10 bin asker yetmez

NEW York Times Gazetesi'nin tartışmalı yazarı William Safire, önceki günkü yazısında, çoğumuzun unuttuğu bir noktayı hatırlatıyor.Safire, Iraklı Kürtlere ‘‘Türkiye ile iyi geçinin’’ tavsiyesinde bulunurken, çok yakın tarihimize ait önemli bir hatırlatma yapıyor.‘‘Sadam Hüseyin'e karşı 10 yıldan fazla süre ayakta kaldıysanız, bu Türklerin izin verdiği Çekiç Güç sayesinde oldu’’ diyor.Gerçekten de Kuzey Irak Kürtlerine bütün tarihleri boyunca en büyük desteklerden biri Türkiye'den geldi.Şimdi Kuzey Irak bunu unutmuş gibi görünüyor.Oysa unutmaması lazım.Çünkü Amerika Birleşik Devletleri bu bölgede sonsuza kadar kalmayacak.Kuzeydeki Kürt varlığı, etrafındaki komşularıyla yaşamak zorunda kalacak.SINIRLAR VE KOMŞULARKimdir bu komşular?Güneyde Araplar.Bütün bu yaptıklarından sonra herhalde onlarla ilişkileri daha uzunca bir süre normal hale gelemeyecek.Kuzeydoğusunda İran...Varın siz karar verin.Öteki tarafta bir başka Arap ülkesi Suriye.Herhalde Irak'taki Arap soydaşlarından farklı düşünmeyecek.Geriye Türkiye kalıyor.Yani, 13 yıl boyunca topraklarından kalkan Amerikan ve İngiliz uçaklarına Kürtleri koruma izni veren ülke.5. KÜRT UNSURKuzey Irak Kürtlerinin, önlerindeki bu yakın tarih tablosunu iyi okumalarında yarar var.Ama onlar, aksini yapıyorlar.Dünkü yazımda çok önemli bir unsuru unutmuşum.TBMM, Irak'a asker gönderme kararını görüşürken devreye giren beşinci bir Kürt unsuru daha vardı.Barzani'nin Ankara'daki temsilcisi Dizai de Meclis'ten ret kararı çıkması için konuşmalar yapıyordu.Yani Bağdat'ta PKK yanlısı bir Kürt, Kuzey Irak'taki hareket adına bir Kürt, yine Kuzey Irak'ta bulunan PKK'nın bir yöneticisi ve Diyarbakır Belediye Başkanı.Yani, bölgedeki bütün Kürt unsurlar aynı dakikalarda aynı şeyleri söylüyorlar.Karşımızda yüksek sesle konuşan bir Kürt korosu var.Bunlardan PKK için bir şey demiyorum.Çünkü onlar artık tamamen silinip gitme korkusuyla her şeyi yapabilirler.Ama Kuzey Irak Kürtlerinin daha mantıklı davranmaları için PKK'ya göre çok daha fazla nedenleri var.Orta ve uzun vadede, bu bölgede hem siyasi hem ekonomik açıdan yararlı bir işbirliği kurabilecekleri tek ülke Türkiye'dir.Iraklı Kürtlerin Ortadoğu'da fazla müttefiki yoktur.TEK KAPILARI TÜRKİYEOnların gerçek müttefikleri Batı'dadır ve Batı'ya açılan tek kapı da Türkiye'dir.Türkiye açısından duruma bakınca, o konuda da söyleyecek birkaç sözüm var.Bir kere Irak'a asker gönderme meselesini, Kuzey Irak'taki durumu kontrol altında tutma gibi küçük bir stratejiye indirgememek lazım.Türkiye'nin Irak'taki varlığı çok daha büyük hedeflere sahiptir.Bu hedefler küçük alt bölgelerle değil, Ortadoğu'nun tamamı ile ilgili hedeflerdir.Türkiye stratejisini bu geniş açıya oturttuğu takdirde, Kuzey Irak Kürtleri ile arasındaki psikolojik sorunu da çözme yolunu açabilir.Ancak hedefi büyüttüğünüz zaman, oraya gödereceğiniz asker sayısını da yeniden düşünmeniz gerekir.SAYI 40 BİN OLMALIBen, Türkiye'nin sadece 10 bin askerle bölgeye gitmesini hem yararsız, hem de tehlikeli görüyorum.Bu sayı daha yukarılara, 30-40 bine çıkarılmalıdır.Yani Türkiye, Dışişleri Bakanı Gül'ün dediği gibi, ‘‘İngilizler gibi olacaksa’’ askeri varlığının hacmi de buna uygun olmalıdır.TBMM'nin aldığı karar, bölgede ‘‘büyük düşünme’’ dönemini açıyor.Bu karar, sadece ‘‘Amerika ile ilişkileri düzeltme’’ amacına yönelik olamaz ve olmamalıdır.Bu karar, ‘‘Türkiye'nin kararıdır’’ ve tarihi bir karardır.Bundan sonraki politikalarımızı da işte bu büyüklüğe uygun bir çerçevede oluşturmalıyız.