Fatma’nın ‘MERS’le dansı

Hacdan geleli üç-beş gün oldu. Kutsal topraklardaki hac organizasyonu izlemek üzere yıllardır gittiğim Suudi Arabistan’dan yine “Sağ salim dönebildim” diye şükrederken, kaptığım soğuk algınlığı yüzünden kendimi bir anda ‘karantina’da buldum. Her şey, hac yorgunluğunu üzerimden attıktan sonra, birkaç gün önce, işbaşı yaptığım gün başladı. Üzerimde hafif bir kırgınlık vardı ve mevsim değişikliğinden olsa gerek, sürekli bir üşüme hali, soğuk havayla temasla birlikte alerjik olarak kronikleşen, alışageldiğim bir de hafiften nezle başlangıcı.

‘SİZİ ŞÖYLE ALALIM’

İstanbul Büşükşehir Belediyesi’ne gittim. Herkes gömlekle otururken ben üzerim kat kat olmasına rağmen yine de üşüyordum. Bir de halsizlik olunca, basın odasındaki arkadaşlar, “Yan tarafta sağlık ocağı var, bir git görün” dediler. Şehzadebaşı Sağlık Merkezi’nin Acil Servisi’ne girip, şikâyetlerimi ve bir de hacdan döndüğümü söyleyince, “Siz şuraya oturun” diyen bir hemşire, elime maskeyi tutuşturdu. Bütün sağlık personeli de yüzlerine birer maske geçirip, bütün hastalara “Dışarı” diyerek, Acil Servis’i tamamen boşalttı. Ardından, 112 Acil aranınca, “Şaka mı yapıyorsunuz?” dedim.

‘MAKUL ŞÜPHELİYİM’

Sadece ateşime bakıp, “Sizi başka hastaneye nakledeceğiz. Şüphelisiniz” dediler. Üstelik ateşim de 36.5. Yani yüksek ateş falan yok. “Benim bir şeyim yok, sadece biraz halsizim ve üşüyorum” desem de kimseye dinletemedim. Doktoru, hemşiresi, bir telaş, bir panik. Anında odayı boşaltıp, kapıya iki de adam diktiler. Bakanlığın kesin talimatı varmış. Hacdan gelen her hastayı, şikâyeti ne olursa olsun, belli merkezlere yönlendirmeleri gerekiyormuş. Tuvalete gitmek istediğimi söyledim, doktor hanım, “Ben de tutuyorum” diyerek izin vermedi.

Bir süre sonra, acı bir siren sesiyle ambulans geldi. İçinden bembeyaz astronot kıyafetli adamlar indi. Kapının dışını da boşaltıp, sanki içeriden azılı bir cani çıkaracaklarmış gibi tertibat almışlardı. Özel kıyafetli görevlilyer içeri girip “Hasta nerede” diye sordular. “Benim” dedim. “Sedye medye getirmeyin, ben yürürüm” diyerek, önlerine düştüm. Yüzümde maske Acil Servis’in kapısından dışarı çıkarken, meraklı bakışlar arasından, karmakarışık duygular içinde ambulansa doğru yöneldim. Sanki hasta değil, suçluyum! Sokakta herkes bana bakıyor.

“BEN BUNUN İÇİNE GİRMEM”

Ambulansın başına gelince baktım, içeriden indirdikleri sedyenin üzerine ne olduğunu anlayamadığım, ceset torbasını andıran bir şeyi sermeye çalışıyorlar. “Bunun içine girmem ben. Çıkar otururum içerde” deyince “Tamam” dediler.

Sirenler çala çala Haseki Devlet Hastanesi, Enfeksiyon Servisi’ne gittik. Bir kat yukarı çıktık. Tam karşıma gelen tek kişilik odaya alıp, üzerime kapıyı kapattılar. Şimdi bekleme sırası burada.

AL SANA KARANTİNA

Hep merak ederdim ‘karantina’ nasıl bir yer diye. İşte sana karantina. Ne zaman çıkacağım belli değil. Bahçeye bakan pencerenin camı aralık, içeri hava giriyor. Zaten oldum olası hastane kokusunu hiç sevmem.

İçeriye kimse alınmadığı için sanki hapishane. Kendimi hücreye atılmış gibi hissettim. Telefon dışında kimseyle irtibatın yok. Bir süre sonra kapıdan içeri yine özel kıyafetler içinde, biri girdi. Doktordu. Sırtımı dinlerken, öksüreceğim tuttu. “Öksürüyorsun, yatışınızı yapacağız” dedi. Yatağın ucuna şöyle bir oturdum. Gözüm çarşaftaki bir lekeye lekeye takıldı.

‘İKİ ŞARTIMIZ VAR’

Bir görevli odanın olduğu bölüme gelince seslenip “Bu çarşafı değiştirebilir misiniz” dedim. “Yeni değiştirdim” yanıtını verdi. Çarşafın lekeli olduğunu, değiştirmesini isteyince “Tamam” dedi. Görevli üzerine astronot kıyafetlerinden geçirip tam çarşafı sererken, kapıda birileri belirdi. İçeri girmeden, el işaretiyle “Dışarı, çıkıyorsun” deyince, gözlerime inanamadım.

Gelenler hastane yetkilileriydi. Durumumu konuşmak üzere beni yan odaya aldılar. Doktor, bende Mers’le ilgili klinik bulgulara rastlamadığını, o yüzden karantinada tutulmama gerek olmadığını ancak bir şartla beni taburcu edeceklerini söyledi. Verdikleri soğukalgınlığı ilacı dışında, hiçbir ateş düşürücü kullanmamamı, maskemi çıkartmamamı ve en küçük bir ateş yükselmesi halinde hemen 112 Acil’i arayıp, Hac’dan geldiğimi belirtip, buraya gelmemi söylediler.