaya, anlatmaya, nefrete sevgiyle, anlayışla yaklaşmaya çalışıyorlar.Özetle söylemek gerekirse yaptıkları iş entelektüel hainlikten başka bir şey de değil.***Sevgili okurlar.O gün çöken kulelerde Müslümanlar da vardı. Onlar da öldü. 300 Türk de kayboldu.Ölen herkes Hıristiyan veya Yahudi olsaydı da fark etmezdi.Burada sadece teröristler ve kurbanlar var.Ne teröristin sıfatının başına ne de kurbanın başına hangi dinden olduğunu sakın ha koymayın.Taliban bizim din kardeşimiz filan değil. O dünyaya kinle, kanla bakan insanlar bizim kardeşimiz falan olamazlar. Amerika'nın dış politikası, askeri politikası tabii tartışılmalıdır. Karşı çıktığımız noktalar olur, kabul etmediğimiz noktalar da.Ancak burada neyi tartışıyoruz, Türkiye'de içindeki baskı altına alınmış kinini akıtacak bir nokta aramakta olan kitleleri kandırmak için neden böyle entelektüel düzeyde kıvırtan yazılar okumak zorunda kalıyoruz ki?Usame bin Ladin belası terör eylemini sahiplenmedi mi?Amerikan yönetimi ülke içinde kendi Müslümanlarına karşı bir hareket olmasın diye her çabayı göstermedi mi?Bunun din savaşı olmadığı hep vurgulanmadı mı?Amerika son yıllarda Türkiye en zor durumdayken bile bizim yanımızda durmadı mı?Devletimiz Suriye'ye ‘‘Apo'yu at’’ dediğinde yanımızda bir tek Amerika yok muydu?Dün Ertuğrul Özkök'ün yazdığı muhteşem yazıda hatırlattığı gibi Kosova'da, Bosna'da Amerika kurtarmadı mı Müslümanları?Ve de 40 bin küsur insanımızın ölümüne neden olan Abdullah Öcalan'ı Amerika paketleyip vermedi mi bize?***Bırakın her şeyi bir yana. Ve lütfen ama lütfen bu köşenin yazarının birey olarak Amerika'ya vefa borcunun olduğunu da bir an için silmeye çalışın kafanızdan.Yukarda yazdıklarım doğru değil mi? Bizim toplum olarak da Amerika'ya bir vefa borcumuz yok mu?Bugün bütün dünya bizdeki gibi gözü kin bürümüş insanların verdiği tepkiler nedeniyle İslamiyet'i kötü gözle görmeye başladı.Türkiye'nin hem Batı'ya hem de İslam álemine karşı tam da bugün bir görevi yok mu? İslamiyet'in o gözü kan bürümüş, kindar insanlarla bir alakası olmadığını en iyi Türkiye kanıtlayamaz mı?Neden Türkiye'de ‘‘inançlı’’ olduğunu iddia eden insanlar terör eylemine karşı net tavır almakta zorlanıyorlar? Bu nasıl olabilir, Türkiye bu hale nasıl geldi bunu anlamak mümkün değil.Milyonlarca insanın gönül vermiş olduğu Atatürk'ün kurduğu bir cumhuriyette bu konuların gündeme gelmesi bile ayıp, ayıp.