Çıkalım yoksa işimizi bitirirler

O gün Yunan Büyükelçisi, Kenyalı yetkililerle görüştükten sonra yanımıza birçok vaatle geldi. Apo’nun Avrupa'ya gönderilmesi için Nairobi Uluslararası Havalimanı'nda bir uçak hazırlandığı belirtildi. Samimiyetin gösterilmesi için büyükelçinin de kendisine bu yolculukta eşlik edeceği garantisini verdiler. Uçak saat 5.30'da (17.30) hazır olacaktı. Biz dışarıya çıkabiliyorduk. Apo’nun yanından ayrılmayacağımızı ilettik. Büyükelçiliğin önünde 5 polis aracı bekliyordu. Öcalan'ın yanına giderek görüştüm. Telefonda, bize tedirgin olmamamız gerektiğini söylüyorlardı, ancak, geriden gelen seslerden tedirgin olmuştuk. Bir durum olması halinde bile direnme şansımız yoktu. Büyükelçilikten çıkmamak için çok direndik. Yunan Büyükelçisi'nin arabasının dokunulmazlığı olduğu için Öcalan bu araçla gitmek istedi. Buna izin veremeyeceklerini söylediler. Apo’nun bindiği araca biz de binmek istedik. Buna da izin vermediler. Öcalan’nın duygularını anlamak mümkün değildi. Kısa süre önce bu yürüyüşün Ankara'da bitebileceğini söylüyordu. Evden çıkmaya karar verdik. Apo, ‘‘Çıkmayı kabul etmesek bile bu gece işimizi bitirirler’’ diyordu.

Öcalan’ın aracı konvoydan koptu

Öcalan, 4 arkadaşımızı sakinleştirmek istedi. Arabalara biner binmez Öcalan’ın içinde bulunduğu araç hızla hareket etti. Konvoy halinde gidecektik. Ancak, araçlar birbirinden koptu. Havalimanında Öcalan’ı gördük. Alanda polis kapısı önünde araçlar durunca polisler bizi başka yöne çevirdi. Apo’nun bindiği araçta 3 polis vardı. Tahmini olarak bulunduğu yöne koştuk. İş bitmişti. Yunan Büyükelçi, Atina'yı arıyordu, ancak hiç kimse ile bağlantı kuramıyordu. Bir dostumuzun bize ilettiğine göre, Öcalan gönderildikten sonra görgü tanığı olan bizlerin ortadan kaldırılması planlanmıştı. Telefonda, büyükelçiliğe hemen ortadan kaybol deniyordu. Ancak, bir süre daha bizimle kaldı.