Kızından minicik bir şey kaldı...

Bir bakar insan, hemen anlar… Bir bakar insan; acıyı, hüznü, sevinci yüreğinde hisseder. Kitaplar dolusu cümleye bedeldir o anlar.
Elini azıcı yakan bir miniğin yüzündeki o şaşkın acıyı örneğin, görür görmez yaktığımız elimizin acısını hissederiz. Anlarız onu…

İsimlere, açıklamalara gerek yok ama onun adı Zeynep Abbas. Genç bir anne. Ülkesi kana bulanmış Suriyeli bir anne.
Kızları Rawad (13), Zahid (11) ve oğlu Haydar’ı (7) da alarak eşiyle birlikte çaresiz bir umuda yolculuğa çıktılar.
O yolculuk dün Bodrum’un pırıl pırıl denizinde son buldu. O, büyük kızı ve eşi tamamen rastlantı kurtuldu. Zahid ve Haydar’ın cansız bedenleri kıyıya vurdu.
Türkiye, bu acıyı ve yürek yakan fotoğrafı hürriyet.com.tr’den okudu, gördü.

Başka fotoğraflar da geldi Bodrum’dan. Ve içlerinde morg önünde çekilmiş öyle bir ‘anı’ anlatanı vardı ki, bir annenin yaşadığı duygu infilakını tüm çıplaklığı ile yüzümüze vuruyordu.

İki çocuğunu gözlerinin önünde yitiren o anne Zeynep Abbas, kurtardığı kızına sarılırken elinde minicik bir şeyi sımsıkı tutuyordu.
Parmaklarının arasında sıkıca tuttuğu şey ise kurban verdiği yavrusu Zahid’ten geriye kalan tek eşya, saç tokasıydı!