Geçen pazardan eksik kalan

Tabii her sıradan insan gibi bu müthiş kitabın, siyaset felsefesi sayılabilecek bölümlerini es geçip malum ‘‘Monica’’ meselesine dalmıştım.

Tabii, konu erkek ihanetine gelince, ister istemez ‘‘erkek yalanları’’ teorisine mütevazı katkılarda bulunmuştum.

Sonunda yazı dünyanın bütün erkekleri için toplu bir günah çıkarma ayinine dönüşmüştü.

Kitabı yazan bir erkek olsaydı samimiyetinden şüphe ederdim.

Ama yazan bir kadın.

Hem de sıkı bir kadın.

Ben kadınlar konusunda önyargılıyımdır. Onların erkeklere göre daha dürüst, daha cesur ve yaşadığını daha sahici yaşayan cins olduğuna inanırım.

Tabii, erkekler arasındaki istisnalar da bu kaideyi bozmaz.

Geçen hafta evliliğin ikinci, üçüncü bölümlerine ait bir şeyler yazmıştım.

Bu hafta da giriş kısmı ile ilgili bazı kareler aktarayım.

* * *

Önceki akşam İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Ahmet Piriştina'nın oğlunun nişanındaydım.

Piriştina ve eşi Mine'nin oğlu Levent, İzmir'in tanınmış ailelerinden Süer Gönüldaş'ın kızı Nevda ile nişanlandı.

Nişan Çeşme'nin Dalyan bölgesindeki Şamdan'da yapıldı. Dalyan Oteli'nin önündeki Şamdan gerçekten güzel bir restoran-kulüp olmuş.

Denizin üzerine konmuş gibi duran iskelede çok güzel bir masaya oturduk.

Çeşme Yarımadası benim için Klizman'dan başlayan bir sayfiyedir.

Sayfiye kelimesini dünyada bu kadar güzel taşıyan bir yer yoktur diye düşünürüm.

Tabii bunu bir İzmirlinin şahsi yorumu olarak kabul edebilirsiniz.

* * *

Sağ tarafımda TÜSİAD Yüksek İstişare Konseyi Başkanı Muharrem Kayhan ve eşi oturuyordu.

Kayhan pozitif enerji deposu bir İzmirlidir.

Onunla ne zaman karşılaşsam, biraz Türkiye meseleleri, çok da arkeoloji konuşuruz.

Hayatının iş dışındaki kısmının önemli bir bölümünü Bayraklı kazılarına vakfetmiştir.

Orada 150 metrelik bir duvar ortaya çıkarmışlar. Büyük bir heyecanla onu anlatıyor.

Hem Piriştina hem o, Agora semtine yeni bir kimlik kazandırma projesiyle dolular.

* * *

Bir öteki masa komşum da Metin Akpınar. Mehmet Ali Bayar, ‘‘Astronot Niyazi’’ tipinin ne kadar hoşuna gittiğini anlatıyor.

O parodiyi, Haldun Taner, Metin Akpınar ve Zeki Alasya, Heybeliada'da birlikte yazmışlar. ‘‘Zeki'nin çok büyük katkısı vardır’’ diyor, arkasından ekliyor:

‘‘Ama büyük bölümünü de sahnede yazdık.’’

Büyük tuluat sanatçılarının Allah vergisi kabiliyeti.

* * *

Konak Belediye Başkanı Erdal İzgi ile doğduğum mahalle olan Kahramanlar'ı konuştuk.

Bazı sokaklara Kahramanlar'dan çıkan kişilerin isimlerini veriyorlarmış. Yeni açılan bir sokağa, Göztepeli futbolcu Nevzat Güzelırmak ismini vermişler. Çok sevindim.

Fuar kapısına giden yolda, Nevzat'ın bacaklarını hafif açarak yürüyüşü gözümün önüne geldi.

Metin Oktay şehrimizin idolü idi. Nevzat da mahallemizin.

Ahmet Piriştina ve Erdal İzgi'ye, Kahramanlar'dan çıkan sinema sanatçısı Yusuf Sezgin'i hatırlattım.

Bizim mahallenin Fahriye ablaları vardı. Ama bir de Yusuf Sezgin'i vardı.

Futbolda pek becerikli sayılmazdı ama yakışıklılığına ve sanatçılığına diyeceğim yok.

* * *

Gece çok güzeldi. Çeşme çok güzeldi. Berber vantilatöründen çıkmış gibi hafif bir rüzgár esiyordu.

Bir ara Chubby Checker'ın ‘‘Twist again’’i çalmaya başladı. Baktım bütün gençler twist yapıyordu. Yıllar geçiyor, danslar gidip gidip dönüyor.

Bu güzel gecede bir gerçeği daha keşfediyorum. İzmir kızlarının güzel olduğunu bilirdim. Meğer kadınları da güzelmiş.

Saat 02.30'da ayrılırken nişanlıların elini sıktım, onlara mutluluklar diledim.

Onlara söylemek istediğim bir şey vardı. İçimden söyledim.

Hayatta bazı şeyler vardır, onu herkes kendi başına yeniden keşfetmeli, yeniden icat etmeli diye düşündüm.

* * *

Onlara Hillary Rodham Clinton'ın kitabından yazdığım son yazıda, uzun olduğu için atmak zorunda kaldığım bölümü anlatmak isterdim.

Bunca türbülans, bunca beyaz ve kara yalan, bunca yörüngeden sapmalardan sonra Hillary eşi hakkında ne düşünüyor?

Sözü ona bırakıyorum:

‘‘Biz otuz yıl önce sohbet etmeye başladık. Hálá sohbet ediyoruz. Hálá bu dünyada beni en iyi anlayan erkek o, hálá bu dünyada beni en çok güldüren erkek o...’’

Size şaşırtıcı mı geliyor?

Büyük konuşmayın.

Ben sık sık yazarım. İnsana ait hiçbir şey beni şaşırtmaz.

Küçük bir tavsiye.

Sizi de şaşırtmasın. Çok yararını görürsünüz.



Oturduğum masa, sohbet bakımından çok zengin ve öğreticiydi.

Solumda DYP Genel Başkan Yardımcısı Mehmet Ali Bayar oturuyordu.

Bayar'ı yıllardır tanırım ama onun müthiş bir futbol bilgisinin olduğunu ilk defa keşfettim.

Son seçimde Karşıyaka'dan aday olmuştu. ‘‘Biliyor musun benim Karşıyakalılığım nereden gelir’’ diye sordu.

Gençliğinde, rahmetli Adnan Menderes'in Karşıyaka Kulübü'nde solaçık oynadığını öğrenmiş.

Ben bilmiyordum, Menderes'in Karşıyaka formasıyla fotoğrafı da varmış. (Karşıyaka Spor Kulübü yöneticisi ve eski kalecilerinden Ekrem Güçsav'a göre ise bu fotoğraf bir efsane. Gören yok. Varsa bile özel bir koleksiyonda olabilirmiş. Kulübün bu güne kadar bastırdığı iki kitabında da böyle bir fotoğraf yer almamış.)

Bu arada Altınordu Kulübü'nü de İzmirli Yahudilerin kurduğunu yine ondan öğrendim. Kulüp Sabetay Sevi'nin evinin bulunduğu yerde kurulmuş.

* * *

Bayar'ın eşi Ayşe Bergamalı da İzmir ve Ege kızlarının bütün güzelliklerini taşır.

Bayar seçimde Bergama'da yüzde 26 oy almış. Seçim otobüsünün üzerine eşini de çıkarmış.

Onun elini tutup, havaya kaldırmış ve kalabalığa şöyle seslenmiş:

‘‘İşte emanetiniz. Söyleyin emanete hıyanet ettim mi?’’

Acayip bir alkış kopmuş.

Seçim otobüsünden indikleri sırada bir partili eğilip kulağına fısıldamış:

‘‘Emanete hıyanet etmedim diyorsun. Bu iki çocuk ne oluyor Mehmet Ali Bey?’’

Türk maço sanatı bundan daha güzel bir espriye nasıl dönüştürülebilir?