Ayrılan lider, bir lideri böyle yarattı

Güncelleme Tarihi:

Ayrılan lider, bir lideri böyle yarattı
Oluşturulma Tarihi: Haziran 29, 2002 00:00

EMİNİM, o fotoğraf hepinizin içini burkmuştur. Rusya Devlet Başkanı Putin, ABD Başkanı Bush'un yanında oturuyor.Ve dünyanın en zenginlerinden oluşan G-7, önceki günden itibaren G-8 oldu.Sekizinci ülke, Rusya.Yani çok değil daha iki yıl önce bizimkinden kat ve kat daha ağır bir ekonomik krizin içine düşen ülke.Putin diye bir lider çıkmış, o ülkeyi düştüğü yerden kaldırıp, zirveye oturtmuş.İşte o yüzden dün sabahtan itibaren çok sayıda insan aradı.Hepsi, Yeltsin'in nasıl ayrıldığını merak ediyordu.Hemen hepsi aynı ayrıntıya takılmıştı.‘‘Eşine bile son anda haber vermesine.’’Ben Yeltsin'in nasıl ayrıldığını anlattığı bu kitabı daha önce yazmıştım.Ama ‘‘umumumi istek üzerine’’ bir kere daha yazayım.* * *28 Aralık 1999 günü. Kremlin yeni yıla hazırlanıyor. Hafif bir kar, yeni yılın sahici dekorunu hazırlamış bile.Rusya Devlet Başkanı Yeltsin, çalışma odasındaki kameraların önüne geçerek masasına oturur.Önünde, danışmanları tarafından yazılmış yeni yıl mesajı vardır.Mesaj, devlet televizyonu ORT tarafından önceden kayda alınacak ve yılbaşı akşamı televizyondan yayınlanacaktır.Yeltsin mesajı okumaya başlar.‘‘Rus halkına iyi yıllar diliyorum.’’Sonra bir an susar.Masadan kalkar ve karşısındaki yönetmenle kameramanlara bakarak, ‘‘Vazgeçtim, bu metni beğenmedim. Üstelik boğazım da iyi değil. Mesajı 31 Aralık günü okuyacağım’’ der.* * *Yönetmen telaşlanır, ‘‘Boris Nikolayeviç, neden 31 Aralık? Montaj için vaktimiz kalmaz, yetiştirmekte zorlanırız’’ cevabını verir.Ama Yeltsin onu dinlemeden odadan çıkmıştır bile.Sekreterine, ‘‘Aleksandr Voloşin ile Valentin Yumaşyev'i bul. Bu akşam saat 6'da Gorki 9'a gelsinler’’ der.İki üst düzey yönetici söylenen saatte, Başkan'ın Moskova dışındaki çalışma mekánına gelirler.İki yöneticisine bu defa ilk isimleriyle seslenir ve ‘‘Aleksandr Stalyeviç, Valentin Borisoviç, şimdi beni dikkatle dinleyin’’ diyerek, tarihi kararını ilk olarak onlara açıklar:‘‘31 Aralık günü devlet başkanlığı görevimden ayrılıyorum. Şimdi gerekli kararnameleri ve benim konuşma metnimi hazırlayın.’’İki yönetici donup kalmıştır.Yeltsin devam eder:‘‘Aleksandr Stalyeviç, çelik gibi sinirlerin varmış. Başkan sana istifa edeceğini söylüyor, en küçük bir tepki dahi vermiyorsun. Yoksa ne dediğimi anlamadın mı?’’Voloşin aynı ifadesizlikle cevap verir:‘‘Boris Nikolayeviç, ben en şiddetli tepkilerimi bile içimde saklarım. Ne dediğini elbette anladım. Şimdi özel kalem müdürün olarak seni bu kararından vazgeçirmeye çalışmam lazım. Ama öyle yapmayacağım.’’Voloşin duraklar ve devam eder:‘‘Öyle yapmayacağım, çünkü verdiğin karar doğru ve çok güçlü.’’* * *İki yönetici kalkıp ayrılırken Valentin kapıda bir an duraklar ve Yeltsin'e döner:‘‘Boris Nikolayeviç, bu kararını kızın Tanya'ya da söyledin mi? Son dört yıldır seninle çalışıyor. Söylemezsen çok ayıp olur’’ der.Onlar ayrılır ayrılmaz Yeltsin derhal kızı Tanya'yı çağırır ve kararını ona da söyler.Önce kısa bir sessizlik. Ardından Tanya hıçkırarak ağlamaya başlar.‘‘Babacığım lütfen beni affet. Öyle büyük bir sürpriz ki. Gel seni bir öpeyim’’ der ve devam eder:‘‘Bundan sonra seninle birlikte sokaklarda rahatça gezebileceğiz, pikniğe gidebileceğiz. Ne güzel bir hayat.’’Sıra başbakanı Putin'e gelmiştir. Onu da çağırıp kararını bildirir ve ‘‘Seçime kadar başkanlık koltuğuna sen oturacaksın’’ der.Ama Putin, ‘‘Ben buna hazır değilim. Rusya'nın sana ihtiyacı var’’ diye cevap verir.Bu, herhalde istifa eden bir insanın hoşuna gidecek zarif bir cevaptır.31 Aralık 1999 sabahı Moskova bembeyaz karlar altındadır.Yeltsin paltosunu giyip Kremlin'e gitmek üzere kızıyla vedalaşır.Tam kapıdan çıkarken kızı Tanya, ‘‘Baba, bu kararını anneme söyledin mi?’’ diye sorar.Hayır, söylememiştir. ‘‘Onu huzursuz etmek istemiyorum’’ der. Ama Tanya ısrarlıdır: ‘‘Lütfen baba, söyle.’’Yeltsin döner, paltosunu çıkarır ve eşine seslenir:‘‘Nayna, ben bir karar aldım. Çekiliyorum. Bu akşam televizyonda açıklayacağım. Televizyonu iyi izle.’’Bir Rus erkeği, tarihi kararını ‘‘Babuşka’’ eşine ancak böyle açıklar.Kısa, kuru ve heyecansız.* * *Bunları Yeltsin'in ‘‘Geceyarısı Güncesi’’ adlı hatıralarından okudum.Sonra kendi kendime düşündüm. Hayatta herkesin tarihi bir kararı vardır.Herkesin kendine ait şahsi bir miladı mutlaka vardır.Önemli olan bu kararı, zamanında ve doğru olarak almaktır.Çünkü bu kararı alamayanları bazen büyük hüsranlar bekler.En acısı da, güzel bir maziyi berbat etmektir...
Haberle ilgili daha fazlası:

BAKMADAN GEÇME!