Evde olmak güzel

GALATASARAY bir kez daha olması gereken yerde, yani evinde, yani Şampiyonlar Ligi'nde. Gelecekte bir gün bu memlekette birileri çıkıp da objektif bir Türk Futbol Tarihi yazmaya kalkarsa; bu maçın o tarihte pek bir önem taşıyacağını sanmıyorum.Galatasaray-Milan, Galatasaray-Real Madrid, Galatasaray-Arsenal vesaire içinde çok silik durur bu maç.Demin de söylediğimiz gibi maç bitti ve Cimbom tekrar kendi liginde.Şimdi gerçekleri konuşmanın zamanı.Levski Sofya, bazı gerçeklerin ışığında, zaten Galatasaray'ı elemesi imkansız olan bir futbol takımıydı. Avrupa'ya açılmak konusunda çok aç olan, bu yolda elinden geleni yapmaya çalışan, ancak gelin görün ki kadrosu ve tarihi ortada bir takımdı Levski Sofya.Dün gece, kim ne derse desin kötü olmayan bir futbol maçı seyrettik.Sahada elinden geleni yapmaya çalışan ancak kalibresi belli bir Levski Sofya ve kadrosu ne kadar eritilirse eritilsin, ayakta kalan bir G.Saray vardı.KARİZMA GİTTİSerkan'ın attığı golde, Galatasaray taraftarları çok alışık oldukları o büyülü anlardan birini yaşadı. Serkan'dan Arif'e, Arif'ten Serkan'a... Bir güzel vole ve gooool!‘‘Başka ne vardı peki?‘’’ diyeceksiniz.Pres yeteneğini kaybetse de, ayakta kalmayı başaran bir takım vardı sahada.Sistemini kaybetse de, genetik özellikleriyle ayakta kalan bir takım.Sorunlar yok mu? Tabii ki var.Takımın başındaki hoca kalecisine söz geçiremiyor. Lucescu karizmasını artık Oto Sanayi Sitesi’nde mi toplatır, Mobilyacılar Çarşısı'nda mı bilemiyorum.Bildiğim tek şey, o büyülü an ve o güzeller güzeli gol.Biz yine evimizdeyiz. Misafirliğe bekleriz.