Eşimle paldır küldür evlendim düğünsüz, hediyesiz, eşyasız

Ben dört yıllık evli bir kadınım. Bir çocuğum var.
Üniversite sınavına girdim. Sanırım açık öğretimde okuyacağım.
Psikolojik olarak çökmüş durumdayım.
Ben eşimle paldır küldür evlendim. Düğünsüz, hediyesiz, eşyasız...
Bir yıl ailesiyle oturdum, daha sonra hamileliğim dolayısıyla zar zor, kavga dövüş evden ayrıldık.
Eşimin annesi cahil ve gelinlerine çok çektiren bir kadın. Oğlu da onun gibi. Her fırsatta dayak, küfür, kıyamet...
Beni sevdiğini söylüyor ama “ayı yavrusunu severken öldürürmüş” hesabı!
Bununla birlikte sigara ve alkol bağımlısı. 1.200 TL maaş alıyor, bunun 500 TL’sini ailesinin kredisine, gerisini de alkole, sigaraya veriyor.
Ben hâlâ genç kızlık zamanımdan kalma giysilerimi, arada da babamın aldıklarını giyiyorum.
Oğlumsa ablamın verdiği elbiseleri giyiyor.
Bu adam ne boşanmaya razı oluyor ne de adam oluyor.
Size yazarken boğazım düğümleniyor. Böyle giderse, beni bir gün öldürecek bu adam. Ben artık ölmekten korkmuyorum. Sadece evladım onların eline kalacak diye korkuyorum.
Rumuz: Mutsuzum

Sevgili kızım, kimin kimsen yok mu senin? Sana sahip çıkacak, çocuğuna ve sana kol kanat gerecek birileri yok mu?
Madem bu kadar mutsuzsun, madem yanlış bir evlilik yaptığına inanıyorsun, boşanmalısın. Ama önce büyüklerinin yanına sığınmalısın.
Ancak adam alkolikse, o zaman onu yavaş yavaş alıştırarak boşanmaya ikna edebilirsin.
Kadın sığınma evleri var biliyorsun. Eğer yaşadığınız kentte böyle bir yer varsa, oraya da başvurabilirsin.
Aynı zamanda eşini savcılığa şikayet edebilirsin. Can güvenliğinin olmadığını belirtirsen, senin için bir şeyler yapabilirler.
Ama bu adamla artık aynı çatı altında kalmamalısın kızım. Çalışıp bir yandan da dışarıdan eğitimini sürdürebilirsin.
Dilerim her şey iyi olur senin için...