60 milyon Çinli piyanist var

BUGÜN cumartesi. Oğlumun solfej dersi var. Piyano çalanların konsantrasyon yeteneği artıyormuş. Hedefimiz bu kadarla sınırlı, maksat hoşluk olsun. Mozart yetiştirme hırsımız yok.Zaten yeni bir Mozart muhtemelen Çin’den çıkacak. 60 milyon piyanist varmış Çin’de. Bu rakam bana çok çarpıcı geldi. Ve Çin’le ilgili korkumu yenip farklı bir bakış açısı geliştirmeme yol açtı. 1 milyar 300 milyon kişilik kapalı bir kutunun kapağının açılmasıyla dünya bundan 15-20 yıl sonra çok farklı bir yer olacak. Çin’e bakınca ilk tepki olarak korkmakta haklıyız. Rakamlar, özellikle bazı sektörler söz konusu olduğunda insanın tüylerini diken diken ediyor. Çin’le rekabet edemeyen Türk tekstil sektörünün bir milyar dolara yakın ihracat kaybına uğraması söz konusu ki bunun sonuçları dalga dalga işsizlik olarak hissedilecek. * * *Diğer tarafta da Çin’deki farklılaşmayla birlikte petrol boru hattı güzergáhları değişime uğruyor. Bugün sevkıyatın büyük kısmı Batı’ya. Yarın ise Çin’e. Petrol yollarının değişimi, dünya dengelerini derinden sarsacak. Bir milyon Çinlinin bisiklete binmesi kimseyi ilgilendirmez; ama ya aynı sayıda Çinlinin direksiyona geçmesi? Çinliler iki yıl sonra Amerikalıların tükettiği petrolün yarısı kadar tüketecek. 15 yıl sonra bugünkünün üç katına yakın petrol gerekecek Çin’e. Özetle, dünya petrolün yerine farklı bir enerji kaynağı bulmak zorunda. Ve bunu bulan da bir Çinli olabilir. Neden mi? 60 milyon piyanisti olan bir ülkede elbette kafası çalışan çok parlak gençler de var. Yeni fikirlerin üretiminden tüm insanlık yarar görecek. Bir Çinli çıkıp da kanserin aşısını bulsa fena mı olur? Araştırmacı sayısına oranladığınızda yeni buluşların Çin’den çıkması olasılığı çok yüksek. Tabii buna bir de Hindistan’ı eklemek gerekiyor. Böyle düşündüğünüzde Türkiye’nin de Avrupa için taşıdığı önem daha iyi anlaşılabilir belki. Eski Avrupa’nın ihtiyaç duyacağı yeni fikirler, genç Türkiye’den gidebilir.* * *Çin’e farklı bakabilen, tüm dünyada kazançlı çıkacak. Fransa’dan bir örnek: Spor gazetesi l’Equipe bu değişimi yakalamış ve 2008 Pekin Olimpiyatları’nın yaratacağı fırsatı da düşünerek bir Çin stratejisi geliştirmiş. Ve gidip oranın en çok satan spor gazetesiyle anlaşma yapmış. Galiba hepimizin bir Çin stratejisi olması gerekiyor.Oğlum piyano çalar mı çalmaz mı bilemiyorum; ama çocuklarımızın sırf Çin faktörü yüzünden bile bugünkünden çok farklı bir dünyada yaşayacağı kesin.