Kürtlerin yüzde 62’si HDP’ye

Ancak seçim akşamından bu yana yaşananlara ve siyasi parti yetkililerinin açıklamalarına baktığımızda uzlaşma kültürünün gelişmesi için daha çok mesafe katetmemiz gerektiği anlaşıldı. Ortaya çıkan rakamlara baktığımızda AK Parti’de 2011 seçimlerine göre yaklaşık 9 puanlık bir oy kaybı olduğu görülüyor. Bu oy kaybını tek bir gerekçeyle açıklamak, araştırma verilerine baktığımızda mümkün görünmüyor. AK Parti iki nedenle oy kaybetti: Biri siyasi ve ekonomik nedenlerle diğer partilere özellikle de MHP’ye giden oylar; ikinci sebep ise tamamıyla ideolojik nedenlerle HDP’ye giden oylar. Daha önce AK Parti’ye oy veren dindar Kürt seçmenlerin, ekonomik olarak AK Parti’den bir memnuniyetsizliği olmasa bile, bu seçimde AK Parti yerine oylarını HDP’ye yönelttiğini araştırma verilerinden okuyoruz. Bunu İstanbul’da, Doğu ve Güneydoğu illerinde, seçim sonucunda ortaya çıkan tabloda net olarak görmek mümkün.

Türkiye’nin ve özellikle siyasetçilerin en çok merak ettiği konulardan biri de HDP oylarının kimden-hangi partiden geldiği ile ilgili. Bunu araştırma sonuçlarına bakarak incelediğimizde HDP’nin aldığı 13.1 oyun 4.2’sinin AK Parti’den, 1.9’unun ise CHP’den geldiğini anlıyoruz. Detaylı analizleri bugün bu sayfada görüyorsunuz. HDP’nin aldığı 13.1 oyun 2’sinin HDP ile etnik bağı olmayan Türk seçmenlerden geldiğini görüyoruz. Şayet HDP, Sayın Selahattin Demirtaş’ın seçim akşamı da ifade ettiği gibi, emanet oyları Türkiyelileşmeye devam ederek kalıcı hale getirebilirse bir başka ifadeyle SHP’lileşebilirse orta ve uzun vadede HDP’nin önü açık olacaktır. Yok HDP içine kapanır sadece etnik Kürt kimliği üzerinden siyaset yapma yolunu seçerse emanet oylar kuvvetle muhtemel partilerine geri dönecektir. Önümüzdeki günlerde, şayet siyasi bir uzlaşma olmazsa, siyasetin çok daha fazla konuşulduğu sıcak bir yaz geçireceğimizi ve yakın zamanda yeniden önümüze sandık konulacağını düşünüyorum. Yani bir koalisyon veya dışarıdan destekli azınlık hükümeti çıkmazsa seçim kaçınılmaz görünüyor.



2.976 kişiyle konuşuldu

Araştırma, 2-3 Haziran 2015 günleri Türkiye sınırları içerisinde 42 ilde, 167 mahalle – köy ve belde de, 18 yaş ve üstü 1.490’ı kadın, toplam 2.976 denekle, hanede yüz yüze görüşme metoduyla yapılmıştır. Örneklemin seçilmesinde çok aşamalı – tabakalı – tesadüfi yöntem, görüşülecek deneklerin belirlenmesinde ise, cinsiyet ve yaş kotası uygulanmıştır.
Örneklem seçilirken TÜİK ve Maliye Bakanlığı verilerinden faydalanılmıştır. Örneklemde İlçe, kır – kent ağırlığına uyulmuştur.
Araştırma sonuçları gerek sahada, gerekse bilgisayar ortamında çeşitli kontrollere tabi tutulmuş, elde edilen bulguların tutarlılığı gözlemlenmiştir.
Araştırmanın hata payı güven sınırları içerisinde yüzde % 1.5’dir.